Η κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με αφορμή τα γεγονότα στις βραχονησίδες Ιμια, έφερε ακόμα πιο έντονα στην επιφάνεια το μέγα θέμα του προσανατολισμού της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της χώρας μας, συνολικά της πολιτικής της εξάρτησης που ακολουθούν και εφαρμόζουν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις.

Τα γεγονότα απέδειξαν, για άλλη μια φορά, ότι πίσω από τους εθνικιστικούς τόνους και τις πολεμοκάπηλες κραυγές, πίσω από τις δημόσιες ευχαριστίες προς τις ΗΠΑ ή την επίκληση της προστασίας της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, συγκαλύπτεται ο πραγματικός ρόλος των δήθεν συμμάχων μας και οι επιδιώξεις τους να υλοποιηθούν και στο Αιγαίο τα σχέδια της ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Το πρόβλημα επομένως είναι καθαρά πολιτικό και ευρύτερης έκτασης και σημασίας. Δεν περιορίζεται στις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία και στις απροκάλυπτα σοβινιστικές βλέψεις και ενέργειες της τουρκικής άρχουσας τάξης και των κομμάτων της. Και βέβαια δεν είναι κυρίως πρόβλημα στρατιωτικού χαρακτήρα, όπως προσπαθούν ορισμένοι να το εμφανίσουν αποκλειστικά, πλειοδοτώντας σε προτάσεις για πρόσθετη λήψη αντιλαϊκών μέτρων (περισσότεροι εξοπλισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, αύξηση μισθοφορικού τμήματος, στράτευση γυναικών, αύξηση της θητείας και άλλα).

Είναι φυσικό, όσες από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας ακολουθούν την κατεύθυνση της υποτέλειας και της εξάρτησης απέναντι στους συμμάχους, να παριστάνουν πως αγνοούν τα εξής ερωτήματα: Πώς θα εξασφαλιστεί η επιτυχής υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής κυριαρχίας, όταν αυτές υπονομεύονται από εκείνους (ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ) που η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και ορισμένοι άλλοι θεωρούν συμμάχους; Γιατί η χώρα μας συμμετέχει με στρατό στις δυνάμεις ταχείας επέμβασης, μαζί με την Τουρκία και άλλες νατοϊκές χώρες; Για να υπερασπίσει ποιον από ποιον; Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί η αποστολή στρατιωτικού τμήματος στη Βοσνία όπου η "ειρήνη" επιβλήθηκε με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών της Γιουγκοσλαβίας; Ποιο ρόλο παίζουν και θα παίξουν σε ενδεχόμενη σύρραξη οι αμερικανονατοϊκές βάσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα; Και αφού τελικά αποδείχνεται ότι κανένας από τους "προστάτες" δε μας προστατεύει, τι δουλιά έχουμε στη "φωλιά του κούκου"; Ποιοι θα βγουν κερδισμένοι απ' αυτό;

Σίγουρα δε βγαίνουν κερδισμένοι οι λαοί (και ο ελληνικός και ο τούρκικος και οι άλλοι βαλκανικοί), που τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν μεταξύ τους. Γι' αυτό και η απόσυρση των ελληνικών δυνάμεων από τη Βοσνία, το κλείσιμο των αμερικανονατοϊκών βάσεων, η μη συμμετοχή στις δυνάμεις ταχείας επέμβασης η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, είναι μέτρα που συμβάλλουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση του κακού στη ρίζα του.

Μαζί με αυτά πρέπει να αναπτυχθεί παραπέρα η φιλία και να δυναμώσουν οι δεσμοί αλληλεγγύης ανάμεσα σε Τούρκους και Ελληνες εργαζόμενους, ενάντια στην πατριδοκαπηλία και τους ξέφρενους αλαλαγμούς του εθνικισμού, που καλλιεργείται και στις δύο χώρες.

Ταυτόχρονα χρειάζεται να προχωρήσουν και μέτρα που να εκσυγχρονίζουν, μέσα στο παραπάνω πνεύμα, τις Ενοπλες Δυνάμεις. Μέτρα που θα ουσιαστικοποιούν την εκπαίδευση, θα αξιοποιούν πλήρως όλο το μόνιμο και έφεδρο δυναμικό, θα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα μόνιμων και εφέδρων, θα αναβαθμίζουν τι συνθήκες της ζωής τους, θα ικανοποιούν δίκαια οικονομικά αιτήματα των αξιωματικών και υπαξιωματικών, θα καταργούν αντιδημοκρατικούς κανονισμούς και μια σειρά διακρίσεις.

Τέτοια μέτρα είναι η αύξηση των κονδυλίων για τους στρατευμένους, για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, για την καθιέρωση δωρεάν συγκοινωνιών, για την αύξηση του ποσού που δίνεται ως μισθός.

Τα 20 δισεκατομμύρια που δίνουν για την αποστολή στη Βοσνία, να τα δώσουν για τη βελτίωση της ζωής των στρατευμένων.

Να καταργήσουν επίσης τους αυταρχικούς και αντιδημοκρατικούς κανονισμούς που μετατρέπουν τη θητεία σε ποινή, κατοχυρώνοντας εκτός των άλλων και το δικαίωμα υποβολής παραπόνων σ' όλη την ιεραρχία χωρίς επιπτώσεις. Να σταματήσουν επιτέλους το ρουσφέτι και οι κάθε λογής διακρίσεις.

Θα δώσουν λύσεις σε τέτοια προβλήματα; Ποιον υπηρετεί άλλωστε η συνέχιση αυτής της κατάστασης;

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι βέβαιο ότι οι στρατευμένοι, ο λαός όπως έχει δείξει η ιστορία θα υπερασπιστούμε την εθνική ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της χώρας, όποτε αυτό θα χρειαστεί. Ομως αυτό πρέπει να γίνει και ενάντια σε όσους υπονομεύουν τη φιλία των λαών, βρίσκονται πίσω από εθνικιστικές εξάρσεις, αποκομίζουν κέρδη (οικονομικά και πολιτικά) από τις πολεμικές αντιπαραθέσεις, μέσα και έξω από τις δύο χώρες.

Σωκράτης ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Στρατιώτης, μέλος του ΚΣ της ΕΣΕΕ

"Δε θα υποκύψω στις πιέσεις που μου ασκούν ξένοι παράγοντες για τη στάση του κόμματός μας".

"Ευχαριστώ την πρεσβεία των ΗΠΑ για τη βοήθεια που προσφέρει στην περιοχή".

Οι δύο φαινομενικά αντικρουόμενες δηλώσεις ανήκουν στο ίδιο άτομο και έγιναν σε διάστημα δύο μόλις βδομάδων. Τις έκανε ο αρχηγός της ΝΔ Μ. Εβερτ και μέσα από αυτές φαίνεται ανάγλυφα ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παρά τους λεονταρισμούς, φροντίζει να συμμορφώνεται με τις υποδείξεις των "ξένων παραγόντων" όχι μόνο στις στρατηγικές επιλογές της χώρας, αλλά ακόμα και στις τακτικές κινήσεις.

Ετσι ενώ είναι γνωστό και διακηρύσσεται δημοσίως - φάνηκε εξάλλου και αυτή τη βδομάδα στη Βουλή, στη συζήτηση για τη Διακυβερνητική - ότι η ΝΔ συμμορφώνεται στις υποδείξεις των "ξένων παραγόντων" για τα μεγάλα θέματα όπως η Συνθήκη του Μάαστριχτ ή η πρόσδεση της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, τη ΔΕΕ κ. α. άλλο τόσο γνωστό είναι ότι συμμορφώνεται και σε υποδείξεις άσκησης της αντιπολιτευτικής τακτικής.

Τι μεσολάβησε ανάμεσα στο "δε δεχόμαστε πιέσεις από τους ξένους" και στο "ευχαριστώ τις ΗΠΑ" κατ' αναλογίαν του πρωθυπουργικού ευχαριστηρίου προς τους Αμερικανούς για τη στάση τους στην ελληνοτουρκική κρίση;

Μεσολάβησε συνάντηση του Μ. Εβερτ με τον Τ. Νάιλς, αλλά και δημοσιεύματα γερμανικών εφημερίδων, που ανέφεραν ότι η γερμανική κυβέρνηση ήταν αντίθετη με τους φραστικά υψηλούς τόνους της ΝΔ προς την κυβέρνηση. Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω πιέσεων ήρθαν τα ευχαριστήρια προς την πρεσβεία των ΗΠΑ για το ρόλο της στην περιοχή, τη στιγμή που ακόμα και στελέχη του κόμματος και απλά μέλη της ΝΔ έχουν εκφράσει τη διαμαρτυρία τους για το ρόλο που παίζουν οι Αμερικανοί, ένα ρόλο που μόνο σαν ευνοϊκός για τα συμφέροντα της χώρας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ενδεικτική ήταν και η δήλωση του Σ. Κούβελα, ο οποίος κατηγόρησε τον Μ. Εβερτ για φιλοαμερικανισμό!

Οπως είναι πασιφανές, πιέσεις πάνω στη ΝΔ ασκούνται από ξένους και για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, καθώς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πιέζουν να κλείσει το θέμα στο όνομα "της συνολικής διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στην περιοχή".

Το θέμα όμως δε θα κλείσει τόσο απλά για το κόμμα της ΝΔ, καθώς όπως φάνηκε και τη βδομάδα που πέρασε η υπόθεση των Σκοπίων χρησιμοποιείται από τα διάφορα στελέχη, προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τις επιλογές της ηγεσίας της ΝΔ για διάφορους λόγους.

Από τη μία είναι "οι υπερπατριώτες", που εκφράστηκαν προχτές με το κείμενο των 19 βουλευτών και σε συναγωνισμό με τους αντίστοιχους "μακεδονομάχους" του ΠΑΣΟΚ ζητούν να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε σύνθετη ονομασία για το γειτονικό κράτος. Τα στελέχη αυτά προσδοκούν ότι θα καρπωθούν ψήφους από εκείνη τη μερίδα της εκλογικής βάσης που πιστεύουν ότι είναι ακόμα εθισμένη στα εθνικιστικά κηρύγματα της προηγούμενης τριετίας και προκαλούν έναν πρόσθετο πονοκέφαλο στον Μ. Εβερτ, που θέλει να κρατήσει χαμηλά τους τόνους της αντιπαράθεσης στο θέμα.

Στον αντίποδα είναι μία σειρά από στελέχη πρώτης γραμμής, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, ο Γ. Σουφλιάς, ο Στ. Μάνος, η Ντ. Μπακογιάννη κ. ά., που δημοσίως έχουν εκφραστεί υπέρ της πρότασης για αποδοχή της σύνθετης ονομασίας. Μάλιστα ορισμένοι εξ αυτών, όπως η Ντ. Μπακογιάννη, ζητούν όταν το θέμα έρθει για ψήφιση στη Βουλή να μην τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας, αλλά να αφεθούν οι βουλευτές να ψηφίσουν κατά συνείδηση.

Οι παραπάνω αντιθέσεις προβληματίζουν έντονα τον Μ. Εβερτ. Η αρχική σκέψη για αποχώρηση από τη Βουλή, όταν θα συζητιέται η ενδεχόμενη σύνθετη ονομασία, εξετάζεται τώρα με προσοχή, καθώς η ηγεσία της Ρηγίλλης δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα ότι κάποια στελέχη, με επικεφαλής τον Κ. Μητσοτάκη, μπορεί να παραμείνουν στη Βουλή και ενδεχομένως να ψηφίσουν τη συμφωνία για τη σύνθετη ονομασία.

Ο πρώην πρωθυπουργός πάντως συνεχίζει την αυτόνομη πορεία που εδώ και καιρό ακολουθεί. Προχτθές συναντήθηκε με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Λ. Παπαδήμα, ενώ αυτή τη βδομάδα αναχωρεί για τις ΗΠΑ όπου μέσω των επαφών που θα έχει εκεί, θα φροντίσει να περάσει το μήνυμα ότι όχι μόνο παραμένει στην ενεργό πολιτική, αλλά και ότι αποτελεί έναν "υπεύθυνο και ρεαλιστή συνομιλητή" για τα εθνικά θέματα.

Η δραστηριότητα αυτή του Κ. Μητσοτάκη έχει θορυβήσει την ηγεσία της ΝΔ και είναι χαρακτηριστικό ότι οι σχέσεις των δύο πλευρών έχουν φτάσει στο χειρότερο δυνατό σημείο και μάλιστα δεν αποφεύγονται στην αντιπαράθεση ακόμα και χτυπήματα κάτω από τη μέση.

Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ

Οπως είναι πασιφανές, πιέσεις πάνω στη ΝΔ ασκούνται από ξένους και για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, καθώς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πιέζουν να κλείσει το θέμα στο όνομα "της συνολικής διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στην περιοχή". Το θέμα, όμως, δε θα κλείσει τόσο απλά για το κόμμα της ΝΔ. Η υπόθεση των Σκοπίων χρησιμοποιείται από τα διάφορα στελέχη, προκειμένου να διαφοροποιηθούν από τις επιλογές της ηγεσίας της ΝΔ για διάφορους λόγους