Ανεβαίνοντας στο βήμα της ημερίδας ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, σημείωσε τα παρακάτω:

«Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, θα προσπαθήσουμε στην ημερίδα που διοργανώνει η ΚΕ του Κόμματός μας, για την τρομοκρατία και για τις πολιτικές διαστάσεις που έχει το πρόβλημα, να καταθέσουμε ορισμένες θέσεις που έχουν να κάνουν με την πολύμορφη βία και τρομοκρατία που διέπει καθημερινά ο νέος άνθρωπος, σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του, στη δουλιά, στο σχολειό, στον πολιτισμό, στη δημιουργία, αλλά και το πώς το νεολαιίστικο κίνημα θα πρέπει να σταθεί απέναντι σ' αυτές τις αρνητικές εξελίξεις.

Ορισμένες σκέψεις που έχουν να κάνουν με το πώς βιώνει καθημερινά στη ζωή η νεολαία την αφαίρεση των δικαιωμάτων της, αλλά και ποια είναι η απάντηση σε κάθε περίπτωση που το κίνημα της νεολαίας αμφισβητεί, αντιστέκεται, βάζει σε κρίση τις κυρίαρχες επιλογές από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς εκφραστές του.

Σκέψεις, που θέλουμε να πάρουν υπόψη οι φορείς της νεολαίας, καθώς και όλοι όσοι στέκονται απέναντι στη λέξη τρομοκρατία, που ακούμε πολύ το τελευταίο διάστημα, με κριτικό πνεύμα, για το αν πραγματικά χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τον περιορισμό και το τσάκισμα των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων».

«Τα τελευταία χρόνια, εντείνεται με ολοένα και αυξητικούς ρυθμούς η επίθεση στα δικαιώματα των νέων ανθρώπων, η επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας συνολικά. Αμφισβητούνται έμπρακτα από τις κυρίαρχες πολιτικές τα δικαιώματα των νέων στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή.

Μπορούμε να πούμε πως τόσο με την αφαίρεση του κεκτημένων δικαιωμάτων, όσο και με τις νέες μορφές εκμετάλλευσης και καταπίεσης, αυτό που μένει, είναι οι νέοι να έρχονται αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που τους επιφυλάσσει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, ένα μέλλον αβέβαιο.

Αυτή ακριβώς η σκληρή πραγματικότητα, που διώχνει τα παιδιά των φτωχών και λαϊκών στρωμάτων από το σχολείο, που αφαιρεί κεκτημένα δικαιώματα από τους νέους εργαζόμενους και τους καταδικάζει στην εργασιακή περιπλάνηση, στο σύγχρονο δουλεμπόριο, που αμφισβητεί το δικαίωμα των νέων στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, μεγαλώνει ταυτόχρονα τις δυνατότητες, τη διάθεση για αγώνα, για αντίσταση, για αγωνιστική έκφραση της αγανάκτησης και δυσαρέσκειας που συσσωρεύεται σε ευρύτερες μάζες νέων ανθρώπων.

Παράλληλα όμως, μ' αυτή τη διάθεση για αγώνα και αντίσταση, η απάντηση σε όποιον θέλει να ξεφύγει από την πορεία υποταγής και παθητικότητας, που θέλουν να υποβάλουν τη νεολαία και το κίνημά της, είναι ο πολύμορφος αυταρχισμός, το τσάκισμα των ελευθεριών με διάφορες μορφές και μηχανισμούς.

Να πω ορισμένα παραδείγματα. Η αφαίρεση βασικών δικαιωμάτων στους χώρους εργασίας, εκεί που ουσιαστικά κρίνεται η δημοκρατία και η ελευθερία, αντιμετωπίζονται με την κρατική εργοδοτική τρομοκρατία, την ένταση της καταπίεσης της εκμετάλλευσης.

Η τρομοκρατία της απόλυσης, της ανεργίας, της φτώχειας, τα εξαντλητικά ωράρια, η δουλιά χωρίς ασφάλιση, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα, είναι η απάντηση σε όσους σηκώνουν κεφάλι.

Στους χώρους της γνώσης και μόρφωσης, στα σχολειά, είναι το παράδειγμα πρόσφατο, όταν οι μαθητές απαιτούν περισσότερη και καλύτερη μόρφωση, έρχονται αντιμέτωποι με τέτοιου είδους ρυθμίσεις από την πλευρά του κράτους, όπως είναι η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που βάζει στο γύψο δημοκρατικά δικαιώματα, που αναγορεύει σε τελική ανάλυση επικίνδυνους τους μαθητές που παλεύουν για καλύτερη και περισσότερη μόρφωση, που ποινικοποιεί στην ουσία τους αγώνες. Οταν οι σπουδαστές των ιδιωτικών ΙΕΚ διεκδικούν το δικαίωμα στο συνδικαλισμό, παρεμβαίνει η τρομοκρατία της καταστολής των ΜΑΤ, των συλλήψεων, της απαγόρευσης στην έκφραση, στην αντιπροσώπευση.

Ακόμα και σ' αυτό το χώρο που οι νέοι δίνουν όρκο υπακοής στο Σύνταγμα, δηλαδή στο στράτευμα, δεν απολαμβάνουν τα δικαιώματα που γι' αυτά έδωσαν όρκο, με αποτέλεσμα όποιος διεκδικεί, παλεύει για το αυτονόητο, να αντιμετωπίζει τους γραπτούς και άγραφους νόμους, τον αυταρχισμό του ανωτέρου, το φόβο της ποινής.

Δηλαδή, σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής της νεολαίας, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες που γεννούν προβλήματα και αδιέξοδα και που ταυτόχρονα ωριμάζουν τις συνθήκες για πάλη και αντίσταση, η τρομοκρατία, η καταστολή, η αφαίρεση δικαιωμάτων και ελευθεριών,προβάλλουν ως κυρίαρχο από την πλευρά της κυρίαρχης πολιτικής».

«Ο αυταρχισμός, καλυμμένος ή απροκάλυπτος, παραμένει να είναι η βασική μέθοδος για την κυριαρχία της άρχουσας τάξης, όταν το νεολαιίστικο κίνημα διεκδικεί. Αρα, από την πλευρά του νεολαιίστικου κινήματος η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και η διεύρυνσή τους μπορεί και πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων της νέας γενιάς στην ανάπτυξη της πάλης του κινήματος της νεολαίας.

Ακριβώς γιατί η ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα θα συνοδευτεί, και συνοδεύεται, από ένταση του αυταρχισμού, ένταση της τρομοκρατίας, ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα της νέας γενιάς. Γιατί πώς αλλιώς μπορούν να εξηγηθούν οι δηλώσεις του υπουργού Δημοσίας Τάξης για απαγόρευση των μπλόκων και των διαδηλώσεων, αν όχι ως τέτοια;

Και τελικά η τύχη των μαθητών που σύρθηκαν και σύρονται στα δικαστήρια, μετά από τη συμφωνία Σένγκεν και το ηλεκτρονικό φακέλωμα, μάλλον θα κατοχυρωθούν ως συνήθεις ύποπτοι και ανά πάσα στιγμή θα βγαίνουν στα κιτάπια τους.

Πώς θα αντιμετωπίζεται, παρακάτω, ο νέος που πιάνει δουλιά, αν όχι ως άμεσα εκμεταλλεύσιμος, αδρανής, μη ικανός να αντιδράσει, αφού στους χώρους δουλιάς βασιλεύει η κρατική εργοδοτική τρομοκρατία; Σ' αυτά τα ερωτήματα εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να απαντήσουμε».

«Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αναπτυχθεί η πάλη, όχι μόνο ενάντια στην α` ή β` πλευρά της αφαίρεσης δικαιωμάτων ή αυταρχισμού, αλλά κυρίως ενάντια σ' αυτές τις συμφωνίες που προβλέπονται και στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ και όλων των μηχανισμών τους, ενάντια δηλαδή στον κύριο αίτιο που προκαλεί αυτές τις αρνητικές εξελίξεις.

Γι' αυτό το λόγο στο νεολαιίστικο κίνημα θα πρέπει να είναι ώριμο και απολύτως αναγκαίο να προβάλλει και να παλεύει τέτοιους στόχους, αιτήματα, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, που να έρχονται σε σύγκρουση με τους μηχανισμούς που τα παράγουν.

Στόχους και αιτήματα τέτοια όμως, που να ωριμάζει η σκέψη για συμπαράταξη με το εργατικό λαϊκό κίνημα και αυτό γιατί η νεολαία, από τη φύση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει, έχει κάθε λόγο να συντονίσει τις προσπάθειές της και τους αγώνες της με την εργατική τάξη, να συντονίσει τα βήματά της με τα άλλα καταπιεζόμενα και εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα.

Αυτή η ωρίμανση φαίνεται και μέσα από την πείρα που έχει αποκτήσει το νεολαιίστικο κίνημα τα τελευταία χρόνια και με την έμπρακτη απάντηση σ' αυτούς τους μηχανισμούς, που στόχο έχουν το χτύπημα, τη συκοφάντηση των αγώνων της νέας γενιάς. Η υιοθέτηση από την πλευρά του κινήματος της νεολαίας αυτών των στόχων ρήξης και σύγκρουσης μ' αυτές τις πολιτικές, που είναι φορείς της επίθεσης, που επιχειρούν να τσακίσουν κάθε έννοια ελευθερίας, αποτελεί προϋπόθεση για τον προσανατολισμό και την αποτελεσματικότητα των αγώνων.

Εμείς, ως Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, μέσα από τους φορείς της νεολαίας που παρεμβαίνουμε σ' αυτή την κατεύθυνση, με όλες μας τις δυνάμεις θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε, να πρωτοστατήσουμε στο κίνημα, αναδεικνύοντας τους ενόχους γι' αυτή την κατάσταση, καλώντας το νεολαιίστικο κίνημα να δεθεί στενά με το εργατικό λαϊκό κίνημα. Να μην δώσει άλλοθι σ' αυτούς που στο όνομα της τρομοκρατίας μεθοδεύουν τη χειραγώγηση της συνείδησης των νέων ανθρώπων. Σας ευχαριστώ».

Ανεβαίνοντας στο βήμα ο Δημήτρης Κυριαζίδης, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων σημείωσε τα παρακάτω:

«Κατ' αρχήν ήθελα να ευχαριστήσω για τη σημερινή αυτή παρουσία μας, ύστερα από πρόσκλησή σας, σημαντική για μας, αν και βεβαίως δύσκολη η παρουσία. Είμαι υποχρεωμένος να βαδίσω σε τεντωμένο σκοινί. Οσοι μίλησαν μπορεί να μίλησαν εκ του ασφαλούς, θα μου επιτραπεί να το πω αυτό.

Εμείς έχουμε μια ιδιορρυθμία, όμως θα κάνω την προσπάθεια ως εκπρόσωπος των εργαζομένων στο χώρο της Αστυνομίας, να πω πέντε πράγματα και ο καθένας βεβαίως μπορεί να τα λάβει, να τα ενστερνιστεί ή όχι. Εν τοιαύτη περιπτώσει θα σταθούμε σε ζητήματα που έχουν μπει.

Υπάρχει, βεβαίως, ένας τίτλος στη σημερινή ημερίδα, κεντρικός βέβαια. Είναι η τρομοκρατία ως θέμα. Βεβαίως, έχει έναν υπότιτλο, όπως προαναφέρθηκε, που σε κατευθύνει ορισμένα. Θα πρέπει να κινηθείς σ' αυτή την πορεία, που κατευθύνει ο υπότιτλος και αυτό είναι το δύσκολο για μας. Δηλαδή, πρέπει πολιτικά κανείς να σταθεί σε ζητήματα.

Αλλά, επειδή το ζήτημα εδώ που κυριάρχησε είναι πολιτικό, πράγματι είναι πολιτικό και δευτερευούσης σημασίας θα έλεγα είναι αστυνομικό. Ως πολιτικό, βεβαίως, και η Ομοσπονδία το έχει δει. Υπάρχει μια διαφοροποίηση σε ό,τι αφορά την τρομοκρατία, όπως σήμερα πλέον εκδηλώνεται.

Λίγοι το έχουμε αντιληφθεί από το χώρο μας, με την έννοια δηλαδή ότι υπάρχει μια καινούρια αυτοκρατορία, όπως πάει να επεκταθεί, όπου πιέζει σε πάρα πολλά ζητήματα, όπως και στη συγκεκριμένη επέμβαση, που έγινε στη διπλανή μας και φίλη χώρα, όπου όλοι γευτήκαμε το χάδι αυτής της αυτοκρατορίας.

Από πλευράς της Ομοσπονδίας υπήρξε αντίδραση. Υπήρξε αντίδραση αρχικά με μια κινητοποίηση, που έγινε από την Ελληνική Αστυνομική Διεύθυνση της Αθήνας προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία και αυτό πράγματι έγινε με πάρα πολύ δύσκολα. Και θα πρέπει κανείς να αντιληφθεί το συντελεστή δυσκολίας αυτής της διαμαρτυρίας έξω από την Αμερικάνικη Πρεσβεία των αστυνομικών.

Και θα έλεγα ίσως και ήταν παγκόσμια πρωτιά της Ελληνικής Ομοσπονδίας των Αστυνομικών, που ύστερα από πολλή πίεση κατόρθωσε έστω μ' αυτό τον τρόπο να διαμαρτυρηθεί. Διότι κανείς μπορεί να γνωρίζει το προσκήνιο, όμως δε γνωρίζει το παρασκήνιο, τη δυσκολία αυτής της κινητοποίησης.

Αρα, έχουμε γευτεί και εμείς, θα αναφερθώ εξωτερικά και θα 'ρθω και στα εσωτερικά τα δικά μας, στο τι ακριβώς συνέβη. Οπως επίσης και στις αντιδράσεις μας σε ό,τι αφορά την άνετη δίοδο των αμερικανικών όπλων ή άλλων των "συμμαχικών" δυνάμεων στη Βόρεια Ελλάδα, όπου εκεί οι συνάδελφοι δεινοπάθησαν, προκειμένου να διασφαλίσουν την άνετη αυτή έξοδο από τη χώρα μας όλων αυτών των στρατευμάτων και εκεί υπήρξε αντίδρασή μας, αν πολλοί ίσως την κατάλαβαν, ίσως δεν την κατάλαβαν.

Ομως, υπήρχε και μία ανοχή. Θα πρέπει να το δεχτούν τα κινήματα εκεί της ειρήνης που αντέδρασαν ότι υπήρξε μία ανοχή με δική μας παρέμβαση, με όλη τη βαρύτητα το λέω και με όλη την ευθύνη».

«Εν τοιαύτη περιπτώσει ο χώρος μας δεν είναι τόσο εύκολος, κανείς να μπορεί να ελέγξει όλο αυτό το χώρο, να κατευθύνει σε τέτοια ζητήματα, αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει η ιδέα κινείται, υπάρχει και εν μέρει λειτουργεί, είναι θετικό και δημοκρατικό και για το δικό μας χώρο.

Και, βεβαίως, οι παρεμβάσεις μας δεν ήταν μόνο σ' αυτό το επίπεδο. Ηταν και στο επίπεδο των διεθνών οργανισμών ή διμερών οργανισμών που έχουν γίνει σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του εγκλήματος ή ζητημάτων, που κάτω απ' αυτό το σύστημα καλύπτονται κλπ., εννοώ για Συνθήκη Σένγκεν, για την EUROPOL που πάει να γίνει.

Ελάχιστοι αστυνομικοί γνωρίζουν για το περιεχόμενο. Εμείς κάναμε μια προσπάθεια μέσα από τη Διεθνή Ομοσπονδία, όπου ανήκουμε να δούμε τη δομή και της EUROPOL και της Σένγκεν πριν λειτουργήσει. Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατόν, ούτε η Διεθνής μπόρεσε, έστω να βάλει έναν παρατηρητή σ' αυτές τις οργανώσεις μέσα, να δούμε πώς, δηλαδή, εργάζονται.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, όπως καταλαβαίνετε υπάρχει μια δυσκολία στο χώρο μας. Τη δυσκολία την καταλαβαίνετε όλοι. Από τη δική μας πλευρά γίνεται η προσπάθεια όπως αντιλαμβάνεστε σε ένα καλό σημείο, και οι αντιδράσεις, βεβαίως, και οι συνέπειες είναι πάρα πολλές.

Συνέπειες που δεχτήκαμε και στις αγροτικές κινητοποιήσεις, όπου για πρώτη φορά η Ομοσπονδία, σε συνεργασία με τους Αγροτικούς Συλλόγους, με την Κίνηση, που έγινε στη Θεσσαλία, προσπάθησε να ηρεμήσει τα πνεύματα, την όξυνση. Φορτώθηκε όλο αυτό το βάρος η Ομοσπονδία.

Ελέγχθηκε η Ομοσπονδία. Είχαμε συνέπειες δηλαδή και πειθαρχικές και ποινικές παραλίγο. Εν τοιαύτη περιπτώσει τέτοια ζητήματα είχαμε και με την έλευση αρχηγού κράτους την πρόσφατη, που έγινε πάρα πολύς λόγος, όπου είχαμε δρομολογήσει κινητοποίηση. Υπήρξε - θα πρέπει να το ομολογήσω δημόσια - μεγάλη πίεση να μην πραγματοποιηθεί.

Το ευτύχημα, για κάποιους λόγους, απ' τη δική μας πλευρά τελικά δεν έγινε η προγραμματισθείσα κινητοποίηση. Και το λέω ευτύχημα, διότι τελικά φορτώθηκε το όλο κόστος στο ΚΚΕ, ίσως φορτωνόταν στην Ομοσπονδία, με την έννοια της αναβολής, γιατί είχε προγραμματιστεί τη μέρα που θα ερχόταν και αναβλήθηκε.

Βεβαίως, ήταν επόμενο δηλαδή ότι έτσι κινιόταν το θέμα. Πιθανόν η αναβολή να γινόταν και από την αντίδραση των αστυνομικών στη χώρα. Και βεβαίως δεν μπορούσε να 'ρθει ένας Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια χώρα, όπου οι αστυνομικοί κινητοποιούνται και αντιδρούν τη συγκεκριμένη ημέρα.

Το ευτύχημα ήταν ότι την αναβάλαμε προηγούμενα και δε συνέπεσε ακριβώς μ' αυτή την ημερομηνία της αναβολής. Εν τοιαύτη περιπτώσει είχε ένα τρομερό κόστος, που όσοι ήταν εσωτερικά το γνωρίζουν. Εξωτερικά κανείς ίσως δεν μπορεί να το αντιληφθεί, αλλά όπως καταλαβαίνετε σε ένα τέτοιο δύσκολο και στεγανό και σκληρό χώρο, πάρα πολλά πράγματα δύσκολα γίνονται και πραγματοποιούνται».

«Εν τοιαύτη περιπτώσει υπάρχουν τεράστια ζητήματα σε ό,τι αφορά το χώρο μας και αρχίζοντας βεβαίως από τις σχολές, όπου υπάρχει μια ανάπλαση του παρελθόντος, διότι θα ξεκινήσω από εκεί, πώς μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τέτοια ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη δημοκρατία, όταν υπάρχει ένα εκπαιδευτικό προσωπικό, που κατά το 90% είναι πρώην συνάδελφοι, με τις δικές τους αγκυλώσεις, με τα δικά τους βήματα, που αυτά αναπλάθουν συνέχεια στο χώρο.

Με την έννοια ότι Πανεπιστημιακοί δεν οδηγούνται στο χώρο αυτό της εκπαίδευσης, διότι ο μισθός τους, η αποζημίωσή τους είναι πολύ ελάχιστη. Αρα, κανείς από μόνος του θα πρέπει να ζητήσει να πάει και αν θα γίνει δεκτός. Αρα, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα εκεί.

Υπάρχει, δηλαδή, εσωτερικό πρόβλημα σ' αυτά τα ζητήματα, που αφορούν το χώρο μας και γενικότερα την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, που θα κληθούμε εμείς, έτσι και αλλιώς ως εκτελεστικά όργανα να εφαρμόσουμε. Αρα, θα πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερες αντιστάσεις στο χώρο μας, να υπάρξει περισσότερη δημοκρατία.

Το έλλειμμα της δημοκρατίας στο χώρο μας είναι τεράστιο. Κάνουμε προσπάθεια να το αναπληρώσουμε, έτσι ώστε να μπορούμε ζητήματα αυτού του είδους σε κάποιο σημείο να τα αντιμετωπίσουμε. Ομως, όπως καταλαβαίνετε είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Θα ήθελα να τελειώσω και να σημειώσω ότι θα πρέπει απ' όλους μας να αναπτυχθούν εκείνες οι αντιστάσεις, ώστε τέτοια φαινόμενα που θα ενταθούν, έτσι φαίνονται τα πράγματα, τουλάχιστον και από τη δική μας πλευρά, να υπάρξει εκείνη η αντίσταση, στο σημείο που θα μπορέσουμε και εμείς να αντιπαραταχτούμε στα μελλοντικά σχέδια ορισμένων, που θέλουν να θεωρούν τα κράτη ως φέουδά τους, αλλά και κατ' επέκταση και οργανισμούς μέσα σ' αυτά τα κράτη, ως δικά τους προτεκτοράτα και να τα διαφεντεύουν κιόλας.

Το είδαμε κατά την έλευση εδώ του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, τον έλεγχο που γινόταν από προσωπικό των Αμερικανών, με δική μας συμμετοχή στα αεροδρόμια κλπ., ως επικεφαλής πάντα βεβαίως, αν παίρνουμε καλά ή όχι τα μέτρα.

Οπως καταλαβαίνετε ήταν ότι το οδυνηρότερο για μας, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, που ίσχυσε στο χώρο μας και ισχύει και σήμερα. Κατά πόσο και από τη δική μας πλευρά θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε περισσότερο τις δυνάμεις μας για μεγαλύτερες αντιστάσεις, αυτό βεβαίως είναι και ευθύνη δική μας, αλλά και ευθύνη των συναδέλφων, που όπως πρέπει να γνωρίζετε, λειτουργούν κάτω απ' αυτό το συγκεκριμένο καθεστώς.

Δεν υπάρχουν θεσμοί, που να διασφαλίζουν τον υγιή εργαζόμενο αστυνομικό. Από εκεί και πέρα εναπόκειται στη δική μας προσπάθεια και τη δική μας σκέπη που παρέχουμε στους συναδέλφους, ώστε να αντισταθούν σ' αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Αυτά ήθελα να πω. Με τη λύπη ότι ίσως θα έπρεπε να κάνουμε παραπάνω αλλά δεν μπορέσαμε».