Κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ απηύθυνε χτες από το χώρο του Φεστιβάλ η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
Οπως τόνισε η Ελένη Μπέλλου, η όποια κριτική ασκείται στο Μνημόνιο από τις αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις έχει ειδικό ρόλο στην καλλιέργεια συγχύσεων και στον έναν ή στον άλλο βαθμό δε διαφέρει από την κριτική που ασκούν στα μέτρα αυτά και μερίδες του κεφαλαίου. Στο πλαστό ερώτημα που τίθεται από αυτές τις δυνάμεις για το «ποια μέτρα δε θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα», η ομιλήτρια υπογράμμισε: «Η αλήθεια είναι ότι καμία φάση ανάκαμψης δεν πρόκειται να ανακουφίσει τις λαϊκές ανάγκες». Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι της πόλης και της υπαίθρου ζούσαν καλύτερα πριν 5 και 10 χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι ο καπιταλισμός και στις αναπτυγμένες χώρες δε θα δίνει πλέον ό,τι έδωσε πριν μερικές δεκαετίες. Εξάλλου, είπε, η πολιτική περικοπών έχει εφαρμοστεί ήδη σε χώρες που δεν έχουν κανένα «Μνημόνιο», που είναι σε φάση ανάκαμψης της οικονομίας τους, όπως π.χ. η Γερμανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ. «Το ίδιο το ΔΝΤ δίνει ότι ενώ η παγκόσμια οικονομία το 2010 πέρασε σε φάση ανάκαμψης, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 34 εκατ.».
Η ομιλήτρια άσκησε ακόμη κριτική στις λεγόμενες «αριστερές φωνές» που ισχυρίζονται ότι κάποιο τμήμα του ΠΑΣΟΚ με άλλα αριστερά κόμματα μπορούν να δώσουν φιλολαϊκή πολιτική, κυβερνητική λύση. «Δεν υπάρχει δρόμος διαπραγμάτευσης μεταξύ λαϊκών δυνάμεων και κεφαλαίου», χρειάζεται ρήξη με τα μονοπώλια, με κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία και όχι - όπως λένε κάποιοι μεταφέροντας φωνές μερίδας της πλουτοκρατίας - «έξω από την Ευρωζώνη, αλλά μέσα στην ΕΕ». Σε σχετική ερώτηση αν η αντίθεση με το Μνημόνιο μπορεί να οδηγήσει σε μια αγωνιστική λαϊκή συσπείρωση, η Ελένη Μπέλλου, θύμισε ότι το Μνημόνιο είναι μόνο ένα κομμάτι της πολιτικής που εξυπηρετεί τα μονοπώλια κι επιπλέον το αμφισβητούν ακόμη και κάποιοι από αυτούς που το συνέταξαν, αστοί οικονομολόγοι, στελέχη του ΔΝΤ, μεγάλοι επιχειρηματίες κλπ. Οπως χαρακτηριστικά είπε, χρειάζεται αγώνας με προοπτική το σοσιαλιστικό δρόμο ανάπτυξης, πίεση από ταξική σκοπιά, αλλά όχι συμβιβασμός, γιατί τότε θα έρθει μια άλλη κυβέρνηση που θα «περάσει» καλύτερα τα αντιλαϊκά μέτρα.
Αφιέρωμα στην Μαρία Δημητριάδη
Η Καλλιόπη Βέτα, η Λιζέτα Καλημέρη και ο Κώστας Θωμαΐδης, με σεβασμό και αγάπη, παρουσίασαν ένα μελωδικό αφιέρωμα, εστιάζοντας στο πολιτικό τραγούδι, που υπηρέτησε επί πολλά χρόνια η μεγάλη ερμηνεύτρια. Μοιράστηκαν μαζί μας τραγούδια μεγάλων Ελλήνων συνθετών, σε ποίηση κορυφαίων ποιητών (Ρίτσου, Μαγιακόφσκι, Χικμέτ, Μπρεχτ κ.ά.). «Η μάνα του Χριστού», «Ησουνα φεγγάρι», «Για την Ελένη», «Αννα, μην κλαις», «Τους έχω βαρεθεί», «Αν η μισή μου καρδιά», «Τους έχω βαρεθεί», «Λεβέντης», «Σ' αυτή τη γειτονιά», «Η μπαλάντα του ξεσηκωμού», «Μικρόκοσμος» ήταν μερικά από τα πολλά υπέροχα τραγούδια που είχε τραγουδήσει η Μαρία Δημητριάδη.
Ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή της προβολής ενός μικρού φιλμ με την Μαρία Δημητριάδη να μιλάει για την πορεία της στο τραγούδι, τα όνειρα και τη στράτευσή της. Την ακούσαμε να τραγουδά μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια. Η μικρή αυτή αναφορά μάς θύμισε την αγέρωχη, ασυμβίβαστη, Μαρία Δημητριάδη, που υπηρέτησε και ταυτίστηκε με δημιουργίες του πολιτικού, στρατευμένου τραγουδιού. Φωνή εξαιρετική, «ολοκληρωτική», όπως τη χαρακτήρισαν, η Μαρία Δημητριάδη σημάδεψε το ελληνικό τραγούδι, κυρίως εκείνο το κομμάτι του που αφουγκραζόταν λαϊκούς πόθους, που γινόταν «λάβαρο» πάλης για κοινωνική δικαιοσύνη και απελευθέρωση. Γι' αυτό θα είναι πάντα κοντά μας. Η φωνή της θα μας συντροφεύει σε κάθε νέο αγώνα.
Το πρόγραμμα στη Λαϊκή Σκηνή κορυφώθηκε με το αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, που ετοίμασαν και παρουσίασαν ο Δημήτρης Κοντογιάννης και ο Γιάννης Ντουνιάς, καλλιτέχνες που εμπνέονται από την προσφορά του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή. Του ερμηνευτή που βίωσε και με την απέραντη, εκφραστική φωνή του τραγούδησε τα βάσανα, τις χαρές, τους πόθους του λαού μας και δε δίστασε να συγκρουστεί με το δισκογραφικό κατεστημένο. Οι δύο λαϊκοί τραγουδιστές ερμήνευσαν τα αντιπροσωπευτικότερα τραγούδια που σφράγισε με τη φωνή του ο Στ. Καζαντζίδης και φέρουν την υπογραφή μεγάλων δημιουργών: Παπαϊωάννου, Τσιτσάνη, Καλδάρα, Χιώτη, Ζαμπέτα, Μαρκόπουλου, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Δερβενιώτη, Πάνου κ.ά. Ενα πρόγραμμα - γλέντι λαϊκό, με αθάνατα τραγούδια.
Τη «σκυτάλη» στη σκηνή πήρε η ομάδα σύγχρονου χορού «Soyuz» (Βαγγελιώ Κυριαζίδου, Ολγα Σπυράκη, Μιχάλης Περπερίδης), η οποία προέκυψε από τα «σπλάχνα» της Ομάδας Χορού της ΚΝΕ, παρουσιάζοντας τη δική τους χοροθεατρική παράσταση υπό τον τίτλο «Τέλος Χρόνου». Η ομάδα εμπνεύστηκε το «σενάριο» της παράστασης από ένα δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» για μια γυναίκα που δεν άντεξε από την εντατικοποίηση της δουλειάς και έχασε τη ζωή της. Μάλιστα, το άρθρο της εφημερίδας προβάλλεται στη διάρκεια της παράστασης.
Το όνομα της ομάδας είναι απευθείας αλλά και συμβολική αναφορά στα γνωστά σοβιετικά διαστημόπλοια και όπως εξήγησαν οι ίδιοι οι χορευτές στον «Ρ», παραπέμπει στην ένωση ανθρώπων («σογιούζ» σημαίνει ένωση) που με βάση ένα κοινό ιδεολογικό - πολιτικό σκεπτικό, παρεμβαίνουν, μέσω του «παραστατικού χορού», στη συνείδηση του θεατή.
Καθώς το πάρκο «Τρίτση» αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για την κυριακάτικη βόλτα μιας οικογένειας, ο Παιδότοπος του Φεστιβάλ θα λειτουργήσει και αύριο το πρωί. Στο αυριανό πρόγραμμά του περιλαμβάνονται:
10 π.μ. Αφιέρωμα στο παραμύθι.
12 το μεσημέρι Παράσταση «ο Γαργα-ληστής» του Δ. Μπασλάμ από την ομάδα χορού της ΚΝΕ.