Ψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την «αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό» του σωφρονιστικού κώδικα, που προδιαγράφει την ένταση της καταστολής, της ήδη αντιδραστικής σωφρονιστικής πολιτικής.

Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση μονιμοποιεί και ολοκληρώνει τη μεταφορά της συνολικής ευθύνης της σωφρονιστικής πολιτικής στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, επαναφέρει τα γνωστά καταστήματα κράτησης τύπου Γ' και μάλιστα σε πολύ χειρότερη εκδοχή. Αυξάνει το χρονικό διάστημα έκτισης ποινής για να έχει δικαίωμα ο κρατούμενος στη χορήγηση άδειας, ενώ απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος εκτιθείσας ποινής για να χορηγηθεί η άδεια στους κρατούμενους για κακουργήματα.

Για τις εκπαιδευτικές άδειες, προβλέπεται ότι δεν δύναται να πραγματοποιηθεί φοίτηση κρατούμενου με εξ αποστάσεως παρακολούθηση των μαθημάτων, ενώ το ίδιο το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας θα συναρτάται πλέον με την ποινή του εκάστοτε κρατούμενου, αλλά και με το ελάχιστο χρονικό διάστημα έκτισης κ.ά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε γιατί ο καημός του ήταν, όπως ανέφερε ο εισηγητής του, Σπ. Λάππας, ότι παραβιάζει τους κανόνες του ευρωπαϊκού πλαισίου, εξωραΐζοντας πλήρως τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ, την οποία εμφάνισε λίγο - πολύ ως προστάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενώ απέδωσε τις αντιδραστικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου και την αυστηροποίηση των ποινών σε «εμμονές» και την «πολιτική αντίληψη» αποκλειστικά της ΝΔ και κάλεσε όλοι μαζί να προστατεύσουν τις αρχές του ...«κράτους δικαίου».

Απαντώντας, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τ. Θεοδωρικάκος, είπε ότι ακριβώς «με απόλυτο σεβασμό στις αρχές του κράτους δικαίου (...) κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές στα ευρωπαϊκά πρότυπα». Οσο για τις αντιδραστικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, τις εμφάνισε ως «πλέγμα ρυθμίσεων το οποίο διασφαλίζει την ισότητα στα δικαιώματα και στον τρόπο διαβίωσης των κρατουμένων, την απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης...» κ.ά.

Απάντηση σε όλα τα παραπάνω έδωσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Η ειδική αγορήτρια του Κόμματος, Μαρία Κομνηνάκα, σημείωσε ότι εξαιτίας της αποπροσανατολιστικής και άστοχης αντιπαράθεσης γύρω από την αυστηροποίηση ή όχι των ποινών, παραμένουν «εκτός» διαχρονικά, από όλες τις κυβερνήσεις, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας αντιεγκληματικής σωφρονιστικής πολιτικής, με σημεία αναφοράς στην πρόληψη του εγκλήματος, στον σωφρονισμό κατά την έκτιση ποινής και την ομαλή επανένταξη στην κοινωνία. Αναφέρθηκε στις διαχρονικές ελλείψεις, που διαρκώς μεγαλώνουν, στο απαραίτητο προσωπικό στις αρμόδιες υπηρεσίες (π.χ. κοινωνικοί λειτουργοί) και τόνισε ότι οι αλλαγές που φέρνει η κυβέρνηση στον σωφρονιστικό κώδικα δεν αλλάζουν αλλά επιδεινώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ασκούμενης σωφρονιστικής πολιτικής, αφού διατηρείται ο βασικός ιδεολογικός πυρήνας που αντιμετωπίζει τις φυλακές ως αποθήκη ανθρώπων.

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα με τις προτάσεις τους επιχειρούν να αποτρέψουν το βλέμμα του κόσμου από την ευθύνη του κράτους για τα μεγάλα προβλήματα της εγκληματικότητας, ενός κράτους που επειδή αντιμετωπίζει ως κόστος τις λαϊκές ανάγκες, δεν ιεραρχεί ψηλά τη μέριμνα για τα θύματα - φέρνοντας ως παράδειγμα ότι η 12χρονη από τον Κολωνό κατέθετε στη ΓΑΔΑ, αντί να έχει υποστήριξη από ειδική υπηρεσία ανηλίκων -, την πρόληψη του εγκλήματος, τον σωφρονισμό του δράστη, τη στελέχωση των κοινωνικών δομών και μια σειρά από άλλα τέτοια αναγκαία μέτρα. Ο σκοπός αυτού του κράτους είναι να θωρακίζει την κερδοφορία των λίγων, μπροστά στην οποία συνθλίβονται οι ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας.

Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη αναφέρθηκε στα δυο μέτρα και δυο σταθμά και την ταξική αντιμετώπιση και του σωφρονιστικού συστήματος και σημείωσε ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τη ρίζα του κακού που γεννάει το έγκλημα και για τον τρόπο επανένταξης των ανθρώπων στην κοινωνία. Οποιος έχει το χρήμα, ανέφερε, περνάει καλύτερα και στις φυλακές και πρόσθεσε ότι δεν έχει γίνει επιστημονική μελέτη για το πόσους κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους χρειάζονται οι φυλακές. «Σας αρέσει να λέτε», επισήμανε, «ότι είναι μικρογραφία η φυλακή της κοινωνίας, οπότε σε αυτή τη μικρογραφία να μη φαίνονται τα τερατουργήματα που γεννιούνται από το σύστημα».

Πέρα από τον κατασταλτικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου και συνολικά της κυβερνητικής πολιτικής, ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, σχολίασε και τα διάφορα που προτείνονται και από κυβερνητικά στελέχη όπως π.χ. ο χημικός ευνουχισμός, θέτοντας το ερώτημα αν ο σκοπός είναι να ιατρικοποιηθούν και να υποβαθμιστούν τα εγκλήματα βιασμού για να αποσιωπηθούν οι κοινωνικές αιτίες που γεννούν τέτοια τέρατα - δράστες, αλλά και ανυπεράσπιστα θύματα, όπως συνέβη με την περίπτωση της 12χρονης στον Κολωνό, ένα ανήλικο θύμα που έγινε αντικείμενο κακοποίησης και βιασμού από «διάφορους πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας».

Πρόσθεσε ότι «ένα παιδί που εξαναγκάζεται να δουλεύει είναι ένα παιδί που έχει υποστεί ήδη βιασμό» και τόνισε ότι το έγκλημα είναι κοινωνικό φαινόμενο, σύμφυτο με τη σημερινή κοινωνία και τις αξίες της, την αποθέωση δηλαδή του ατομισμού και του ανταγωνισμού, της λογικής ότι όλα αγοράζονται και πωλούνται, ακόμα και το ανθρώπινο σώμα.

Επίσης, αναφερόμενος σε πρόσφατη ομιλία του πρωθυπουργού σε αστυνομικούς, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει στο ίδιο τσουβάλι τα ειδεχθή εγκλήματα με τις διαδηλώσεις ως πράξεις που δήθεν απειλούν την ασφάλεια, αποδεικνύοντας ποιους θεωρεί εγκληματίες.

Την ίδια ώρα, υπογράμμισε, συγκαλύπτονται εγκλήματα από αστυνομικούς όπως η καταγγελία ομαδικού βιασμού στο ΑΤ Ομονοίας, με τον πρωθυπουργό να την χαρακτηρίζει «κατάχρηση εξουσίας».

Επισήμανε ότι το ΚΚΕ πιστεύει ακράδαντα πως η εγκληματικότητα δεν ξεριζώνεται από μια σάπια κοινωνία, όμως μπορούν να κερδηθούν άνθρωποι αν εξασφαλιστούν κάποιες προϋποθέσεις που δεν εξασφαλίζονται με το σημερινό νομοσχέδιο.

Την ομιλία του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, κατά τη διάρκεια της τελετής υποδοχής των νέων φοιτητών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ναυτιλιακού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πειραιά, όπου και παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της ναυτιλιακής κοινότητας όπως εφοπλιστές αλλά και κυβερνητικά στελέχη και κατά την οποία αποδείχτηκε το τι «εργαζόμενους - σκλάβους έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο», στηλιτεύει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Οργάνωση Μεταφορών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

«Από τις πρώτες παρεμβάσεις έγινε κατανοητό με όλους τους τρόπους το τι σημαίνει στην πραγματικότητα η περίφημη αναγκαία επίτευξη "διασύνδεσης του Πανεπιστημίου με την αγορά", η οποία κλίνεται σε όλες τις πτώσεις από όλες τις κυβερνήσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως «αποκορύφωμα αυτών των παρεμβάσεων όμως αποτέλεσε η ομιλία του προέδρου του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, που απευθυνόμενος στο νέο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό που θα αποφοιτήσει από το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό, εκφώνησε τον δεκάλογο της "καλής" συνέντευξης, όσων είναι υποψήφιοι εργαζόμενοι σε ναυτιλιακές εταιρείες. Ενδεικτικά και με περίσσιο θράσος ακούστηκαν τα εξής: Να μη βγάζουν το τηλέφωνο τη ώρα της συνέντευξης. Αντίθετα, αν προσληφθούν, να είναι 24 ώρες stand by. Πρώτα οι υποχρεώσεις και μετά τα δικαιώματα. Να μη ρωτάνε για ωράρια και άδειες. Οταν πάει καλά το βαπόρι, τότε όλα πάνε καλά. Η ναυτιλία του μέλλοντος, οι επιχειρήσεις του μέλλοντος, είναι σίγουρο ότι θα αναζητήσουν στελέχη με υψηλή εξειδίκευση στις νέες τεχνολογίες».

Ολα τα παραπάνω, συνεχίζει, είναι αποκαλυπτικά και πέρα για πέρα αληθινά για το τι εργαζόμενους - σκλάβους έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο για να επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη κερδοφορία του. «Ποιος εργαζόμενος στη ναυτιλία ξέρει τι θα πει ωράριο ή 8ωρο, άδεια, ελεύθερος δημιουργικός χρόνος ή μητρότητα; Μιλάμε για έναν κλάδο που έχει ήδη τσακισμένα δικαιώματα, με χαμηλούς μισθούς πολλών ταχυτήτων, εντατικοποίηση της εργασίας με ατελείωτα ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, με την τηλεργασία να έχει καταβάλει ακόμη και τον ελεύθερο προσωπικό χώρο. Παράλληλα και ενώ ισχυρίζονται ότι "η ναυτιλία έχει αλλάξει προς το καλύτερο", "είναι ανοιχτή σε νέες ιδέες" κ.λπ. δημιουργούν, σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, τα λεγόμενα service centers μεγάλων ναυτιλιακών, τα οποία ξεζουμίζουν νέους αποφοίτους με τον βασικό μισθό, δίνοντάς τους την ψευδαίσθηση ότι πρέπει να είναι και χαρούμενοι που παίρνουν τόσα και δουλεύουν στα μεγαθήρια του κλάδου της ναυτιλίας», τονίζει.

Επισημαίνει ότι «αυτή η πραγματικότητα αποκαλύπτει τις μεγάλες αντιθέσεις και αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτού του άθλιου συστήματος της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης που δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Που απαιτεί συνεχώς νέο αίμα και θυσίες στο βωμό του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Ενός συστήματος που δεν θέλει και δεν μπορεί να δώσει τίποτα άλλο, για να εξασφαλίσει την ευημερία του λαού».

«Οι διεκδικήσεις μας δεν κινούνται στο πλαίσιο των "αναγκών των εφοπλιστών"», υπογραμμίζει συμπληρώνοντας πως «συντάσσονται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και το σύγχρονο επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης, με βάση το πώς μπορούμε να ζήσουμε σήμερα. Πραγματική απάντηση απέναντι στις γαλέρες που ετοιμάζουν η κυβέρνηση και οι εφοπλιστές μπορεί να δώσει μόνο η συλλογική, οργανωμένη πάλη των εργαζομένων ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς, αμοιβής και ζωής όπως αντιστοιχούν στον 21ο αιώνα!».