Σ' αυτή την εκλογική μάχη πρέπει να τιμωρηθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο πρόσωπο των δύο κομμάτων να τιμωρηθεί και η πλουτοκρατία, που με τη βοήθεια των κυβερνήσεων, πέρα από την ενίσχυση των συμφερόντων της στην Ελλάδα, επιδιώκει να εξαπλωθεί ακόμη περισσότερο στα Βαλκάνια και στο ευρωπαϊκό επίπεδο για να εδραιώσει ακόμη μεγαλύτερα κέρδη, αδιαφορώντας αν με το κλείσιμο των εργοστασίων πετιούνται οι εργαζόμενοι στους δρόμους.

Τα παραπάνω σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε χτες το μεσημέρι στη Βέροια. Και ξεκαθάρισε ότι η τιμωρία απέναντι στα δύο κόμματα δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που είναι ο δεδηλωμένος βασικός πολιτικός αντίπαλος των δύο κομμάτων και της πλουτοκρατίας στην Ελλάδα.

Στη διάρκεια της εισηγητικής της ομιλίας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι το ΚΚΕ διαφέρει από τα υπόλοιπα κόμματα, όπως άλλωστε βεβαιώνουν και τα ίδια, και τόνισε: «Αυτή η διαφορετικότητα είναι σημαία μας σε αυτό τον εκλογικό αγώνα και καθόλου μειονέκτημα».

«Αυτό που σήμερα μπαίνει στο κέντρο της συζήτησης είναι ποιος δρόμος ανάπτυξης, ποιος δρόμος οργάνωσης της κοινωνίας συμφέρει το λαό και ποιος όχι. Αυτό το ζήτημα βάζουμε εμείς στην εκλογική μάχη», είπε. Και εξηγώντας τη διαφορά από τα άλλα κόμματα σημείωσε: «Η διαφορά τους με μας είναι ποιος παράγει τον πλούτο και ποιος τον καρπώνεται». «Εμείς θεωρούμε ότι ο παραγωγός του πλούτου πρέπει να είναι και ο φορέας της εξουσίας», δηλαδή η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Απευθυνόμενη στους αγρότες και στους εργάτες, στους άνεργους του Νομού Ημαθίας, που βλέπουν να χτυπιέται η παραγωγή των οπωροκηπευτικών (ροδάκινα, κλπ.), των τεύτλων και να συρρικνώνεται η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρη, τα κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια να κλείνουν, σημείωσε πως αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα των επιλογών της ΕΕ που συνυπέγραψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, είναι αποτέλεσμα του άξονα που λέγεται ελεύθερη οικονομία, ελεύθερη αγορά, εκσυγχρονισμοί, αναπροσαρμογές, αναδιαρθρώσεις, ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα.

Και κατέληξε παρουσιάζοντας την πρόταση του ΚΚΕ για κατακτήσεις που μπορούν να κερδηθούν σήμερα αλλά και την πρόταση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της χώρας, σε όφελος του εργαζόμενου λαού. «Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ είναι επεξεργασμένη από ταξική κοινωνική πλευρά. Αφορά την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματίες της πόλης, τους μισθωτούς επιστήμονες. Ταυτόχρονα αυτή την εξειδικεύουμε κατά φύλο και ηλικία, βεβαίως και κατά κλάδο, κατά τομέα οικονομίας και κατά περιοχή», είπε. Και σημείωσε ότι το ΚΚΕ συγκεντρώνει την προσοχή του ιδιαίτερα στις νέες ηλικίες που ανήκουν στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα και στις γυναίκες, που δέχονται με μεγαλύτερη ένταση την αντιλαϊκή αντεργατική επίθεση. Μάλιστα, με αφορμή την περίοδο του καλοκαιριού, θύμισε την πρόταση του Κόμματος για ολοκληρωμένο σύστημα δωρεάν διακοπών για τους νέους και τις νέες.

Επίσης, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με την ενότητα της Αριστεράς και το ενδεχόμενο συνεργασιών, για την επίθεση του Θ. Πάγκαλου στο «Ριζοσπάστη» και τις δηλώσεις σχετικά με τα μικρά κόμματα, για το ενδεχόμενο πεντακομματικής ή ακόμη και εξακομματικής Βουλής, για τη ζωή στην περιφέρεια και τα οξυμένα προβλήματα που αναγκάζουν το λαό να εγκαταλείπει τον τόπο του, για τις εργασιακές σχέσεις στα ΜΜΕ, για το μέλλον της ΕΒΖ και για την ανεργία.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τους δημοσιογράφους η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δέχτηκε ερώτηση «αν υπάρχει προβληματισμός για συνένωση της Αριστεράς και αν είναι διατεθειμένο το ΚΚΕ να συμμαχήσει με τον ΣΥΝ». Παραθέτουμε την απάντησή της:

«Πρώτον, εμείς δεν είμαστε αριστερά, είμαστε ΚΚΕ. Εχει διαφορά, γιατί υπάρχουν αριστεροί, θαυμάσιοι άνθρωποι, που δεν είναι κομμουνιστές. Ας μην τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι. Εμείς λοιπόν είμαστε ΚΚΕ. Επομένως, δεν ενωνόμαστε με κανέναν σε ενιαίο μόρφωμα, κλπ. Το ΚΚΕ είναι αυτοτελές πάντα. Αλλο συμμαχία με όρους αυτοτέλειας, κλπ.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να κάνουμε τέτοια συμμαχία. Διότι αυτοί που κάνανε τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αδερφάκια, ξαδερφάκια και πρωτοξάδελφα. Αν θέλετε τη γνώμη μου, δεν είναι συμμαχία αυτό. Συμμαχία δε γίνεται ανάμεσα στα αδέλφια και τα πρωτοξάδελφα. Συμμαχία γίνεται ανάμεσα σε δυνάμεις που έχουν μια γενική συμφωνία στην κατεύθυνση, αλλά έχουν και διαφορές. Διαφορές που έχουν σχέση με τον τελικό σκοπό, κλπ. Εχουν και μια αντίληψη για την πρόταση εξουσίας βεβαίως. Αυτά είναι ξαδελφάκια, πρωτοξάδελφα. Επομένως, δεν έχουμε κανένα λόγο - λέω μια πλευρά - να ενσωματωθούμε μέσα εκεί. Είμαστε άλλο κόμμα.

Δεύτερον. Αυτό που λέγεται ΣΥΝ έχει ένα πρόγραμμα, όπως έχουμε κι εμείς ένα άλλο, στα οποία υπάρχουν σοβαρές προγραμματικές διαφορές. Και το ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε δεν είναι για το πάπλωμα. Και εκείνοι δε θέλουν, άσε τώρα τι λένε. Εκ του ασφαλούς λένε ότι θέλουν συνεργασία, επειδή ξέρουν ότι δεν μπορεί να γίνει. Εμείς το ομολογούμε ότι δεν μπορεί να γίνει, ενώ εκείνοι παίζουν. Κι αυτή είναι και η διαφορά. Είναι το επικοινωνιακό. Εμείς δεν κάνουμε επικοινωνιακή πολιτική. Εχουμε πολιτική.

Εχουμε σοβαρές προγραμματικές διαφορές. Διαβάστε τα προγράμματα και θα δείτε. Δηλαδή, τι είναι το πρόγραμμα του ΣΥΝ; Εχει πάρει όλα τα παλιά συνθήματα και θέσεις και ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας, που τώρα η σοσιαλδημοκρατία τα έχει εγκαταλείψει, και τα έχει διαμορφώσει σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα - σύγχρονο με την έννοια ότι βάζει τα σημερινά γεγονότα - και έχει ένα δικό του τρόπο διατύπωσης. Οχι μόνο έχουμε διαφορές στο πρόγραμμα, αλλά σε ορισμένα πράγματα είναι αντίθετες οι θέσεις μας. Επομένως, το πιο τίμιο είναι να πούμε ότι ούτε αυτοί μπορούν με μας, ούτε εμείς με εκείνους.

Να ξεκαθαρίσουμε τώρα τι θέλει ο κόσμος. Νομίζω είναι μια δικαιολογία, και δεν το λέω για να επικρίνω αυτόν τον κόσμο, που λέει, αφού δεν είστε ενωμένοι, εγώ μένω στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ. Αμα έχεις καθαρή θέση για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ παίρνεις πρωτοβουλίες. Ας φτιαχτούν νέα πολιτικά σχήματα. Μες στο ΠΑΣΟΚ είναι μάζες ριζοσπαστικών ανθρώπων εγκλωβισμένες, πολιτικοποιημένοι. Να εγκαταλείψουν αυτό το κόμμα και τη ΝΔ τα λαϊκά στρώματα. Να φτιαχτούν νέα πολιτικά σχήματα, με προγράμματα και τα λοιπά.

Το '89 έγινε ο τότε ΣΥΝ. Αθροισμα ψήφων ήμασταν. Δεν το κατηγορώ αυτό. Καμία συμμαχία δε φέρνει τα πάνω κάτω μόνο και μόνο γιατί ενώθηκε. Εγώ σας λέω ότι και τώρα να κάναμε μια συμμαχία, το άθροισμα θα φέρναμε, και ίσως ούτε το άθροισμα. Γιατί ο ΣΥΝ θα χάσει τα 2/3 των δυνάμεών του που θέλουν συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, για να μη σας πω τώρα ότι και οι κομμουνιστές θα μας λέγανε, ρε παιδιά, πού πάτε; Αλλά, εν πάση περιπτώσει, πες εμείς έχουμε πειθαρχία. Ο ΣΥΝ ούτε αυτό. Αφού έχουμε διαφορές. Στον ΣΥΝ σκοτώνονται για το αν θα πάνε αύριο στο ΠΑΣΟΚ ή μεθαύριο. Για να το ξεκαθαρίσω: Καμία συμμαχία, και η πιο ωραία, και η πιο στέρεη, δεν έχει άμεση δυναμική.

Συμμαχία κατ' αρχάς εμείς εννοούμε τη συμμαχία που εκφράζει τα κοινά συμφέροντα κοινωνικών δυνάμεων: Εργατική τάξη και μικροαστικά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Η συμμαχία εκφράζει πολιτικά αυτά τα συμφέροντα. Ο ΣΥΝ εκφράζει κοινά συμφέροντα εργατικής τάξης και μικροαστικών στρωμάτων; Μην τρελαθούμε! Τι εκφράζει ο ΣΥΝ; Ανώτερα, ανώτατα τμήματα της εργατικής τάξης, από τα πιο υψηλά αμειβόμενα, χώρους που έχουν σχέση με ΔΕΚΟ κλπ., δημόσια διοίκηση, ένα μέρος πανεπιστημιακών, κατά βάση εκφράζει ανώτερα αμειβόμενα στρώματα της κοινωνίας - δε λέω ότι είναι αστική τάξη, πάντως ανώτερη υπαλληλία, ανώτερα μεσαία στρώματα κλπ. Οχι ότι στο σύνολό του τα εκφράζει, αλλά από κει απαρτίζεται. Αυτό είναι.

Επομένως, είναι πάρα πολλοί οι λόγοι, έχουμε σοβαρές διαφορές. Η διαφορά είναι ότι για επικοινωνιακούς λόγους κάνει, ας πούμε, ολίγον εμπόριο με την πρόταση συνεργασίας.

Η συμμαχία θα προκύψει όταν απεγκλωβιστούν δυνάμεις λαϊκές από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η πρόταση του Κόμματος έχει κοινωνικό υπόβαθρο. Και η πιο επαναστατική συμμαχία του ΚΚΕ όταν δεν έχει κοινωνικό υπόβαθρο αργά ή γρήγορα δε θα δώσει τίποτα. Και η συμμαχία για να αβγατίσει θέλει δρόμο.

Και, τέλος, ποια είναι η εναλλακτική πρόταση εξουσίας που έχει ο ΣΥΝ; Δεν τη λέει. Ποια είναι η πρόταση εξουσίας; Ποια είναι η πρόταση διακυβέρνησης; Οχι πρόταση και όραμα στα χαρτιά. Πρόταση εξουσίας. Ποια εξουσία υποστηρίζει; Επομένως, υπάρχουν τέτοιες διαφορές. Ξαναλέω ουσιαστικές διαφορές. Δε θέλω εγώ ούτε να βρίσω κανέναν, ούτε τίποτα. Αλλά έχουμε διαφορές, τι να κάνουμε τώρα...».

Απολυμένοι κλωστοϋφαντουργοί της Νάουσας αλλά και εργαζόμενοι άλλων κλάδων, οικοδόμοι, εποχιακοί εργάτες, και αγρότες, που τα τελευταία χρόνια παλεύουν μαζί ενάντια στην πολιτική ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΕΕ, που καταδικάζει την περιοχή στη φτώχεια και την ανεργία, κλείνοντας εργοστάσια, ξεκληρίζοντας την αγροτιά, γέμισαν χτες βράδυ την αίθουσα του Εργατικού Κέντρου της Νάουσας. Εδωσαν το «παρών» σ' έναν ακόμη ανοιχτό διάλογο με το ΚΚΕ, το κόμμα που έγκαιρα τους προειδοποίησε για τα δεινά που έρχονται. Το Κόμμα, που όπως και οι ίδιοι είπαν, δε βρέθηκε υποκριτικά δίπλα τους για να κλέψει τις ψήφους τους. Αναγνώρισαν και με τις τοποθετήσεις τους, αλλά κυρίως με τη θερμή υποδοχή που επιφύλαξαν στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν και παραμένει ο μόνος ειλικρινής συμπαραστάτης στον δύσκολο αγώνα που δίνουν. Τον αγώνα για να μην κλείσουν τα εργοστάσια, για να έχουν οι εργάτες σταθερή και μόνιμη δουλιά, για να μπορούν και οι άνεργοι να ζουν με αξιοπρέπεια, για να διασφαλιστεί το δικαίωμα στη σύνταξη. Στον αγώνα για μια κοινωνία που οι νέοι δε θα είναι ευέλικτο, φθηνό και προσκυνημένο εργατικό δυναμικό στα κολαστήρια της πλουτοκρατίας.

Ηταν εκεί απολυμένοι από τα κλωστήρια του Λαναρά, από την ΤΡΙΚΟΛΑΝ, που τώρα για δεύτερη φορά ζουν την ανεργία και παλεύουν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους από το Δήμο. Εργαζόμενοι που έζησαν στο πετσί τους τα προγράμματα μερικής απασχόλησης και κατάρτισης, τα προγράμματα διαχείρισης της φτώχειας. Απολυμένοι που με τον αγώνα τους, με μπροστάρη το ταξικό Εργατικό Κέντρο Νάουσας, κατάφεραν να αποσπάσουν, μέτρα στήριξης. Ομως δεν υποστέλλουν τη σημαία του αγώνα. Συνεχίζουν. Ανοιξαν μέτωπο κόντρα στον νέο εμπαιγμό της κυβέρνησης που προσπαθεί να τους διασπάσει και να στερήσει το δικαίωμα της σύνταξης από εργαζόμενους με χιλιάδες μεροκάματα, πληρωμένα με ιδρώτα και αίμα.

Αυτά τα συμπεράσματα από την ίδια τους την πείρα, επικαλέστηκε η Αλέκα Παπαρήγα και είπε πως ο μεγαλειώδης και μακροχρόνιος αγώνας της Νάουσας που αναπτύχθηκε με μπροστάρη το Εργατικό Κέντρο, ανέδειξε πως κάτι μπορεί να κερδηθεί αλλά και πάρα πολλά σημαντικά στοιχεία και για το μέτρο της δύναμης των εργαζομένων, για τη σημασία της αλλαγής συσχετισμών και στο συνδικαλιστικό επίπεδο. Ανέδειξε και πολιτικά συμπεράσματα. «Εγινε μάχη, δεν το βάλατε κάτω αλλά δεν πρέπει να σταματήσετε εδώ», είπε. «Πρέπει να ξεπηδήσει ένας πιο αποφασιστικός, πολιτικός αγώνας».

Απαντώντας στο ερώτημα γιατί έκλεισαν τα εργοστάσια, σημείωσε: «Εκλεισαν γιατί υπήρξαν πολύ ικανές κυβερνήσεις υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου». Κάλεσε τον εργαζόμενο λαό να τιμωρήσει τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και να ενισχύσει το ΚΚΕ, για να γίνει πιο δυνατό το κίνημα και ο αγώνας. «Ο λαός θα δώσει τη λύση», τόνισε και τους κάλεσε να ενισχύσουν το μέτωπο που θα διεκδικήσει να περάσει στα χέρια του λαού η εξουσία και η οικονομία.