Ψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη το κυβερνητικό νομοσχέδιο για την «αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό» του σωφρονιστικού κώδικα, που προδιαγράφει την ένταση της καταστολής, της ήδη αντιδραστικής σωφρονιστικής πολιτικής.

Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση μονιμοποιεί και ολοκληρώνει τη μεταφορά της συνολικής ευθύνης της σωφρονιστικής πολιτικής στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, επαναφέρει τα γνωστά καταστήματα κράτησης τύπου Γ' και μάλιστα σε πολύ χειρότερη εκδοχή. Αυξάνει το χρονικό διάστημα έκτισης ποινής για να έχει δικαίωμα ο κρατούμενος στη χορήγηση άδειας, ενώ απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος εκτιθείσας ποινής για να χορηγηθεί η άδεια στους κρατούμενους για κακουργήματα.

Για τις εκπαιδευτικές άδειες, προβλέπεται ότι δεν δύναται να πραγματοποιηθεί φοίτηση κρατούμενου με εξ αποστάσεως παρακολούθηση των μαθημάτων, ενώ το ίδιο το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας θα συναρτάται πλέον με την ποινή του εκάστοτε κρατούμενου, αλλά και με το ελάχιστο χρονικό διάστημα έκτισης κ.ά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε γιατί ο καημός του ήταν, όπως ανέφερε ο εισηγητής του, Σπ. Λάππας, ότι παραβιάζει τους κανόνες του ευρωπαϊκού πλαισίου, εξωραΐζοντας πλήρως τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ, την οποία εμφάνισε λίγο - πολύ ως προστάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενώ απέδωσε τις αντιδραστικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου και την αυστηροποίηση των ποινών σε «εμμονές» και την «πολιτική αντίληψη» αποκλειστικά της ΝΔ και κάλεσε όλοι μαζί να προστατεύσουν τις αρχές του ...«κράτους δικαίου».

Απαντώντας, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τ. Θεοδωρικάκος, είπε ότι ακριβώς «με απόλυτο σεβασμό στις αρχές του κράτους δικαίου (...) κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές στα ευρωπαϊκά πρότυπα». Οσο για τις αντιδραστικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, τις εμφάνισε ως «πλέγμα ρυθμίσεων το οποίο διασφαλίζει την ισότητα στα δικαιώματα και στον τρόπο διαβίωσης των κρατουμένων, την απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης...» κ.ά.

Απάντηση σε όλα τα παραπάνω έδωσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Η ειδική αγορήτρια του Κόμματος, Μαρία Κομνηνάκα, σημείωσε ότι εξαιτίας της αποπροσανατολιστικής και άστοχης αντιπαράθεσης γύρω από την αυστηροποίηση ή όχι των ποινών, παραμένουν «εκτός» διαχρονικά, από όλες τις κυβερνήσεις, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας αντιεγκληματικής σωφρονιστικής πολιτικής, με σημεία αναφοράς στην πρόληψη του εγκλήματος, στον σωφρονισμό κατά την έκτιση ποινής και την ομαλή επανένταξη στην κοινωνία. Αναφέρθηκε στις διαχρονικές ελλείψεις, που διαρκώς μεγαλώνουν, στο απαραίτητο προσωπικό στις αρμόδιες υπηρεσίες (π.χ. κοινωνικοί λειτουργοί) και τόνισε ότι οι αλλαγές που φέρνει η κυβέρνηση στον σωφρονιστικό κώδικα δεν αλλάζουν αλλά επιδεινώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ασκούμενης σωφρονιστικής πολιτικής, αφού διατηρείται ο βασικός ιδεολογικός πυρήνας που αντιμετωπίζει τις φυλακές ως αποθήκη ανθρώπων.

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα με τις προτάσεις τους επιχειρούν να αποτρέψουν το βλέμμα του κόσμου από την ευθύνη του κράτους για τα μεγάλα προβλήματα της εγκληματικότητας, ενός κράτους που επειδή αντιμετωπίζει ως κόστος τις λαϊκές ανάγκες, δεν ιεραρχεί ψηλά τη μέριμνα για τα θύματα - φέρνοντας ως παράδειγμα ότι η 12χρονη από τον Κολωνό κατέθετε στη ΓΑΔΑ, αντί να έχει υποστήριξη από ειδική υπηρεσία ανηλίκων -, την πρόληψη του εγκλήματος, τον σωφρονισμό του δράστη, τη στελέχωση των κοινωνικών δομών και μια σειρά από άλλα τέτοια αναγκαία μέτρα. Ο σκοπός αυτού του κράτους είναι να θωρακίζει την κερδοφορία των λίγων, μπροστά στην οποία συνθλίβονται οι ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας.

Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη αναφέρθηκε στα δυο μέτρα και δυο σταθμά και την ταξική αντιμετώπιση και του σωφρονιστικού συστήματος και σημείωσε ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τη ρίζα του κακού που γεννάει το έγκλημα και για τον τρόπο επανένταξης των ανθρώπων στην κοινωνία. Οποιος έχει το χρήμα, ανέφερε, περνάει καλύτερα και στις φυλακές και πρόσθεσε ότι δεν έχει γίνει επιστημονική μελέτη για το πόσους κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους χρειάζονται οι φυλακές. «Σας αρέσει να λέτε», επισήμανε, «ότι είναι μικρογραφία η φυλακή της κοινωνίας, οπότε σε αυτή τη μικρογραφία να μη φαίνονται τα τερατουργήματα που γεννιούνται από το σύστημα».

Πέρα από τον κατασταλτικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου και συνολικά της κυβερνητικής πολιτικής, ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, σχολίασε και τα διάφορα που προτείνονται και από κυβερνητικά στελέχη όπως π.χ. ο χημικός ευνουχισμός, θέτοντας το ερώτημα αν ο σκοπός είναι να ιατρικοποιηθούν και να υποβαθμιστούν τα εγκλήματα βιασμού για να αποσιωπηθούν οι κοινωνικές αιτίες που γεννούν τέτοια τέρατα - δράστες, αλλά και ανυπεράσπιστα θύματα, όπως συνέβη με την περίπτωση της 12χρονης στον Κολωνό, ένα ανήλικο θύμα που έγινε αντικείμενο κακοποίησης και βιασμού από «διάφορους πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας».

Πρόσθεσε ότι «ένα παιδί που εξαναγκάζεται να δουλεύει είναι ένα παιδί που έχει υποστεί ήδη βιασμό» και τόνισε ότι το έγκλημα είναι κοινωνικό φαινόμενο, σύμφυτο με τη σημερινή κοινωνία και τις αξίες της, την αποθέωση δηλαδή του ατομισμού και του ανταγωνισμού, της λογικής ότι όλα αγοράζονται και πωλούνται, ακόμα και το ανθρώπινο σώμα.

Επίσης, αναφερόμενος σε πρόσφατη ομιλία του πρωθυπουργού σε αστυνομικούς, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει στο ίδιο τσουβάλι τα ειδεχθή εγκλήματα με τις διαδηλώσεις ως πράξεις που δήθεν απειλούν την ασφάλεια, αποδεικνύοντας ποιους θεωρεί εγκληματίες.

Την ίδια ώρα, υπογράμμισε, συγκαλύπτονται εγκλήματα από αστυνομικούς όπως η καταγγελία ομαδικού βιασμού στο ΑΤ Ομονοίας, με τον πρωθυπουργό να την χαρακτηρίζει «κατάχρηση εξουσίας».

Επισήμανε ότι το ΚΚΕ πιστεύει ακράδαντα πως η εγκληματικότητα δεν ξεριζώνεται από μια σάπια κοινωνία, όμως μπορούν να κερδηθούν άνθρωποι αν εξασφαλιστούν κάποιες προϋποθέσεις που δεν εξασφαλίζονται με το σημερινό νομοσχέδιο.