«...Με τη συμφωνία της Ουάσινγκτον, η ηγεσία μας πήρε μια εξαιρετικά επικίνδυνη απόφαση. Προφανώς δεν υπήρχαν άλλες επιλογές. Ακόμη και αν δε βγει κάτι ουσιαστικό από αυτήν τη συμφωνία, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει». Αυτά δήλωνε στο «Ρ», ανάμεσα σε πολλά άλλα, το Νοέμβρη του 1993, δύο μόλις μήνες μετά τη χειραψία ανάμεσα στους Γιάσερ Αραφάτ και Γιτζάκ Ράμπιν υπό το βλέμμα του Μπιλ Κλίντον στο Λευκό Οίκο, ο Αλμπερ Αγκαζαριάν, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο παλαιστινιακό Πανεπιστήμιο «Μπιρ Ζάιτ» και σύμβουλος της παλαιστινιακής διαπραγματευτικής ομάδας.

Η «συγκρατημένη αισιοδοξία» του Αγκαζαριάν δεν ήταν διόλου αβάσιμη. Στην πολυσυζητημένη «Διακήρυξη Αρχών» που υπογράφτηκε το Σεπτέμβρη του 1993 και τέθηκε σε εφαρμογή το Μάη του 1994, μετά από την υπογραφή άλλης μιας συμφωνίας στο Κάιρο, η ηγεσία της ΟΑΠ αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, το οποίο με τη σειρά του, επίσης, την αναγνωρίζει ως επίσημο εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού. Μετά από σειρά άρθρων, στα οποία και οι δύο συμβαλλόμενοι δεσμεύονται για την επιθυμία τους να συνυπάρξουν ειρηνικά, η μόνη ουσιαστική απόφαση που λαμβάνεται είναι ότι ο ισραηλινός στρατός καλείται να αποχωρήσει από τα κατεχόμενα εδάφη της Λωρίδας της Γάζας και της Ιεριχούς, χωρίς, όμως, να εγκαταλείψει τις θέσεις του «για την προστασία των εποικισμών», ενώ παραμένει υπεύθυνος της ασφάλειας των περιοχών, των οποίων η πολιτική, πολιτιστική, εκπαιδευτική διοίκηση περνά στα χέρια των Παλαιστινίων.

Παρά το γεγονός πως η ΟΑΠ, εγγράφως, τονίζει ότι στόχος της έναρξης αυτής της διαδικασίας είναι τελικά η υλοποίηση των αποφάσεων 242 και 338 του ΟΗΕ, οι οποίες προβλέπουν «άνευ όρων αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από τα κατεχόμενα εδάφη και από την Αν. Ιερουσαλήμ, η οποία, λόγω του θρησκευτικού χαρακτήρα της, διέπεται από ιδιόμορφο καθεστώς» και με δεδομένο ότι ο ΟΗΕ πάντα χαρακτήριζε «παράνομους» τους εποικισμούς, τα ζητήματα αυτά δεν περιλαμβάνονται στην αρχική «Διακήρυξη Αρχών». Ούτε θίγονται στη συμφωνία της Τάμπα, τον Σεπτέμβρη του 1995, όταν οι Ράμπιν και Αραφάτ συμφώνησαν για περαιτέρω αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων και από άλλες παλαιστινιακές πόλεις της Δ. Οχθης.

Σύμφωνα με τη «Διακήρυξη Αρχών», οι δύο συμβαλλόμενοι καλούνται να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα αλλεπάλληλων διαβουλεύσεων. Τα μείζονα ζητήματα, δηλαδή το θέμα των προσφύγων, των οποίων το δικαίωμα της επιστροφής στην πατρίδα τους αναγνωρίζεται από την απόφαση 194 του ΟΗΕ, η τύχη της Ιερουσαλήμ, το ακριβές έδαφος και καθεστώς μιας μελλοντικής ανεξάρτητης παλαιστινιακής οντότητας δεν αναφέρονται πουθενά και παραπέμπονται προς επίλυση σε έναν τελικό γύρο διαπραγματεύσεων.

Ενα γύρο συνομιλιών, που φυσικά, δεν ήρθε ποτέ, αφού δεν επιλύθηκαν ούτε καν τα πιο απλά ζητήματα, π.χ. ποιο είναι το ακριβές μέγεθος των παλαιστινιακών πόλεων που θα γίνονταν αυτόνομες, η διαχείριση του πολύτιμου νερού, η χρήση των δρόμων, η ασφαλής μετάβαση των Παλαιστινίων από τη μία αυτόνομη περιοχή στην άλλη και ούτω καθεξής. Αντίθετα, αυτό που έγινε ήταν η διαρκής αναβολή των στρατιωτικών αποχωρήσεων από το Ισραήλ, πάντα, υπό το πρόσχημα της ασφάλειας, και οι ακατάπαυστοι γύροι συνομιλιών, οι οποίοι κατέληξαν σε διαρκή αναδιαπραγμάτευση του ίδιου του περιεχομένου των αποφάσεων του ΟΗΕ.

Τα κενά και τα «θολά» σημεία της «Διακήρυξης Αρχών» ήταν εμφανή και πολλά. Εξαρχής, το ΚΚΕ είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις του, όχι γιατί αντιτασσόταν στην ειρηνική επίλυση του παλαιστινιακού, αλλά επειδή ήταν προφανές για τον οποιοδήποτε στοιχειωδώς νοήμονα άνθρωπο ότι καμία «ειρηνευτική διαδικασία» δε θα μπορούσε να έχει επιτυχή και δίκαιη κατάληξη όταν δεν εμπεριέχει καμία πρόβλεψη για όλα τα μείζονα ζητήματα. Πόσο μάλλον όταν για όλα αυτά τα ζητήματα υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη πρόβλεψη από ειλημμένες αποφάσεις του ΟΗΕ, για τις οποίες στο κυρίως κείμενο της συμφωνίας, δε γίνεται λόγος.

Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς ότι εμπνευστής και ουσιαστικός εγγυητής της «ειρηνευτικής διαδικασίας» ήταν οι ΗΠΑ, που περιθωριοποίησε άμεσα με τη σύμπλευση των ισραηλινών ηγεσιών τους υπολοίπους εγγυητές (Ρωσία, Αίγυπτος), που ουδέποτε έκρυψαν τη στενή σχέση τους με το Ισραήλ, το οποίο ετησίως τροφοδοτούν με 3 δισ. δολάρια, γιατί, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει στη «Μεγάλη Σκακιέρα» ο γνωστός, πλέον, πρώην σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι είναι «κομβικός σύμμαχος ως φόβητρο απέναντι στους Αραβες για τη διατήρηση της αμερικανικής κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή που είναι απαραίτητος όρος συντήρησης της αμερικανικής παντοδυναμίας», τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Ούτε αφελής δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι αυτή η «ειρηνευτική διαδικασία» είχε μέλλον.

«Αν δεν καταλήξει σε δίκαιη λύση αυτή η συμφωνία, ο λαός μας θα πρέπει να βρει άλλους τρόπους για να συνεχίσει τον αγώνα του», δήλωνε το 1993 ο Αγκαζαριάν. Και αυτό συμβαίνει σήμερα: ο παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται για το αυτονόητο, για αυτό που έχει αποφασίσει ο ΟΗΕ, αλλά ουδέποτε εφάρμοσε το Ισραήλ και φυσικά κανείς δεν πίεσε τις ισραηλινές ηγεσίες να το πράξουν: την ανεξαρτησία, την ελευθερία, την κυριαρχία, την αξιοπρέπειά του.

Να συμμετέχουν μαζικά και αγωνιστικά στο Συλλαλητήριο που διοργανώνουν σήμερα Τρίτη στο άγαλμα Βενιζέλου στις 7 μ.μ. το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η Παλαιστινιακή Παροικία, καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία και όλους τους πολίτες της Θεσσαλονίκης η διοίκηση του ΕΚΘ.

«Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης πρέπει να ενώσουν τη φωνή τους με τον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό, για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί στην Παλαιστίνη, να σταματήσει επιτέλους η γενοκτονία του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού, για κατάπαυση του πυρός και εξεύρεση ειρηνικής λύσης για το παλαιστινιακό ζήτημα», τονίζεται στο κάλεσμα του ΕΚΘ προς τα σωματεία της δύναμής του και τους πολίτες της Θεσσαλονίκης.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης με διοργανωτές φορείς της πόλης και με συμμετοχή της ΚΟ Κοζάνης του ΚΚΕ. Οι διαδηλωτές με τα συνθήματά τους καταδίκασαν τον ισραηλινό στρατό κατοχής και τους πάτρωνές του, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, σημειώνοντας ότι τρομοκράτες είναι αυτοί και όχι ο παλαιστινιακός λαός που αγωνίζεται για λεύτερη πατρίδα.

Το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας στην πρώτη του Γενική Συνέλευση και με αφορμή την εισβολή ισραηλινών στρατευμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη εξέδωσε το παρακάτω ψήφισμα:

«Εμείς που σταθήκαμε αλληλέγγυοι στους εβραϊκής καταγωγής Ελληνες συμπολίτες μας κατά την περίοδο της κατοχής, ζητάμε από τους ομοεθνείς τους στο Ισραήλ να εγκαταλείψουν τις ναζιστικές μεθόδους, που οι ίδιοι υπέστησαν και να αποχωρήσουν άμεσα από τις θέσεις που έχουν καταλάβει στα παλαιστινιακά εδάφη. Επίσης να σταματήσουν τη σφαγή αθώων και να αναγνωρίσουν στον παλαιστινιακό λαό το δικαίωμα στη ζωή, στην αυτοδιάθεση και στην ελευθερία».

Επίσης η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης με ανακοίνωσή της καταδικάζει αυτή την επέμβαση και καλεί την ισραηλινή κυβέρνηση να σεβαστεί την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και να αποσύρει τα στρατεύματά της από τη Ραμάλα και τις άλλες παλαιστινιακές πόλεις.

ΚΟΥΑΛΑ ΛΟΥΜΠΟΥΡ.--

Οι ενέργειες του Ισραήλ στα Παλαιστινιακά Εδάφη οδηγούν τη Μέση Ανατολή σε ολοκληρωτικό πόλεμο, προειδοποίησαν χθες οι υπουργοί Εξωτερικών των 57 ισλαμικών κρατών, που συμμετέχουν στη σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, που λαμβάνει χώρα στην πρωτεύουσα της Μαλαισίας, Κουάλα Λουμπούρ, με κύριο θέμα την «τρομοκρατία».

Παρότι, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι υπουργοί φάνηκαν διχασμένοι ως προς τον προσδιορισμό των «κομάντος αυτοκτονίας» και πολύ περισσότερο ως προς την καταδίκη τους, ήταν απόλυτα σαφείς και ξεκάθαροι, ως προς το ρόλο της Παλαιστινιακής Αρχής και ομόφωνα εξύμνησαν το ρόλο του Γιάσερ Αραφάτ, εκφράζοντας την υποστήριξή τους στον παλαιστινιακό λαό και την Ιντιφάντα. Το κυριότερο δε, κατηγόρησαν το Ισραήλ, ότι παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου μπορεί να θεωρηθεί ότι ασκεί το ίδιο κρατική τρομοκρατία, που φυσικά είναι απολύτως καταδικαστέα, ενώ τα κράτη - μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης απηύθυναν έκκληση στα Ηνωμένα Εθνη να εξασφαλίσουν διεθνή προστασία για τους Παλαιστίνιους.

Οσο για την «περίφημη κόντρα» ως προς τους «κομάντος», ήταν η δήλωση του προέδρου της Μαλαισίας και προεδρεύοντα της Διάσκεψης, Μοχάμεντ Μαχαθίρ, που προκάλεσε την αντίδραση του εκπροσώπου της Παλαιστινιακής Αρχής, εκτελούντος χρέη ΥΠΕΞ, Φαρούκ Καντούμι, που τόνισε ότι η ισραηλινή κατοχή των Αυτόνομων Παλαιστινιακών Εδαφών «είναι το χειρότερο είδος τρομοκρατίας, και εάν ένας άνθρωπος θυσιάσει τη ζωή του, σίγουρα υπάρχει λόγος. Και ο λόγος είναι η κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ».

Αργότερα, ο Μαλαισιανός ΥΠΕΞ, Σιέντ Χαμίντ Αλμπάρ, διευκρίνισε ότι τα σχόλια του Μαχαθίρ για τους «κομάντος αυτοκτονίας» δεν πρέπει να παρερμηνευτούν και ότι ο Μαλαισιανός ηγέτης πιστεύει πως όσον αφορά στην Παλαιστίνη οι «κομάντος αυτοκτονίας» έδρασαν ως αντίδραση της ισραηλινής κατοχής. «Είναι η ισραηλινή κατοχή που το προκάλεσε αυτό, κατέληξε ο Σιέντ Χαμίντ ολοκληρώνοντας τον κύκλο εργασιών και την απόφαση που ψηφίστηκε ομόφωνα και ήταν η απόλυτη καταδίκη του Ισραήλ.

Πάντως το ζήτημα «τρομοκρατία», θα παραμείνει στο τραπέζι των συζητήσεων και ο Μαχαθίρ ελπίζει ότι η τριήμερη Διάσκεψη θα οδηγήσει με τις διαβουλεύσεις της σε μία Διάσκεψη του ΟΗΕ, όπου θα καθοριστεί ο όρος τρομοκρατία, και ένας σχετικά αποδεκτός τρόπος που να μπορεί να προσδιορίζει και να κατονομάζει με σαφήνεια τους ενόχους, κυβερνήσεις περιλαμβανομένων.

ΑΘΗΝΑ.-

Για κλοπή και εμπορία ζωτικών οργάνων Παλαιστίνιων λίγες ώρες μετά το θάνατό τους απ' τα πυρά Ισραηλινών στρατιωτών, αλλά και μία σειρά επιπρόσθετων εγκληματικών πράξεων, όπως βασανισμό και χρησιμοποίηση Αράβων κρατουμένων ως πειραματόζωα, καταγγέλλει, με χτεσινή ανακοίνωσή της, στην Αθήνα, η Γενική Ενωση Παλαιστινίων Γιατρών και Φαρμακοποιών Ελλάδας.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει η παραπάνω οργάνωση, η κλοπή και εμπορία ανθρωπίνων οργάνων Παλαιστινίων φαίνεται να γίνεται κυρίως μέσω του νεκροτομείου Αμπόν - Καμπίρ στο Τελ Αβίβ, ενώ οι πρώτες πληροφορίες για τη φρικτή αυτή υπόθεση αποκαλύφθηκαν μετά τη δολοφονία τριών Παλαιστίνιων εφήβων τον περασμένο Δεκέμβρη.

«Ισραηλινοί φορείς δηλώνουν πως στο (συγκεκριμένο) νεκροτομείο γίνεται ασύστολα εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων και ότι οι υπεύθυνοι κρύβουν τις αποτρόπαιες πράξεις τους πίσω από το πέπλο της επιστημονικής έρευνας ή επικαλούνται πως αναζητούν στοιχεία για την ολοκλήρωση ανακρίσεων», αναφέρει η Γενική Ενωση Παλαιστινίων Γιατρών, που καταλήγει καταγγέλλοντας και τη μετατροπή Αράβων και Παλαιστινίων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές σε πειραματόζωα.

Ενα ακόμα δυναμικό συλλαλητήριο αλληλεγγύης στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, πραγματοποίησε χτες το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας πλήθος κόσμου, ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα του ΕΚΑ, της ΕΕΔΔΑ, παλαιστινιακών οργανώσεων και άλλων μαζικών φορέων. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στις 7 το απόγευμα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθήνας, κρατώντας πανό, παλαιστινιακές σημαίες και πικέτες με συνθήματα υπέρ της Ιντιφάντα.

Στο σύντομο χαιρετισμό του προς τους συγκεντρωμένους, ο Μανώλης Γλέζος υπογράμμισε ότι η πραγματοποίηση ενός ακόμα συλλαλητηρίου κατά της δολοφονικής πολιτικής του Αριέλ Σαρόν αποδεικνύει ότι ο ελληνικός λαός στέκεται στην πρωτοπορία του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Εκ μέρους της Ενωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων στη χώρα μας, ο Εκτάμι Μισάρ ευχαρίστησε τους συγκεντρωμένους και τον ελληνικό λαό για την έμπρακτη αλληλεγγύη που εκφράζει στους Παλαιστίνιους όλο το διάστημα που εξελίσσεται η Ιντιφάντα.

Μετά το τέλος των ομιλιών, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία προς τη Βουλή, όπου και επέδωσαν ψήφισμα, στο οποίο καλούνται η ελληνική κυβέρνηση, η Βουλή των Ελλήνων, να αναλάβουν διεθνή πρωτοβουλία προς τους διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ενωση, απαιτώντας: Να παρέμβουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο, ώστε να τερματιστεί η ομηρία του Γ. Αραφάτ, να αποσυρθούν οριστικά και αμετάκλητα οι ισραηλινές δυνάμεις από τα κτίρια της Παλαιστινιακής Αρχής. Να απαιτήσουν τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη, την άμεση ανακήρυξη του παλαιστινιακού κράτους, την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους.