Οπως και το 2001 -2002, έτσι και σήμερα, τα σχέδια της πλουτοκρατίας δε θα μείνουν αναπάντητα από τους εργαζόμενους και την ταξική πρωτοπορία τους

Το λεγόμενο «Περίγραμμα μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος» του Ν. Αναλυτή, είναι πιστό αντίγραφο της Εκθεσης Σπράου, του «πακέτου Γιαννίτση», του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, που αναμασά τα ίδια ακριβώς ψευτοεπιχειρήματα. Ερχεται όχι για να «λύσει το ασφαλιστικό», αλλά για να λύσει τα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που το εκπροσωπούν.

Η τρομοκρατία που ασκείται σε βάρος των εργαζομένων είναι ο πυρήνας του.

• Από τις πρώτες γραμμές, ο συντάκτης του σημειώνει: «Το Ασφαλιστικό αποτελεί κύριο παράγοντα αύξησης του ελλείμματος. Εάν δεν αντιμετωπιστεί με γενναιότητα και σωφροσύνη, τα περιθώρια για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας συρρικνώνονται στο ελάχιστο».

Ισχυρισμοί γνωστοί και τετριμμένοι. Τα ίδια έλεγαν στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν η ΝΔ ψήφιζε τους γνωστούς αντιασφαλιστικούς νόμους, με τους οποίους μειώθηκαν οι συντάξεις, αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και οι εισφορές. Τα ίδια ακούσαμε και την περίοδο 2001 - 2002, όταν το ΠΑΣΟΚ οργάνωσε και εξαπέλυσε τη δική του επίθεση.

• Συνεχίζοντας το αντεργατικό ντελίριο, ο άνθρωπος του ΣΕΒ προσθέτει: «Ιδιαίτερα μέσα στην πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης μια τέτοια εξέλιξη οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ύφεση, στην ανεργία και στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου».

Η προσπάθεια ενοχοποίησης των εργαζομένων βγάζει μάτι. Δηλαδή, για την ανεργία και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο φταίνε πάλι οι εργαζόμενοι και οι ψωροσυντάξεις που έχουν, γι' αυτό ό,τι έχει ακόμα απομείνει ως δικαίωμα πρέπει να σαρωθεί.

• Ταυτόχρονα, όπως ακριβώς έκαναν μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και η «Επιτροπή» θέτει το Ασφαλιστικό κάτω από τον πέλεκυ της «βιωσιμότητας του συστήματος» και της «δημοσιονομικής ισορροπίας». Ετσι, οι συντάκτες υπογραμμίζουν ότι «η βιωσιμότητα του συστήματος διαχρονικά έχει απόλυτη προτεραιότητα για την Ελλάδα», ενώ «εξίσου σημαντική προτεραιότητα αποτελεί η επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης και η ισορροπία των δημόσιων οικονομικών, ζήτημα που απασχολεί σχεδόν όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, τα οποία προβαίνουν σε μεταρρυθμίσεις».

Το Ασφαλιστικό μπαίνει ανάμεσα στις μυλόπετρες της «βιωσιμότητας», όπως βέβαια την εννοεί η άρχουσα τάξη. Οπου, καθόλου δεν τους ενδιαφέρει η «βιωσιμότητα» των συνταξιούχων και των ασφαλισμένων. Αθελά τους, πάντως, ομολογούν αυτό που καιρό υπογραμμίζουν το ΚΚΕ και οι ταξικές δυνάμεις: Πως η λεγόμενη δημοσιονομική ισορροπία ή «πειθαρχία», ο στενός κορσές που έχουν περάσει η Κομισιόν και οι πολυεθνικές σε όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, απασχολεί όλα τα κράτη και για να εξυπηρετηθεί αυτό το σχέδιο, πρέπει να γίνουν οι «μεταρρυθμίσεις».

• Μετά απ' αυτά, η «Επιτροπή» ζητάει και την «κοινωνική συναίνεση», ενώ δίνει και συγκεκριμένες συμβουλές για τη διαχρονική προώθηση των ανατροπών. Ετσι, ενώ εκτιμά ότι οι «συχνές μεταβολές πρέπει να αποφεύγονται...», εντούτοις θεωρεί ότι «χρειάζονται κάποιες παρεμβάσεις σε αραιά χρονικά διαστήματα για την εξάλειψη των στρεβλώσεων...».

Με άλλα λόγια, λένε ότι απαιτείται ένας μακροχρόνιος σχεδιασμός τέτοιος που μπορεί να εξασφαλίσει μια σταδιακή προώθηση των ανατροπών! Σταθερότητα στους σκοπούς, ευελιξία στα μέσα και στη διαδικασία. Αυτή είναι η συνταγή που προτείνεται, για να υπάρχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα για λογαριασμό της πλουτοκρατίας.

Ολα τα παραπάνω, μαρτυρούν ότι οι προτάσεις Αναλυτή δεν είναι ούτε καν μελέτη. Δεν περιέχουν κανένα ουσιαστικό στοιχείο. Αλλωστε, κάνει εντύπωση ότι δεν υπάρχει η παραμικρή στατιστική αναφορά στο ύψος των συντάξεων ή στο επίπεδο των παροχών Υγείας του συστήματος. Και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Μπροστά μας έχουμε ένα σκληρό αντεργατικό κείμενο που εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες του κεφαλαίου. Είναι το μανιφέστο της πλουτοκρατίας και σαν τέτοιο πρέπει να το δουν οι εργαζόμενοι. Αλλωστε, στην επιστολή του προς τους δύο υπουργούς στην οποία εσώκλεισε και τις παραπάνω προτάσεις του, όπως ο ίδιος αναγνωρίζει δεν πρόκειται για καμιά μελέτη. Γράφει χαρακτηριστικά ότι το περίφημο «Περίγραμμα Μεταρρύθμισης του Ελληνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελεί σύνοψη των διαβουλεύσεων της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων..!» Συμπληρώνει, μάλιστα, ότι οι αναλογιστικές μελέτες που θα έκανε το Διεθνές Γραφείο Εργασίας για το ΙΚΑ και τον ΟΓΑ, δεν είναι ακόμα έτοιμες. Θα αποσταλούν στα μέσα του Οκτώβρη, ενώ για τον ΟΑΕΕ και το Δημόσιο θα ετοιμαστούν τον Απρίλη και τον Ιούνη του 2008.

Και όμως, χωρίς καμία μελέτη στα χέρια τους, δε διστάζουν - όπως έκανε η κυβέρνηση - να χαρακτηρίσουν τις συγκεκριμένες προτάσεις ως «στοιχεία προς συνεκτίμηση».

Οχι βέβαια ότι είναι δυνατόν να υπάρξει μελέτη - με δεδομένες τις στοχεύσεις της κυβέρνησης - που θα αποτυπώσει αντικειμενικά το Ασφαλιστικό. Αλλά είναι πρόκληση, όταν οι «μελέτες» που επικαλείται ο Ν. Αναλυτής έχουν γίνει πριν το 2002, πριν δηλαδή την ψήφιση του 3029, όπως ο ίδιος αναφέρει, ενώ δεν μπαίνει στον κόπο να πει ποια είναι συγκεκριμένα αυτή η «μελέτη». Αλλά ακόμα και έτσι οι μελέτες του έχουν τόση αξία, όσο ένα κουρελόχαρτο.

Δείτε, λοιπόν, πόσο φερέγγυοι είναι οι «Εμπειρογνώμονες»: Με βάση αυτήν τη μελέτη - «φάντασμα» που επικαλείται ο Ν. Αναλυτής, το ΑΕΠ της χώρας για φέτος θα ανερχόταν στα 190, 4 δισεκατομμύρια ευρώ και οι δαπάνες για τις συντάξεις θα έφταναν το 12,5% του ΑΕΠ. Μόνο που φέτος το ΑΕΠ της χώρας είναι σχεδόν 20 δισεκατομμύρια ευρώ παραπάνω και θα φτάσει τα 209 δισεκατομμύρια ευρώ.

Εκεί, όμως, που χάνεται ο μπούσουλας είναι η πρόβλεψη των «μελετητών» του κ. Αναλυτή για το 2030! Μια πρόβλεψη που γίνεται μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους. Γράφει λοιπόν ο Ν. Αναλυτής - και εν πολλοίς εκεί βασίζει τα συμπεράσματά του -, ότι το 2030 το ΑΕΠ της χώρας θα είναι 314,8 δισ. ευρώ και το κόστος των συντάξεων θα ανέρχεται στα 19,6% του ΑΕΠ. Μόνο που η εκτίμηση για το ύψος του ΑΕΠ είναι πέρα για πέρα ψεύτικη. Σημειώνουμε μόνο ότι σε αντίστοιχη πρόβλεψη του υπουργείου Οικονομίας, που έγινε την ίδια περίοδο με τη «μελέτη Αναλυτή», δηλαδή το 2002, και στην οποία πρόβλεψη βασίστηκε η χρηματοδότηση του ΙΚΑ, το ύψος του ΑΕΠ για το 2030 εκτιμάται στα 543,4 δισεκατομμύρια ευρώ και όχι στα 314,8 δισ. ευρώ που προβλέπει η ομάδα του Ν. Αναλυτή. Η διαφορά μεταξύ των δύο προβλέψεων φτάνει μόλις... στα 220 δισ. ευρώ! Οσο, δηλαδή, απέχει η γη από το φεγγάρι. Αυτή είναι η φερεγγυότητα των μελετών τους.

Οι προτάσεις της «Επιτροπής Αναλυτή» βάζουν στο στόχαστρο όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία ή κλάδο

1. Αναθεώρηση των ρυθμίσεων για πρόωρη συνταξιοδότηση ώστε να αυξηθεί η πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης. Δράση για παράταση του εργασιακού βίου. Συσχέτιση των ορίων ηλικίας με τις δημογραφικές εξελίξεις.

Που σημαίνει χτύπημα των «πρόωρων» - γυναίκες με ανήλικα, παραπέρα μείωση της σύνταξης για όσους αποχωρούν νωρίτερα. Αύξηση του ανώτερου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και συσχέτιση αυτού του ορίου με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.

2. Αναπροσαρμογή του ανώτατου ποσοστού αναπλήρωσης συντάξιμων αποδοχών, για κύρια και επικουρική ασφάλιση ως κίνητρο παραμονής στην εργασία.

Βάζουν χέρι και στο ποσοστό αναπλήρωσης που θα τιμωρεί όσους φεύγουν νωρίτερα.

3. Τρόπος υπολογισμού σύνταξης (με βάση ποιο μισθό του ασφαλιστικού βίου υπολογίζεται η σύνταξη).

Επιδιώκεται και η μείωση του συντάξιμου μισθού, αφού έχει ήδη προταθεί να υπολογίζεται σε ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την πενταετία.

4. Ρυθμός αναπροσαρμογής συντάξεων σύμφωνα με οικονομικούς δείκτες.

Καμία αναφορά στο σημερινό εξευτελιστικό ύψος των συντάξεων και πολύ περισσότερο στις ανάγκες των εργαζομένων.

5. Επιδίωξη οικονομιών κλίμακας με ενοποιήσεις και συγχωνεύσεις Ταμείων, ώστε ο αριθμός τους να περιοριστεί στο ελάχιστο, δίδοντας παράλληλα διέξοδο στους επιμέρους κλάδους να προσφύγουν συμπληρωματικά στην επαγγελματική ασφάλιση (2ος Πυλώνας) με φορολογικά και άλλα κίνητρα.

Οι ενοποιήσεις και οι συγχωνεύσεις θα γίνουν με στόχο τη συμπίεση και την περικοπή δικαιωμάτων, όπως άλλωστε έχει γίνει μέχρι σήμερα. Ανάπτυξη των επαγγελματικών ταμείων, που θα λειτουργούν όπως οι ιδιωτικές ασφάλειες και δε θα υπάρχει καμία εγγύηση για το ύψος των παροχών.

6. Ενίσχυση ανταποδοτικότητας της κοινωνικής ασφάλισης. Αναλογιστική συσχέτιση εισφορών με παροχές. Διαχωρισμός κοινωνικής προστασίας από την κοινωνική ασφάλιση. Διαχείριση της κοινωνικής προστασίας (ελάχιστες συντάξεις, ΕΚΑΣ, σύνταξη ανασφάλιστου υπερήλικα ΟΓΑ) από τα υπουργεία Οικονομίας και Υγείας - Πρόνοιας.

Η συσχέτιση εισφορών - παροχών θα οδηγήσει σε μικρότερες συντάξεις. Η έννοια της ανταποδοτικότητας μέσα σε ένα σύστημα που θα μειωθεί το ποσοστό αναπλήρωσης και ο συντάξιμος μισθός λειτουργεί μόνο προσχηματικά και «χρυσώνει» το χάπι για να περάσουν τα μέτρα.

7. Επανεξέταση - έλεγχος συντάξεων αναπηρίας και αναθεώρηση κατηγοριών βαρέων-ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

Και τα δύο θα οδηγήσουν σε χειροτέρευση των σημερινών συνθηκών. Η αναθεώρηση των ΒΑΕ θα αυξήσει τα όρια ηλικίας.

8. Ενεργός διαχείριση των αποθεματικών.

Σημαίνει παραπέρα εντατικοποίηση του τζογαρίσματος.

9. Οριστική ρύθμιση του θέματος των κοινωνικών πόρων.

Θα μειωθεί παραπέρα η χρηματοδότηση των ταμείων. Ορισμένα ταμεία θα συμπιεστούν και αυτό θα οδηγήσει σε περικοπή των σημερινών τους δικαιωμάτων.

10. Υποχρεωτική ασφάλιση όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων στο ελληνικό έδαφος και αυστηροποίηση της νομοθεσίας για την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Ενίσχυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας και των ελεγκτικών υπηρεσιών των Ταμείων για τον έλεγχο και την εφαρμογή των παραπάνω.

Προτάσεις χωρίς κανένα αντίκρισμα και καμιά δέσμευση.

11. Αύξηση των δημοσίων εσόδων από την πάταξη της φοροδιαφυγής ή μείωση των εξόδων από τη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και τον εξορθολογισμό της δημόσιας υγείας, για εξοικονόμηση πόρων που θα αποτελούν την κρατική χρηματοδότηση των ταμείων.

Η μείωση του δημόσιου τομέα παντού οδήγησε σε μείωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, συρρικνώθηκαν οι παροχές, επιβλήθηκαν πρόσθετα χαράτσια στους εργαζόμενους, χωρίς αυτό να φέρει και εξοικονόμηση πόρων για το σύστημα.

12. Ενιαίο μηχανογραφικό και λογιστικό σύστημα για όλα τα Ταμεία. Κυρώσεις στα διοικητικά συμβούλια σε περίπτωση μη παροχής στοιχείων και μη τήρησης οικονομικών καταστάσεων. Μέτρα που επαναλαμβάνονται κατά κόρον μπροστά σε κάθε αντιασφαλιστική επίθεση, χωρίς ποτέ να λύνονται ακόμα και αυτά τα τεχνικά ζητήματα.

13. Καταπολέμηση εισφοροδιαφυγής όχι μόνο μέσω επιθεωρήσεων εργασίας, αλλά συνολικά και στοχευμένα με κατάλληλη νομοθεσία. Οσοι δε θέλουν να ζυμώσουν δέκα χρόνια κοσκινάνε! Κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους και προσπαθούν με ανέξοδες εξαγγελίες να χρυσώσουν το χάπι των ανατροπών.

14. Ενίσχυση της απασχόλησης (γυναίκες, νομιμοποίηση μεταναστών, ενεργός γήρανση, νέοι).

H ενεργός γήρανση, σημαίνει εργασία μέχρι θανάτου. Αναγνωρίζουν το «δικαίωμα» στον εργαζόμενο να πεθαίνει πάνω στο μεροκάματο στα βαθιά γεράματα, αντί να ζει με μια σύνταξη στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών του.