Μπορεί εκ πρώτης όψεως, οι τρέχουσες εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο να φαντάζουν «κεραυνός εν αιθρία», όμως, δεν είναι διόλου τυχαίες. Είναι αποτέλεσμα της χρόνιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης αλλά και αντιπαράθεσης μεταξύ δυνάμεων ΕΕ - ΗΠΑ κλπ.

Τα προσχήματα που βρίσκονται ή κατασκευάζονται στις εκάστοτε περιπτώσεις δεν έλειψαν ούτε στην παρούσα κρίση. Ωστόσο, είναι γεγονός πως πίσω απ' το νέο γενικό αναβρασμό είναι ο καθορισμός του τελικού στάτους κβο της περιοχής. Οι τελικές συνομιλίες μεταξύ των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, έχουν ήδη δρομολογηθεί απ' τις ΗΠΑ, να ξεκινήσουν κατά τα μέσα του 2005. Οι προπαρασκευαστικές απόπειρες της περσινής άνοιξης αλλά και του τελευταίου μήνα (συνομιλίες σε Βιέννη και Πρίστινα) απέβησαν άκαρπες, καθώς είναι διαπιστωμένη η απροθυμία Βελιγραδίου και Πρίστινας να συρθούν στο τραπέζι «συναινετικών» διαδικασιών (ακόμη και για ζητήματα λεγόμενης χαμηλής πολιτικής, π.χ. ενέργεια).

Εκάστη πλευρά επιχειρεί την προώθηση του υπέρτατου στόχου... Το μεν Βελιγράδι αν όχι την επιστροφή της εξουσίας του στο Κοσσυφοπέδιο, τουλάχιστον την «καντονοποίησή» του. Η δε Πρίστινα, «τουλάχιστον» την ανεξαρτητοποίηση με μελλοντική πιθανότητα τη συνένωσή της με άλλες αλβανοκατοικούμενες περιοχές των Βαλκανίων υπό το προκάλυμμα... ένταξης όλων στη λεγόμενη «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» (βλέπε ένταξη σε ΝΑΤΟ, ΕΕ)! Μέσα στην αναμπουμπούλα, κερδισμένοι από χέρι πρέπει να θεωρούνται τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα που εξασφαλίζουν (σε κάθε κρίση αποσταθεροποίησης) την παραμονή τους στην περιοχή με την τετριμμένη (αλλά αποτελεσματική...) τακτική του διαίρει και βασίλευε...

Ομως, μια φευγαλέα ματιά στα δραματικά κρεσέντο της ιστορίας των επεμβάσεων στο Κοσσυφοπέδιο είναι ίσως απαραίτητη.

Μετά τον (προκληθέντα και πυροδοτηθέντα ανοιχτά από ΗΠΑ, ΕΕ - κύρια Γερμανία και Βρετανία) πόλεμο που σπάραξε την πρώην Γιουγκοσλαβία και τη δήθεν ειρήνη που επήλθε στην περιοχή με τίμημα τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο ΟΗΕ και ΝΑΤΟ (σύμφωνα με τη Συνθήκη Ντέιτον το Νοέμβρη του '95), το Κοσσυφοπέδιο ήταν το επόμενο κομμάτι της βαλκανικής πίτας...

Η ανεπίσημη αλλά ντε φάκτο διάσπαση της στρατηγικής σημασίας περιοχής απ' τη Σερβία ξεκίνησε μεθοδευμένα απ' τις 22 Μάη του '98 όταν μέλη σερβικής και κοσσοβάρικης αλβανικής αντιπροσωπείας κάνουν την πρώτη τους συνάντηση παρουσία του τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην ΠΓΔΜ Κρίστοφερ Χιλ δίχως, εξυπακούεται, αποτέλεσμα...

Εκτοτε, επιχειρείται η δαιμονοποίηση της σερβικής ηγεσίας (με πρώτο τον τότε Πρόεδρο της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς) και η «αγγελοποίηση» των τάχα «ελεύθερων πολιορκημένων μαχητών της ελευθερίας» αυτονομιστών του ΟΥΤΣΕΚΑ.

Στις 24 Σεπτέμβρη του 1998, το ΝΑΤΟ εκδίδει τελεσίγραφο στον Μιλόσεβιτς. Στις 16 Ιούνη του '98, όμως, ολοκληρώνεται η αεροπορική άσκηση του ΝΑΤΟ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΓΕΡΑΚΙ, που είναι η πρόβα τζενεράλε των ΝΑΤΟικών αεροσκαφών για τους βομβαρδισμούς που θα εξαπολυθούν (δίχως την επίσημη κήρυξη πολέμου!) στις 24 Μάρτη του 1999.

Στις 6 Αυγούστου '98, ο πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ προαναγγέλλει την επέμβαση, δηλώνοντας: «Αν τελικώς γίνει η επέμβαση της Δύσης, αυτή θα πρέπει να γίνει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ! Οι ΗΠΑ όμως δε συμφωνούν με τη Ρωσία, ότι θα πρέπει το ΣΑ του ΟΗΕ να υιοθετήσει απόφαση επέμβασης...».

Στο μεταξύ, η Ουάσιγκτον (με τη συνένοχη «αδράνεια» της ΕΕ) έχει επιστρατεύσει έναν απ' τους βασικούς πρωταγωνιστές του αιματοκυλίσματος στη Σερβία. Δεν είναι άλλος απ' τον Γουίλιαμ Γουόκερ, επικεφαλής των επιβεβαιωτών του ΟΑΣΕ που στέλνεται για να κατασκευάσει το άλλοθι έναρξης των βομβαρδισμών: Τη διαβόητη σφαγή Κοσσοβάρων Αλβανών «αμάχων» στο χωριό Ράτσακ, όπερ «επιβεβαιώνει» στις 15 Γενάρη του '99!

ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, ενίοτε σε αγαστή συνεργασία, ενίοτε σε κλίμα αντιπαραθέσεων ενδοϊμπεριαλιστικού τύπου, με τη συναίνεση ή μη της Μόσχας, προετοιμάζουν τα πιόνια τους για την εξαπόλυση των φονικών βομβαρδισμών κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας το πρωί της 24ης Μάρτη 1999. Οι βόμβες πέφτουν ανηλεώς, σκοτώνοντας τρεις χιλιάδες αθώους πολίτες, για να ελευθερωθεί... το Κοσσυφοπέδιο.

Συνένοχος και συμμέτοχος στο νέο έγκλημα που συντελείται στα Βαλκάνια είναι και η ελληνική κυβέρνηση, που βάζει την υπογραφή της στην απόφαση έναρξης των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, δίνοντας αέρα, γη και θάλασσα στους ιμπεριαλιστές.

Η αυλαία των βομβαρδισμών, παρά τη γενναία αντίσταση του σερβικού λαού και του τότε Προέδρου Μιλόσεβιτς, πέφτει στις 10 Ιουνίου του 1999. Τότε, ο Μιλόσεβιτς συμφωνεί να αποσύρει τα σερβικά στρατεύματα απ' το Κοσσυφοπέδιο, ενώ εκδίδεται και η απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με την οποία τυπικώς το Κοσσυφοπέδιο παραμένει αναπόσπαστο τμήμα της σερβικής επικράτειας...

Την επομένη το ΝΑΤΟ μπαίνει στο Κοσσυφοπέδιο υπό τις επευφημίες των «μαχητών της ελευθερίας» Κοσσοβάρων μελών του ΟΥΤΣΕΚΑ που εξαπολύουν πογκρόμ επιθέσεων κατά της σερβικής (και όχι μόνον...) μειονότητας. Μετά τους βομβαρδισμούς οι «ισχυροί» σπεύδουν, να «μοιράσουν» τα λάφυρα και, κυρίως, να επιβάλουν το «νόμο» τους σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων κατασκευάζοντας το «Σύμφωνο Σταθερότητας» για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη!

Στις 11 Ιούνη '99, ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, δηλώνει πως...«έχουμε ειρήνη». Υπεραμυνόμενος δε της μετατροπής της χώρας σε προγεφύρωμα της απόβασης των Αμερικανών πεζοναυτών, αναρωτήθηκε: «Εμείς θα σταθούμε στην μπάντα; Εμείς δε θα βοηθήσουμε σε αυτή τη διαδικασία;»!

Απ' την πρώτη κιόλας χρονιά της ΝΑΤΟικής κατοχής του Κοσσυφοπεδίου έως σήμερα, εξαπολύονται επιθέσεις κατά της σερβικής κοινότητας (φόνοι, απαγωγές, ξυλοδαρμοί, πυρπολισμοί), ενώ συνεχίζεται η καταστροφή ιστορικών μνημείων μπροστά στα αδιάφορα μάτια της KFOR και της αστυνομικής δύναμης του ΟΗΕ.

Το 2001 και 2002, δημιουργούνται παρακλάδια του ΟΥΤΣΕΚΑ στη νότια σερβική κοιλάδα του Πρέσεβο (αλλά και σε ΠΓΔΜ που είναι ένα άλλο συνθετικό ξεχωριστό τμήμα της βαλκανικής κρίσης...), με στόχο την επανάληψη ενός ακόμη «Κοσσυφοπεδίου». Ο στόχος των εκεί νεόκοπων και παλιών αυτονομιστών δεν εκπληρώνεται (προσωρινώς;) καθώς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα μοιάζουν να έχουν εστιάσει την προσοχή τους σε άλλα ζέοντα σημεία του πλανήτη, όπου σχεδιάζουν επεμβάσεις (Μέση Ανατολή, Ιράκ, Νότια Ασία, Κορεατική Χερσόνησο)...

Στις 10 Δεκέμβρη του 2003 ο ΟΗΕ ανακοινώνει έναν αδρό «οδικό χάρτη» για το Κοσσυφοπέδιο με τους Αμερικανούς να αναγγέλλουν πως οι συνομιλίες για τον καθορισμό του τελικού στάτους κβο θα πρέπει να ξεκινήσουν στα μέσα του 2005.

Στις 17 Μαρτίου 2004, αρχίζουν οι μαζικές διώξεις κατά Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου από πλήθη Αλβανών, που δηλώνουν εξαγριωμένοι μετά τον ανεξιχνίαστο πνιγμό δύο, ίσως και τριών, αλβανοπαίδων ηλικίας από 9 έως 12 ετών.

Ανοιχτή είναι πλέον η εμπλοκή των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων που βρίσκονται στο Κοσσυφοπέδιο, καθώς αποτελούν καθημερινό στόχο των Κοσσοβάρων Αλβανών, στα πλαίσια του νέου ξεσπάσματος βίας ενάντια στους εναπομείναντες Σέρβους στην περιοχή και σε ό,τι θυμίζει τη σερβική παρουσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόκειται για την πρώτη φορά, όπου ελληνική στρατιωτική δύναμη που συμμετέχει σε νεοταξική αποστολή εμπλέκεται σε ένοπλες επιχειρήσεις.

Μετά το προχτεσινοβραδινό επεισόδιο, όπου πλήθος Αλβανών επιτέθηκε σε δύναμη 15 Ελλήνων στρατιωτών οι οποίοι είχαν αναλάβει τη φύλαξη της εκκλησίας του Αγίου Ούρου στο Ουρόσεβατς, όπου τελικά χρειάστηκε ολόκληρη επιχείρηση για τον απεγκλωβισμό τους και απολογισμό έναν Ελληνα υπολοχαγό ελαφρά τραυματισμένο, χτες σημειώθηκαν δύο ανάλογα επεισόδια, σε ισάριθμα ελληνικά φυλάκια. Το αποτέλεσμά είναι η αποχώρηση των ελληνικών αποσπασμάτων και από αυτά και η σύμπτυξή τους στην έδρα της Ελληνικής Δύναμης Κοσσυφοπεδίου στο Ουρόσεβατς (νότιο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου κοντά στα σύνορα με την ΠΓΔΜ).

Συγκεκριμένα, στο Βάρος Ελο και στο Ταλίνοβατς, στην περιοχή του Ουρόσεβατς, ελληνικά στρατιωτικά αποσπάσματα από 10 άνδρες και δύο τεθωρακισμένα οχήματα, που προστατεύουν σερβικές εκκλησίες, αποχώρησαν χτες το απόγευμα μετά από εντολή του Αμερικανού διοικητή της πολυεθνικής ταξιαρχίας στην οποία υπάγεται η ελληνική δύναμη. Είχε προηγηθεί ο εντοπισμός, από αμερικανικά ελικόπτερα Αλβανών διαδηλωτών που έσπευδαν με απειλητικές διαθέσεις προς τα ελληνικά φυλάκια. Μετά την εσπευσμένη αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων κατέφθασαν οι Αλβανοί διαδηλωτές, οι οποίοι κατέστρεψαν και έβαλαν φωτιά στις εκκλησίες. Ωστόσο, ο κίνδυνος για νέες επιθέσεις σε ελληνικά στρατιωτικά τμήματα που βρίσκονται στο Κοσσυφοπέδιο παρέμενε ανοιχτός.

Να σημειωθεί ότι με εντολή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ο διοικητής του Β' Σώματος, αντιστράτηγος Ν. Ντούβας, βρίσκεται από χτες το πρωί στο Ουρόσεβατς, όπου και η έδρα του 525 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού. Οσον αφορά στην ελληνική παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο για ανατροπή της απόφασης περί μείωσης της δύναμης της ΕΛΔΥΚΟ από 628 σε 300 άτομα, όπως προβλεπόταν να γίνει τις επόμενες ημέρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι η πολυεθνική δύναμη του Κοσσυφοπεδίου που ήταν 18.500 στρατιώτες αυξήθηκε χτες κατά 1.000 (750 Αγγλοι και 350 Αμερικάνοι και Ιταλοί), ενώ ο προγραμματισμός ήταν να αποχωρήσουν 7.000 στρατιώτες.

Η ιμπεριαλιστική πολιτική και στρατιωτική τακτική του «διαίρει και βασίλευε», που εφάρμοσαν πάνω από μιάμιση δεκαετία στα Βαλκάνια τα κέντρα εξουσίας σε Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες, Ν.Υόρκη, Βερολίνο, Λονδίνο, Παρίσι, επέφερε τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο. Οι αντιδράσεις πολλών τέτοιων αξιωματούχων ήταν τουλάχιστον υποκριτικές, γεμάτες κροκοδείλια δάκρυα...

Ο γγ του ΝΑΤΟ, Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ, έκανε χτες έκκληση σε Βελιγράδι και Πρίστινα για ...«απόλυτη αυτοσυγκράτηση και αποτροπή περαιτέρω βίας». Ο ύπατος διοικητής του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο Χάρι, Χόλκερι, εξέφρασε λύπη, αποτροπιασμό για τη βία, κάνοντας έκκληση για τον τερματισμό της.

Στην Ουάσιγκτον, η κυβέρνηση Τζ. Ου. Μπους ζήτησε «αυτοσυγκράτηση όλων των εμπλεκόμενων πλευρών» και «τερματισμό της βίας στο Κοσσυφοπέδιο», ανακοινώνοντας έκτακτη σύγκληση των συμβούλων Εθνικής Ασφάλειας για «έλεγχο της κατάστασης».

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Τζακ Στρο, δήλωσε πως το Λονδίνο «παρακολουθεί τις εξελίξεις με μεγάλη ανησυχία».

Στο Παρίσι, η εκπρόσωπος του Γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών, Σεσίλ Πόζο ντι Μπόργκο, καταδίκασε με πολύ σθεναρό τρόπο την «αναζωπύρωση της βίας».

Ο Ιρλανδός υπουργός Εξωτερικών Μπράιαν Κόουεν, η χώρα του οποίου προεδρεύει της ΕΕ, κάλεσε τους υπευθύνους στο Κόσσοβο να βάλουν τέλος στα βίαια επεισόδια, ζητώντας παράλληλα ...να «προσαχθούν στη Δικαιοσύνη» οι υπεύθυνοι για τα επεισόδια «μεταξύ Σέρβων και Αλβανών».

Στη Γενεύη, η εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Κάρλα Ντελ Πόντε, δήλωσε πως τα «βίαια επεισόδια» στο Κοσσυφοπέδιο είναι ένα «σήμα κινδύνου», που δείχνει ότι η σύγκρουση μεταξύ των δύο κοινοτήτων «δεν έχει σταματήσει».

Σε περιφερειακό επίπεδο, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, εξέφρασε την εκτίμηση ότι η έκρυθμη κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί στο Κόσσοβο, «δεν μπορεί να μεταφερθεί» στα Σκόπια...

Στο Σαράγεβο, ο πρόεδρος της τριμερούς βοσνιακής προεδρίας, μουσουλμάνος Σουλεϊμάν Τίχιτς, εξέφρασε ανησυχία, υπογραμμίζοντας πως η κατάσταση αυτή «ενδεχομένως να αποσταθεροποιήσει το σύνολο των Βαλκανίων».

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει σχετικά με τα γεγονότα στο Κόσσοβο:

«Οι εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο είναι καρπός της ιμπεριαλιστικής "ειρήνης", που επιβλήθηκε με τη φωτιά και το τσεκούρι του ΝΑΤΟ και με την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε".

Επιβεβαιώνεται, ότι λύσεις επωφελείς για τους λαούς δεν μπορούν να δοθούν, όσο το ΝΑΤΟ θα βρίσκεται στα Βαλκάνια, που αποτελούν χώρο διασταύρωσης των αντιθέσεων ΗΠΑ - ΕΕ για κυριαρχία.

Το ΚΚΕ επαναλαμβάνει ακόμη μια φορά ότι οι εξελίξεις μπορούν να αποβούν επικίνδυνες για την περιοχή. Τάσσεται και πάλι κατηγορηματικά υπέρ της αποχώρησης του στρατού κατοχής από το Κόσσοβο και γενικά τα Βαλκάνια. Η ελληνική κυβέρνηση να ανακαλέσει αμέσως τον ελληνικό στρατό, από όλες τις περιοχές που βρίσκεται. Ο ελληνικός στρατός δεν έχει καμία δουλιά έξω από τα σύνορα.

Η πάλη για ειρηνικά Βαλκάνια είναι στοιχείο της γενικότερης αντιιμπεριαλιστικής δράσης και του αντιπολεμικού κινήματος».

Αρκετές φορές χτες ο Ντέρεκ Τσάπελ, εκπρόσωπος της αστυνομικής δύναμης του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, επανέλαβε πως... διενεργείται έρευνα για την εξακρίβωση των συνθηκών του προχτεσινού πνιγμού των δύο αλβανόπαιδων στον ποταμό Ικμπαρ της Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα. Δεν είναι τυχαία η επιμονή του αξιωματούχου, καθώς το τραγικό γεγονός προβλήθηκε σαν η αφορμή που πυροδότησε την εκρηκτική κατάσταση στην περιοχή.

Η είδηση προέκυψε προχτές το πρωί από κοσσοβάρικα αλβανικά ΜΜΕ που υποστήριζαν πως ο πνιγμός των δύο ή τριών Κοσσοβάρων Αλβανών, ηλικίας μάλλον εννιά και δώδεκα, ήταν συνέπεια του κυνηγητού που υπέστησαν από ομάδα Σέρβων εφήβων με σκυλιά, που εξαγριώθηκαν από τη φονική επίθεση κατά 19χρονου ομοεθνή τους.

Αξιωματούχοι της UNMIK επισήμως χτες αναγνώρισαν τον πνιγμό δύο αγοριών και πως αγνοείται η τύχη ενός ακόμη, ξεκαθαρίζοντας εντούτοις πως έως τώρα διαφαίνεται ψευδής η πληροφορία πως αιτία θανάτου στάθηκε το κυνηγητό τους από «Σέρβους με σκυλιά»... Να πρόκειται άραγε για μία ακόμη προβοκάτσια, όπως η διαβόητη σφαγή Κοσσοβάρων Αλβανών αμάχων στο Ράτσακ, που χρησιμοποιήθηκε ως το τελευταίο πρόσχημα για τις φονικούς ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του '99;