Από τις εργασίες της Συνδιάσκεψης

Τη Συνδιάσκεψη, όπου υπερψηφίστηκαν ομόφωνα οι Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, παρακολούθησε αντιπροσωπεία της ΚΕ, με επικεφαλής τους Δημήτρη Αρβανιτάκη και Κώστα Παρασκευά, μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Γραμματέας της νέας Επιτροπής Περιοχής επανεξελέγη ο Δημήτρης Τζαβάρας, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ.

Εξετάζοντας την πείρα του προηγούμενου διαστήματος, στη Συνδιάσκεψη αναδείχτηκε η ανάγκη να γίνονται οι εξελίξεις και η τάση τους αντικείμενο σοβαρής και συστηματικής ενασχόλησης της Κομματικής Οργάνωσης. Να αποτελούν στοιχείο της ιδεολογικής μορφωτικής δουλειάς, να αντικρίζονται ως θέματα πρώτης γραμμής και βασικός παράγοντας στην προσπάθεια για ευρύτερη συσπείρωση και απόσπαση δυνάμεων, που έχει γίνει πιο σύνθετη διαδικασία, στην προσπάθεια θωράκισης δυνάμεων και αναμέτρησης με τις διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές θεωρίες.

Τονίστηκε η ανάγκη να γίνονται όλα τα Οργανα του Κόμματος πραγματικά επιτελεία, αναβαθμίζοντας τη δουλειά τους, με άμεση παρέμβαση στις εξελίξεις, προσανατολισμό στη δουλειά «κάτω», τεκμηριώνοντας καλύτερα τη σύμπλευση όλων των αστικών δυνάμεων και το ταξικό πρόσημο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που στην περιοχή ιεραρχεί τα ζητήματα της Ενέργειας, της διαμετακόμισης και των σχετικών υποδομών, το σύμπλεγμα πολιτισμού - τουρισμού και τον αγροδιατροφικό τομέα με εξαγωγικό προσανατολισμό, προωθεί τη στενότερη σύνδεση της παραγωγής με την τεχνολογία, μέσα και από τα βιομηχανικά διδακτορικά του Πανεπιστημίου Πατρών κ.ά.

Ολα αυτά σε συνάρτηση με την άμεση και εντεινόμενη παρέμβαση της πρεσβείας των ΗΠΑ στην περιοχή, σε επιχειρήσεις, στο Πανεπιστήμιο και αλλού κι ενώ η περιοχή έχει σοβαρό και συγκεκριμένο στρατιωτικό καταμερισμό στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια με τις βάσεις σε Ακτιο, Αραξο, Ανδραβίδα.

Τη συνδιάσκεψη απασχόλησε ανάμεσα σε άλλα η θετική πείρα από την προσπάθεια που έγινε τα προηγούμενα χρόνια, με βάση και τις κατευθύνσεις του 20ού Συνεδρίου του Κόμματος, για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος, ξεχωρίζοντας την προσπάθεια στην Πάτρα.

Μεταφέρθηκε πλούσια πείρα από τη μαχητική παρέμβαση, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, για να φύγουν οι νόθοι από την ηγεσία του Εργατικού Κέντρου, για να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, να βελτιωθεί η λειτουργία τους, νέες δυνάμεις να συσπειρώνονται σε ταξική κατεύθυνση.

Μέσα από τις τοποθετήσεις αναδείχτηκε η σημασία των επεξεργασμένων πλαισίων πάλης, της σταθερής παρακολούθησης των εξελίξεων και της διαπάλης στους χώρους δουλειάς, της σχεδιασμένης δουλειάς, που θα αξιοποιεί όλες τις εφεδρείες, της πρωτοβουλίας κινήσεων για το σύνολο των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων, με ενδεικτικό το παράδειγμα της πολύμορφης παρέμβασης του Εργατικού Κέντρου για τα ζητήματα προστασίας από την πανδημία, με το πλαίσιο αιτημάτων του να υπογράφεται από 87 σωματεία, συλλόγους και φορείς. Αλλά και η ιδιαίτερη αξία που έχει η αξιοποίηση του πολιτισμού και αθλητισμού, η σταθεροποίηση μορφών αλληλεγγύης.

Η δουλειά με αυτά τα χαρακτηριστικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της κατάστασης, δημιούργησε εστίες αγώνα σε χώρους δουλειάς, έδωσε «ανάσα» σε εκατοντάδες εργαζόμενους που είδαν στα σωματεία, στο Εργατικό Κέντρο ένα πραγματικό αποκούμπι, σε αντίθεση με τον εκφυλισμό του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Αποτυπώθηκε και στις αρχαιρεσίες, στη μεγάλη επιτυχία της πρόσφατης απεργιακής κινητοποίησης, όπως και του πρόσφατου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου, που αποτέλεσε ένα ζωντανό εργατικό Συνέδριο με ουσιαστική συζήτηση, βήμα για «συνδικάτα εργατών και όχι των εργοδοτών», κόντρα και στην προσπάθεια των νόθων που συνεχίζεται με τη βοήθεια της αστικής Δικαιοσύνης και των αντιδραστικών νόμων, για να χτυπήσουν και να καθαιρέσουν την αγωνιστική διοίκηση.

Αναδείχτηκε ακόμη ότι το διάστημα αυτό μεγάλωσε η εμπιστοσύνη απέναντι στους κομμουνιστές που δουλεύουν μέσα στον εργατικό και λαϊκό κίνημα, αναγνωρίστηκε το Κόμμα και η πρωτοπόρα δουλειά του σε περισσότερους εργαζόμενους, άνοιξαν νέοι δρόμοι σε ό,τι αφορά την κομματική οικοδόμηση σε χώρους δουλειάς.

Παράλληλα, η θετική αυτή πείρα, όπως και η προσπάθεια για γενίκευσή της στο σύνολο της περιοχής, έφερε στο φως κενά και αδυναμίες, υπαγόρευσε και νέα καθήκοντα που αυξάνουν τις απαιτήσεις για τη δουλειά των κομμουνιστών, για την ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση, την επεξεργασία στόχων πάλης, τη δουλειά απ' τα κάτω, τα βήματα που πρέπει να γίνουν στο βαθμό οργάνωσης των εργαζομένων, για τον συντονισμό και την κοινή δράση με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και τους βιοπαλαιστές αγρότες.

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το κρίσιμο αυτό ζήτημα, γόνιμος ήταν ο προβληματισμός για τις δυνατότητες που υπάρχουν, αλλά και την ανάγκη αναβάθμισης της παρέμβασης σε ολόκληρη την περιοχή στους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, στους βιοπαλαιστές αγρότες, στους δεκάδες Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες τους. Οπως και για τη συσπείρωση δυνάμεων στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, δουλειά που μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους συνολικά.

Πλούσια πείρα μεταφέρθηκε και από την προσπάθεια για την πιο ολοκληρωμένη καθοδήγηση των δυνάμεων της ΚΝΕ, τη σημασία της δουλειάς αυτής για την ανανέωση των γραμμών του Κόμματος, της δημιουργίας υποδομής στο κίνημα σε βάθος χρόνου.

Ανάμεσα στα άλλα αναδείχτηκε η σημασία της ολοκληρωμένης ιδεολογικής - πολιτικής παρέμβασης, σε σύνδεση και με το επιστημονικό αντικείμενο στο πανεπιστήμιο, ο προσανατολισμός στην ισχυροποίηση των φοιτητικών συλλόγων. Μεταφέρθηκε πείρα από την καθοδηγητική βοήθεια στις ΚΝίτικες δυνάμεις που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στους μαθητικούς αγώνες που ξεδιπλώθηκαν το προηγούμενο διάστημα, η δουλειά για την οργανωτική ανάπτυξη και την αφομοίωση των δυνάμεων της ΚΝΕ.

Από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει φυσικά και η πείρα που συγκεντρώνεται από την ύπαρξη, για δεύτερη θητεία, αγωνιστικής δημοτικής αρχής. Την προσπάθεια, μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο σταθερά να λειτουργεί ως αντιπολίτευση απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που εκπορεύονται από τα κεντρικά όργανα του κράτους, ως στήριγμα για το εργατικό - λαϊκό κίνημα, αποκούμπι για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα με μέτρα ανακούφισης, παρεμβάσεις σε σύγκρουση με τον αστικό σχεδιασμό στην περιοχή.

Στη Συνδιάσκεψη υπερψηφίστηκαν ομόφωνα οι Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, ενώ εκλέχτηκε νέα Επιτροπή Περιοχής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε Γραμματέα της τον Θοδωρή Χιώνη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τις διαδικασίες παρακολούθησε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Η κορυφαία αυτή διαδικασία για τη μεγαλύτερη Οργάνωση του Κόμματος ήταν το πρώτο μεγάλο «σώμα» που συνεδρίασε στο ανακαινισμένο κτίριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, με τους αντιπροσώπους να θαυμάζουν από κοντά τα αποτελέσματα των εργασιών και να αποδίδουν στο Κόμμα προσωπικές εισφορές για το έργο, οι οποίες έφτασαν τα 5.000 ευρώ.

Στον απόηχο των μεγάλων μαχών στις οποίες πρωτοστάτησαν οι κομμουνιστές τους τελευταίους μήνες, τόσο η εισήγηση στη Συνδιάσκεψη όσο και οι αντιπρόσωποι με τις ομιλίες τους, στο πνεύμα των Θέσεων, μετέφεραν πλούσια πείρα, σκέψεις για να βελτιωθούν η καθοδηγητική δουλειά, η παρέμβαση στο εργατικό κίνημα με άξονα τους στόχους της ανασύνταξης, για να περάσει συνολικά η Οργάνωση σε νέα φάση ανόδου της πλατιάς ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς για την ισχυροποίηση του Κόμματος και τη συσπείρωση δυνάμεων γύρω του.

Επίσης, αποτυπώθηκε η μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνουν τα μέλη του Κόμματος στην Αττική για να κερδίσουν νέες δυνάμεις στο πλάι του ΚΚΕ, ειδικά στις εργατογειτονιές, όπου η αντιπαράθεση θα είναι σκληρή τόσο με τη ΝΔ και τη γραμμή της για «εθνική ομοψυχία για να βγούμε από το τούνελ της κρίσης» όσο και με τον ΣΥΡΙΖΑ, που επικεντρώνει με την παρέμβασή του σε περιοχές με αυξημένη την επιρροή του Κόμματος.

«Δεν θα χαριστούμε σε καμιά αδυναμία μας», ανέφερε χαρακτηριστικά αντιπρόσωπος στη Συνδιάσκεψη, αποτυπώνοντας το μαχητικό και ασυμβίβαστο με τις δυσκολίες κλίμα που πρέπει να επικρατήσει στην Οργάνωση. Με συναίσθηση ότι η δουλειά της ΚΟ Αττικής είναι καθοριστικής σημασίας για όλο το Κόμμα, αφού ξεδιπλώνεται στην έδρα του αστικού κράτους, σε μια περιοχή που συγκεντρώνεται το 35% του πληθυσμού και πρωταγωνιστεί στους κλάδους βιομηχανικής δραστηριότητας και υπηρεσιών, η Συνδιάσκεψη έθεσε υψηλούς στόχους για το επόμενο διάστημα ειδικά για την κομματική οικοδόμηση, για τη διαμόρφωση ενός γερού δικτύου Κομματικών Οργανώσεων στα εργοστάσια, στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, εκεί όπου συγκεντρώνεται η εργατική τάξη.

Οπως αναδείχθηκε στη Συνδιάσκεψη, το αστικό σχέδιο ανάπτυξης για την Αττική αποτελεί τμήμα του ευρύτερου στρατηγικού σχεδίου της άρχουσας τάξης για τη χώρα, του σχεδιασμού δηλαδή για τη «γεωπολιτική αναβάθμιση» και την ανάδειξή της σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό εξετάστηκαν οι βασικές προτεραιότητες του αστικού σχεδιασμού, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων επενδύσεις στις μεταφορές, στον συνεδριακό και υψηλού επιπέδου Τουρισμό, στην «πράσινη» Ενέργεια και τις σύνοδες δραστηριότητες στην αλυσίδα μεταφοράς - αποθήκευσης, με τους αντιπροσώπους να φωτίζουν με συγκεκριμένα παραδείγματα το γεγονός ότι πρόκειται για σχέδιο που υπονομεύει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, την ανάγκη επιθετικής προβολής της πολιτικής πρότασης του Κόμματος, της στρατηγικής αντιπαράθεσης με τον αστικό σχεδιασμό, τις θέσεις των αστικών κομμάτων, το ρόλο της Περιφέρειας και των δήμων.

Από τους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς στο λιμάνι του Πειραιά όπως και συνολικά στο λιμενικό σύστημα της Αττικής, την ανάπλαση του Φαληρικού Δέλτα και την «κορωνίδα» της επένδυσης στο Ελληνικό, μέχρι τις παρεμβάσεις για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων στο κέντρο της Αθήνας αλλά και τον σχεδιασμό για την ανάπτυξη του εμπορευματικού - διαμετακομιστικού κέντρου στο Θριάσιο, αναδείχτηκε ότι όρος για να υλοποιηθούν οι βασικές αυτές κατευθύνσεις είναι το χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, η ένταση της εκμετάλλευσης, η υποβάθμιση της ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων που ζουν κι εργάζονται στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, η χρεοκοπία και τα λουκέτα για χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους.

Αναδείχθηκαν, επίσης, οι σφοδροί ανταγωνισμοί ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου, αλλά και ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως συμβαίνει ειδικά στον Πειραιά και το Θριάσιο, με επίκεντρο το λιμάνι και τις ναυπηγικές εγκαταστάσεις, με τις αντιπαραθέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας να εξηγούν τελικά κάθε κίνηση κυβερνήσεων, αστικών κομμάτων, Τοπικής Διοίκησης και μεγαλοεργοδοσίας.

Η ανάγκη αναβάθμισης της ιδεολογικής δουλειάς, ενίσχυσης αυτού του στοιχείου όχι ως ενός «παράλληλου προγράμματος», αλλά ενταγμένου σε όλη τη δραστηριότητα της Οργάνωσης αναδείχτηκε τόσο από την εισήγηση όσο και από πολλές τοποθετήσεις. Για παράδειγμα, αναδείχτηκε η αξία της επεξεργασίας - κωδικοποίησης του μετώπου γύρω από ζητήματα της ιδεολογικής και πολιτικής πάλης και του πώς αυτά εκφράζονται σε κλάδους και χώρους δουλειάς. Επίσης, η προσπάθεια επεξεργασίας της αντιπαράθεσης από Τομεακές Οργανώσεις, όπως της ΤΟ Τηλεπικοινωνιών για την τηλεργασία, της ΤΟ ΑΕΙ - Ερευνας για την πολύμορφη προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου στους φοιτητές κ.λπ.

Σημαντική πλευρά που αναδείχθηκε τόσο από την εισήγηση όσο και από τις τοποθετήσεις είναι αυτή της παρέμβασης του Κόμματος στη νεολαία, της ολόπλευρης καθοδηγητικής στήριξης στην ΚΝΕ, του ρόλου των μελών του Κόμματος στη διαπαιδαγώγηση και την καθοδήγηση των ΚΝίτικων δυνάμεων, στην οικοδόμηση και ισχυροποίηση της Νεολαίας του Κόμματος. Μεταφέρθηκε πείρα από τις μαθητικές κινητοποιήσεις, από τη δράση στις σχολές κατάρτισης και τα ΑΕΙ.

Σε πολλές τοποθετήσεις φωτίστηκε το τι σημαίνει στην πράξη η «σκέψη μας να ξεκινάει από τη στρατηγική του Κόμματος», τι σημαίνει να παίρνει μέτρα η κάθε ΚΟ για τον χώρο που δρα, τα οποία να υπηρετούν την προώθηση της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ στους εργαζόμενους. Για παράδειγμα, στη βιομηχανική ζώνη της ΒΔ Αττικής, όπου η πανδημία εξαπλώθηκε στους μεγάλους χώρους δουλειάς, εκτός από την ανάγκη για μέτρα προστασίας η Οργάνωση ανέδειξε ότι η υπερμετάδοση του ιού σχετίζεται με τον ίδιο τον τρόπο οργάνωσης της παραγωγής, με κριτήριο τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους, με την εντατικοποίηση στα εργοστάσια, που κάνουν τους εργαζόμενους πιο ευάλωτους, ανοίγοντας και από αυτήν τη σκοπιά τη συζήτηση για την πρόταση διεξόδου του Κόμματος.

Αντίστοιχα μεταφέρθηκε πείρα από την παρέμβαση της ΤΟ Υγείας - Πρόνοιας στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας, για να αποκαλυφθεί ο παρασιτικός ρόλος του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων στην υγεία του λαού, για την αντιπαράθεση με τη λογική της «ατομικής ευθύνης», μια διαπάλη που δεν έμεινε μέσα στις υγειονομικές μονάδες αλλά απλώθηκε σε όλα τα επίπεδα, με τους κομμουνιστές υγειονομικούς να παίζουν καθοριστικό ρόλο: Και μέσα από τη δράση τους και μέσα από τη δουλειά τους και μέσα από την αρθρογραφία τους στον «Ριζοσπάστη».

Στο μέτωπο της αντιλαϊκής διαχείρισης των απορριμμάτων, εκτός από το αίτημα να κλείσει ο ΧΥΤΑ Φυλής, η Οργάνωση αναδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για φιλολαϊκή διαχείριση, π.χ. με προτεραιότητα στην ανακύκλωση, οι οποίες όμως υπονομεύονται από τον σχεδιασμό με κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Στο παραλιακό μέτωπο, που αποτελεί τη βιτρίνα του τουριστικού κεφαλαίου, η Οργάνωση δείχνει με χειροπιαστά παραδείγματα ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν συνδέεται με τις ανάγκες των εργαζομένων, αφού την ίδια στιγμή κλείνουν υγειονομικές μονάδες, υποβαθμίζεται το μοναδικό νοσοκομείο της περιοχής κ.ο.κ.

Ενώ με κριτήριο την παρέμβαση στην εργατική τάξη μέσα από κάθε πρωτοβουλία που αναπτύσσουν οι Οργανώσεις μεταφέρθηκαν πείρα και παραδείγματα από την προσπάθεια συνοικιακών Οργανώσεων να συζητήσουν και να οργανώσουν την πάλη με εργαζόμενους, όπως π.χ. με εμποροϋπαλλήλους για τα ζητήματα της Υγείας, αλλά και σε διάφορα ακόμα μέτωπα να υπάρχει συντονισμός δράσης ανάμεσα σε κλαδικές και εδαφικές Οργανώσεις. Αντίστοιχα και μέσα από την παρέμβαση των κομμουνιστών σε συλλόγους γονέων, όπου, όπως είπαν αντιπρόσωποι, «πιάσαμε επαφή με εργατόκοσμο και ειδικά νέες γυναίκες, πλέον χτίζουμε δεσμούς με εργαζόμενους γονείς, που δεν είχαν καμιά σχέση με το Κόμμα και που έλεγαν "τι δουλειά έχουν τα κόμματα στα σχολεία;"». Το πείσμα να αξιοποιείται κάθε δυνατότητα για να καλλιεργείται η αμφισβήτηση μεταφέρθηκε και από τους εκπαιδευτικούς, όπως με την ενδιαφέρουσα πείρα από τη συζήτηση με μαθητές γύρω από τον εργάσιμο χρόνο, την ώρα που οι κυβερνήσεις και η ΕΕ προωθούν τα «εργαστήρια δεξιοτήτων».

Πλούσια ήταν η πείρα που μεταφέρθηκε από τη δράση των κομμουνιστών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και από τη δουλειά για την προώθηση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Σε τοποθετήσεις αντιπροσώπων από κλαδικές Οργανώσεις αναδείχθηκαν τα ενθαρρυντικά στοιχεία της απεργίας στις 10 Ιούνη, τα αποτελέσματα που έχει η πολύχρονη προσπάθεια σε χώρους δουλειάς, όπου εμφανίστηκαν για πρώτη φορά απεργοί. «Η δουλειά μας λειτουργεί σωρευτικά, κι αυτό φάνηκε για παράδειγμα σε εργοστάσια που απέργησαν μαζικά εργαζόμενοι χωρίς να το περιμένουμε, εκφράστηκε δηλαδή μια παρέμβαση χρόνων», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά από την ΤΟ Βιομηχανίας. «Είχαμε μωρομάνες που κατέβηκαν για πρώτη φορά σε κινητοποιήσεις, που απέργησαν για πρώτη φορά στη ζωή τους, που κράτησαν στα χέρια τους "Ριζοσπάστη" επειδή έγραφε για τον αγώνα που δίνουν στο χώρο δουλειάς τους», μεταφέρθηκε επίσης από την ΤΟ Χρηματοπιστωτικού. Επιβεβαιώθηκε από τοποθετήσεις αυτό που «εισπράττουν» οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, το ότι το κύρος του Κόμματος είναι ανεβασμένο στα μάτια πιο πολλών εργαζομένων, υπάρχει κόσμος που προσεγγίζει το Κόμμα, «κι αυτό σχετίζεται με την προσπάθεια να δουλέψουμε με τη στρατηγική μας στο κίνημα, όπως κάναμε στο μέτωπο της πανδημίας αλλά και μπροστά στο χτύπημα του 8ωρου», σημειώθηκε σε τοποθέτηση.

Αποτυπώθηκε επίσης η πείρα από τη μάχη που δόθηκε ενάντια στη νοθεία και τον εργατοπατερισμό στις συνδικαλιστικές οργανώσεις τα προηγούμενα χρόνια, μια μάχη που βοήθησε να αναδειχθούν οι δύο γραμμές στο κίνημα, ο προσανατολισμός για τη δράση στα σωματεία που βοηθάει να απεγκλωβίζονται δυνάμεις. Μια δράση που είχε αποτελέσματα, όπως οι 5 απεργίες τα τελευταία χρόνια με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ σε απεργοσπαστικό ρόλο, ή οι κορυφαίοι σταθμοί όπως η περσινή και η φετινή Πρωτομαγιά.

Την ίδια στιγμή δεν κρύφτηκαν οι ελλείψεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν, όπως άλλωστε εντοπίζονται και στο 3ο κείμενο των Θέσεων, οι οποίες αναλύθηκαν και στην εισήγηση της ΕΠ της ΚΟ Αττικής στη Συνδιάσκεψη. «Δεν επαναπαυόμαστε. Η απάντηση του κινήματος παραμένει αναντίστοιχη με το μέγεθος της επίθεσης», σημειώθηκε. Η Οργάνωση στρέφει την προσοχή της στις υποκειμενικές αδυναμίες που αφορούν την παρέμβαση των κομμουνιστών στο συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να ξεπεραστούν σε ό,τι μας αφορά καθυστερήσεις στην ανασύνταξη του κινήματος. Γιατί, όπως μεταφέρθηκε, απαιτείται συνδυασμός της ιδεολογικής παρέμβασης του Κόμματος στην εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και βαθιά συνείδηση ότι για να τραβηχτεί η εργατική τάξη στον αγώνα είναι απαραίτητη η άνοδος της ικανότητας διαμόρφωσης πλαισίων για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της, επεξεργασίας σχεδίου, μορφών δράσης, επικοινωνίας, στόχων κινητοποίησης δυνάμεων, ιεραρχήσεων. Σε αυτήν την κατεύθυνση απασχόλησαν πλευρές όπως η συμμετοχή στα σωματεία, η συσπείρωση περισσότερων συνδικάτων με το ΠΑΜΕ, η λειτουργία των σωματείων που στα ΔΣ πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις, αλλά και η δουλειά σε σωματεία με αρνητικούς συσχετισμούς, η προσπάθεια αλλαγής τους.

Δηλαδή η αναβάθμιση της δουλειάς για την άνοδο του βαθμού οργάνωσης της εργατικής τάξης, που οι κυβερνήσεις και η εργοδοσία έχουν σταθερά στο στόχαστρο. Πλευρά αυτής της αναβάθμισης είναι η επιμονή στη διαμόρφωση πλαισίων πάλης σε κάθε χώρο και κλάδο, με κριτήριο το τράβηγμα νέων δυνάμεων στην πάλη. Αποτυπώθηκε, για παράδειγμα, στη συζήτηση ότι η συμβολή στην επεξεργασία συμβάσεων σε κλάδους, όπως στη Ναυπηγοεπισκευή, στις Κατασκευές, στις Τηλεπικοινωνίες, στο Χρηματοπιστωτικό είχε επίδραση ως ένα βαθμό και στη βελτίωση της συμμετοχής νέων σε ηλικία εργαζομένων.

«Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε»: Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει η 6η Συνδιάσκεψη της ΚΟ Αττικής, με τις αποφάσεις της και τις Θέσεις για το 21ο Συνέδριο να συγκροτούν το πολιτικό σχέδιο θέτοντας ψηλά τον πήχη, επιδιώκοντας να κερδίσουμε νέες δυνάμεις γύρω από το Κόμμα, να φέρουμε αποτελέσματα στην κομματική οικοδόμηση, στην ανασύνταξη του κινήματος και στην προώθηση της Κοινωνικής Συμμαχίας.

Ανέφερε ως πολύ θετικό το γεγονός ότι υπήρξε πλούσιος προβληματισμός για τη σημασία που έχουν ζητήματα όπως η μελέτη και η αφομοίωση βασικών θέσεων της θεωρίας, της στρατηγικής, του Προγράμματος, τα ζητήματα της ιδεολογικής πάλης και διαπάλης.

Στάθηκε στην ανάγκη να απασχολούνται όλα τα Οργανα με τη συζήτηση ιδεολογικών ζητημάτων, με τις θέσεις του Κόμματος σε βασικά προβλήματα και επεξεργασίες, όπως και με τα πολύ σημαντικά ζητήματα της διάταξης των κομματικών δυνάμεων, την καλύτερη συνεργασία των κλαδικών με τις εδαφικές ΚΟΒ και αντίστοιχα των Τομεακών Οργανώσεων, τη μελέτη του «Ριζοσπάστη», της ΚΟΜΕΠ, του «Οδηγητή».

Σημείωσε ότι τελικό κριτήριο της καθοδηγητικής δουλειάς είναι η ΚΟΒ, το περιεχόμενο του προγραμματισμού της δράσης της, της οργάνωσης, του ελέγχου της δουλειάς της. Και εκεί θα χρειαστεί ειδική δουλειά, ειδική μέριμνα, ξεχωριστή επαγρύπνηση, ειδική συζήτηση και προβληματισμός. Γιατί η ίδια η επικαιρότητα θέτει μπροστά σε όλο το Κόμμα καινούργια προβλήματα, καινούργια ζητήματα, βάζοντας τις Οργανώσεις μπροστά σε μεγάλες ευθύνες για μάχες που έχουν πιο βαθύ ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο. Και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται, παίρνοντας συνεχώς συγκεκριμένα μέτρα.

Ο Δ. Κουτσούμπας χαρακτήρισε «κρίσιμο ζήτημα» να αντεπιτεθούμε στο πεδίο των νέων δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία και πώς αυτή αξιοποιείται τελικά στον καπιταλισμό, αναδεικνύοντας την πρόταση του Κόμματος για αξιοποίηση της τεχνολογίας και της καινοτομίας στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, του λαού, στη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία, κόντρα στις θεωρίες που ανάγουν την τεχνολογία σε ουδέτερο φάρμακο για τα πάντα και ανεξάρτητα από τις σχέσεις παραγωγής.

Ταυτόχρονα, είπε, χρειάζεται να ανοίξει ουσιαστική συζήτηση για τον παρασιτισμό του καπιταλισμού στο τελευταίο, μονοπωλιακό του στάδιο, σε όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία, την ιδιοκτησία, τα πάντα. Να διασφαλίζεται καθοδηγητικά ότι η καθημερινή δράση θα συμβάλλει στην ικανότητα προώθησης, εξειδίκευσης της στρατηγικής του Κόμματος, θα ανοίγει δρόμους προς τα εμπρός.

Τέλος, για την αντιπαράθεση με τα άλλα κόμματα είπε ότι θα δυναμώνουν ολοένα και περισσότερο τα ψευτοδιλήμματα «δεξιά - δημοκρατικές δυνάμεις», «δεξιά - αντιδεξιά», «πρόοδος - συντήρηση», «κεντροδεξιά - κεντροαριστερά», και ότι συνεπώς χρειάζεται πολλή καθοδηγητική δουλειά ώστε να παρακολουθείται το πώς εκφράζονται αυτά σε κάθε χώρο και κάθε τομέα, χωρίς να υποτιμάται τίποτα. Δυναμώνοντας παράλληλα την προσπάθεια απεγκλωβισμού ανθρώπων που πλησιάζουν το Κόμμα και ένταξής τους στο κίνημα, βοηθώντας τους να κάνουν ένα μεγαλύτερο βήμα.

Ο Γραμματέας της ΤΕ Α' Αθήνας παραλαμβάνει το βραβείο για την άμιλλα

Τα βραβεία για την κατάταξή τους στην άμιλλα, με βάση τα κριτήρια που έθεσε η Γραμματεία της ΚΕ του ΚΚΕ, απένειμε η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της απερχόμενης ΕΠ της ΚΟ Αττικής.

Πιο συγκεκριμένα, βραβεύτηκαν οι εξής Οργανώσεις: Πρώτη η ΤΟ Α' Αθήνας, που παρέλαβε τιμητικά τη σημαία του Κόμματος, αναμνηστικό και τεχνικό εξοπλισμό. Δεύτερη η ΤΟ Χρηματοπιστωτικού και η τρίτη η ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών.

Η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στη μεγάλη αυτή μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης είχε υπερκαλύψει το πλάνο της κατά 118,98%, ενώ όλες οι Τομεακές Οργανώσεις είχαν υπερκαλύψει τα πλάνα τους.