Την ομιλία του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, κατά τη διάρκεια της τελετής υποδοχής των νέων φοιτητών στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ναυτιλιακού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πειραιά, όπου και παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της ναυτιλιακής κοινότητας όπως εφοπλιστές αλλά και κυβερνητικά στελέχη και κατά την οποία αποδείχτηκε το τι «εργαζόμενους - σκλάβους έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο», στηλιτεύει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Οργάνωση Μεταφορών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

«Από τις πρώτες παρεμβάσεις έγινε κατανοητό με όλους τους τρόπους το τι σημαίνει στην πραγματικότητα η περίφημη αναγκαία επίτευξη "διασύνδεσης του Πανεπιστημίου με την αγορά", η οποία κλίνεται σε όλες τις πτώσεις από όλες τις κυβερνήσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως «αποκορύφωμα αυτών των παρεμβάσεων όμως αποτέλεσε η ομιλία του προέδρου του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, που απευθυνόμενος στο νέο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό που θα αποφοιτήσει από το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό, εκφώνησε τον δεκάλογο της "καλής" συνέντευξης, όσων είναι υποψήφιοι εργαζόμενοι σε ναυτιλιακές εταιρείες. Ενδεικτικά και με περίσσιο θράσος ακούστηκαν τα εξής: Να μη βγάζουν το τηλέφωνο τη ώρα της συνέντευξης. Αντίθετα, αν προσληφθούν, να είναι 24 ώρες stand by. Πρώτα οι υποχρεώσεις και μετά τα δικαιώματα. Να μη ρωτάνε για ωράρια και άδειες. Οταν πάει καλά το βαπόρι, τότε όλα πάνε καλά. Η ναυτιλία του μέλλοντος, οι επιχειρήσεις του μέλλοντος, είναι σίγουρο ότι θα αναζητήσουν στελέχη με υψηλή εξειδίκευση στις νέες τεχνολογίες».

Ολα τα παραπάνω, συνεχίζει, είναι αποκαλυπτικά και πέρα για πέρα αληθινά για το τι εργαζόμενους - σκλάβους έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο για να επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη κερδοφορία του. «Ποιος εργαζόμενος στη ναυτιλία ξέρει τι θα πει ωράριο ή 8ωρο, άδεια, ελεύθερος δημιουργικός χρόνος ή μητρότητα; Μιλάμε για έναν κλάδο που έχει ήδη τσακισμένα δικαιώματα, με χαμηλούς μισθούς πολλών ταχυτήτων, εντατικοποίηση της εργασίας με ατελείωτα ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, με την τηλεργασία να έχει καταβάλει ακόμη και τον ελεύθερο προσωπικό χώρο. Παράλληλα και ενώ ισχυρίζονται ότι "η ναυτιλία έχει αλλάξει προς το καλύτερο", "είναι ανοιχτή σε νέες ιδέες" κ.λπ. δημιουργούν, σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, τα λεγόμενα service centers μεγάλων ναυτιλιακών, τα οποία ξεζουμίζουν νέους αποφοίτους με τον βασικό μισθό, δίνοντάς τους την ψευδαίσθηση ότι πρέπει να είναι και χαρούμενοι που παίρνουν τόσα και δουλεύουν στα μεγαθήρια του κλάδου της ναυτιλίας», τονίζει.

Επισημαίνει ότι «αυτή η πραγματικότητα αποκαλύπτει τις μεγάλες αντιθέσεις και αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτού του άθλιου συστήματος της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης που δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Που απαιτεί συνεχώς νέο αίμα και θυσίες στο βωμό του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Ενός συστήματος που δεν θέλει και δεν μπορεί να δώσει τίποτα άλλο, για να εξασφαλίσει την ευημερία του λαού».

«Οι διεκδικήσεις μας δεν κινούνται στο πλαίσιο των "αναγκών των εφοπλιστών"», υπογραμμίζει συμπληρώνοντας πως «συντάσσονται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και το σύγχρονο επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης, με βάση το πώς μπορούμε να ζήσουμε σήμερα. Πραγματική απάντηση απέναντι στις γαλέρες που ετοιμάζουν η κυβέρνηση και οι εφοπλιστές μπορεί να δώσει μόνο η συλλογική, οργανωμένη πάλη των εργαζομένων ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της κυβέρνησης, διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς, αμοιβής και ζωής όπως αντιστοιχούν στον 21ο αιώνα!».