Διαβάζοντας τις Θέσεις της ΚΕ για το 16ο Συνέδριο και τις τέσσερις επικεφαλίδες των θεμάτων που επεξεργάζεται, η προσοχή μου στράφηκε στο 4ο θέμα, που κατά τη γνώμη μου είναι κυρίαρχο για την παραπέρα πορεία του Κόμματός μας στην ανάπτυξη και εδραίωση των στόχων που βάζει η ΚΕ για το Αντιιμπεριαλιστικό, Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο (ΑΑΔΜ), στο 3ο θέμα των Θέσεων της ΚΕ.

Σύντροφοι,

Κάθε στιγμή της καθημερινής μας ζωής που έχει σχέση με το Κόμμα μας, απορρέει από το καταστατικό του, που όλοι λίγο ή πολύ το έχουμε διαβάσει και οπωσδήποτε το έχουμε αποδεχτεί. Στο 4ο, λοιπόν, θέμα των Θέσεων αναφέρεται -και έτσι είναι πραγματικά- ότι οι οργανώσεις Βάσης- δηλαδή οι ΚΟΒ είναι το βασικό κύτταρο ανάπτυξης και διάδοσης της πολιτικής του Κόμματος. Θα αναφερθώ αποσπασματικά σε ορισμένα σημεία, για να γίνει καθαρό, κατά τη γνώμη μου, σε τι υστερούμε σαν ΚΟΒ.

1. Σε απουσία μας σε προγραμματισμένη συνέλευση, για την οποία έχουμε προειδοποιηθεί ή αργούμε στην προσέλευσή μας. Εδώ θέλω να τονίσω αφ' ενός τη γήρανση αρκετών κομματικών μελών και την αδυναμία τους να προσέρχονται πολλές φορές λόγω απρόοπτων περιστατικών της υγείας τους, αφ' ετέρου στο σχετικό οχαδερφισμό αρκετών συντρόφων, που είναι ανεπίτρεπτος για κομμουνιστή. Παλιότερα, είχαμε τακτές ημερομηνίες παρουσίας μας στην ΚΟΒ για ενημέρωση από το γραφείο για τα τρέχοντα θέματα, με πρόθεση ν' ανοίξουμε την πολιτική του Κόμματος προς τα έξω (στη γειτονιά, στο καφενείο).

2. Η μόνιμη καθυστέρηση των συνδρομών μας που μ' αυτές συντηρούνται λειτουργικά τα γραφεία της ΚΟΒ, γιατί σαν κόμμα εργατικό, ταξικό, οι πόροι μας οι οικονομικοί είναι πενιχροί.

3. Το διάβασμα καθημερινά του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ που είναι μπούσουλας στον ιδεολογικό μας εξοπλισμό -σαν όργανο της ΚΕ- και από εκεί εκμαιεύεται όλη η πολιτική δραστηριότητα του Κόμματος κι εμείς πρέπει να ενημερωνόμαστε, για να έχουμε τη δυνατότητα -ιδεολογικά εξοπλισμένοι- να αντικρούομε τους αντιπάλους μας και όσους με οπορτουνιστικές και ρεφορμιστικές ιδέες, οι οποίοι δηλώνουν μεν αριστεροί, αλλά απέχουν από τη Μαρξιστική - Λενινιστική θεωρία και τον προλεταριακό διεθνισμό, που είναι το θεμέλιο ύπαρξης και δράσης του ηρωικού Κόμματός μας.

Τα ίδια με τα παραπάνω ισχύουν σε ό,τι αφορά και την (ΚΟΜΕΠ) Κομμουνιστική Επιθεώρηση, που κυκλοφορεί κάθε δίμηνο και περιέχει κάθε είδους πολιτικά και ιδεολογικά θέματα μεγάλης σημασίας. Με την ευκαιρία, σ' ένα άρθρο της ΚΟΜΕΠ 6ο τεύχος 1999, ο σ. Δημ. Γόντικας πραγματεύεται για την πειθαρχία στο Κόμμα. Γιατί ένα κόμμα επαναστατικό, όπως το ΚΚΕ, που έχει στόχο την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης στην πατρίδα μας, πρέπει και απαιτείται να έχει πειθαρχία στην οργάνωση και στη δράση του για να είναι αποτελεσματικό στη σκληρή και αδυσώπητη πάλη ενάντια στα όποια εμπόδια που βάζει ο καπιταλισμός για να τον νικήσει.

Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ στο 9ο άρθρο του καταστατικού του Κόμματός μας που υπέχει πρωταρχικό ρόλο στην οργανωτική αρχή και λειτουργία του. Πρόκειται για το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ που διασφαλίζει στο Κόμμα μας την ικανότητα, μέσα από πλατιά και ελεύθερη συζήτηση να γενικεύει τις απόψεις και εμπειρίες των μελών του και να καταλήγει σε συλλογικές αποφάσεις με τις οποίες δρα με ενότητα και αποφασιστικότητα και προπαντός πειθαρχία, όπως προανέφερα πιο πάνω για την εφαρμογή τους. Με βάση την αρχή αυτή δεν επιτρέπεται η δημιουργία και δράση οργανωμένων ομάδων μέσα στο Κόμμα.

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ έχει δύο σκέλη: 1. Την εσωτερική δημοκρατία, που σημαίνει την ισότητα όλων των μελών του Κόμματος στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, στην ελεύθερη και υπεύθυνη γνώμη τους σε όλα τα ζητήματα του Κόμματος, σύμφωνα με το καταστατικό.

2. Συγκεντρωτισμός, που σημαίνει την ένταξη, λειτουργία και δράση όλων των οργανώσεων του Κόμματος κάτω από ένα ενιαίο κέντρο -την Κεντρική Επιτροπή, που είναι το ανώτατο όργανο μεταξύ των συνεδρίων του (προηγούμενου και επόμενου). Αρα συνειδητή πειθαρχία και υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία στις αποφάσεις των όποιων οργάνων. Οι τυχόν διαφωνούντες είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τις αποφάσεις της πλειοψηφίας.

Σύντροφοι,

Δεν επεκτείνομαι σε άλλα θέματα των Θέσεων, μ' αυτά θα ασχοληθούν, πιστεύω, άλλοι σύντροφοι. Αλλωστε υπάρχει χρόνος για όλους τους συντρόφους να διαβάσουν με ησυχία και την απαιτούμενη προσοχή αναλυτικά τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 16ο Συνέδριο. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που προέχει είναι η μαζικοποίηση της ΚΟΒ πειθαρχημένα και συνετά για να γίνει πιο αποτελεσματική η συγκρότηση του (ΑΑΔΜ) Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου που θα ξεκινάει από τη γειτονιά, τη συνοικία και θα αγκαλιάζει πλατιά στρώματα του Λαού μας.

Κλείνοντας, σε ό,τι αφορά το άτομό μου, διαβάζοντας με μεγάλη προσοχή τις επεξεργασμένες με κάθε λεπτομέρεια και παραδοχή των τυχόν λαθών θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, τις επικροτώ αν και χρειάζονται πιο εμπεριστατωμένη μελέτη και ανάλυση από τον καθένα σύντροφο, ώστε να τις αφομοιώσουμε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

Ετσι οι επεξεργασμένες και μετά το δημόσιο διάλογο Θέσεις και αφού ψηφιστούν από το 16ο Συνέδριο, θα είναι ο ιδεολογικός φάρος μας μέχρι το επόμενο συνέδριο του ΚΚΕ.

ΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Αντιστασιακός

ΚΟΒ Καμινίων Πειραιάς

Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο μαύρα. Μέσα απ' αυτή την κοινωνία δεν μπορεί παρά να γεννιούνται και οι πρωτοπόροι, προοδευτικοί, ειλικρινείς καλλιτέχνες. Το πρόβλημα είναι πως πολλοί απ' αυτούς ή υποκύπτουν και συμβιβάζονται ή χάνονται ή περιορίζονται σε μικρούς, κλειστούς κύκλους επιρροής.

Εδώ νομίζω πως το κόμμα μας πρέπει να πάρει θέση δυναμική. Πρέπει να ρίξει μια ουσιαστική, θαρραλέα ματιά στην τέχνη. Είναι αλήθεια πως οργανώνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις και μέσα απ' το φεστιβάλ της ΚΝΕ ενθαρρύνουμε κάποιους νέους δημιουργούς. Οι καιροί όμως απαιτούν πιο ολοκληρωμένη, πιο μελετημένη δράση. Χρειάζεται μια διαρκής ενασχόληση με την τέχνη, που θα γίνει βασικό τμήμα της γενικότερής μας δράσης και που θα 'ναι μια απόδειξη πως και η τέχνη είναι θέμα πολιτικό.

Κόμμα και νεολαία θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να υποστηρίζουν την καλλιτεχνική δημιουργία στη γέννησή της. Πρέπει τα ίδια τα κομματικά και κνίτικα μέλη να ωθούνται να δημιουργήσουν. Μέσα στους κύκλους μας υπάρχουνε και οι καλλιτεχνικές φύσεις πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να αναπτυχθούν. Είναι αλήθεια πως ο τρόπος και οι ρυθμοί απασχόλησης στην ΚΝΕ, για την οποία μπορώ να μιλήσω, δύσκολα επιτρέπουν στους νέους να ξεκλέψουν λίγο χρόνο, για να ασχοληθούν με τις τέχνες και τη δημιουργία. Οι περισσότεροι, κατά την εκτίμησή μου, σιγά - σιγά τα παρατάνε και περιορίζονται στην τυποποιημένη δράση, που, αν και είναι χρήσιμη και πολύτιμη, είναι πολύ κατώτερη απ' αυτή που είναι ικανοί να αναπτύξουν. Η τέχνη που θα γεννηθεί μέσα απ' τις γραμμές του Κόμματος και από κάθε καλλιτέχνη που μας πλησιάζει θα 'ναι μια τέχνη που θα ανοίγει νέους δρόμους. Θα δίνει στα ιδανικά μας δύναμη, φωνή, ζωντάνια. Αυτή η τέχνη χωρίς προσπάθεια θα είναι «στρατευμένη». Θα είναι ειλικρινής, πηγαία, γι' αυτό θα είναι στρατευμένη. Στρατευμένη λόγω βιοθεωρίας του δημιουργού, αλλά και ελεύθερη. Μια έκφραση του τώρα, φανερώνοντας απλά ένα φως στην άκρη του τούνελ. «Βεβαίως και πρέπει ο καλλιτέχνης να είναι στρατευμένος ιδεολογικά. Το θέμα είναι να μπορείς να είσαι στρατευμένος και συγχρόνως γνήσιος καλλιτέχνης, λέγοντας αυτά που πιστεύεις. Πρέπει να υπάρχει στρατευμένη τέχνη, γιατί, μέσα στο δρόμο αυτής της σχολής, μπορούν να βγουν αριστουργηματικά έργα» - Μάνος Λοΐζος.

Απλά λοιπόν πιστεύω πως ήρθε η ώρα να αφήσουμε, να ωθήσουμε, να υποστηρίξουμε ένα νέο ρεύμα στην τέχνη. Πρέπει το Κόμμα μας να έχει και για την τέχνη μια μορφή «αντίπαλου δέους», πρέπει να έχει την αντιπρόταση. Να έχει ένα χώρο άνθησης της τέχνης, γέννημα του ιδεολογικού του τμήματος, ένα καταφύγιο για τους ριζοσπάστες καλλιτέχνες, που αυτή τη στιγμή είναι χαμένοι και μόνοι τους.

Πρακτικά, λοιπόν, νομίζω πως πρέπει να οργανωθεί μια πολιτιστική ομάδα στα πλαίσια του μετώπου, η οποία θα απαρτίζεται από καλλιτέχνες συντρόφους και μη. Αυτή η ομάδα θα έρθει σε επαφή με τους καλλιτέχνες που αναζητούν το νέο και το προοδευτικό και θα τους προσφέρει υποστήριξη και βοήθεια, όχι κραυγαλέα (ντουντούκες, συνθήματα...) αλλά ουσιαστική και διακριτική. Η ομάδα αυτή επίσης θα αναζητηθεί ανάμεσα στα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τους νέους, αλλά και τους μεγαλύτερους που ασχολούνται με τις τέχνες και θα τους φέρει σε επαφή. Θα οργανωθούν, λοιπόν, μικρότερες πολιτιστικές ομάδες κι αυτές στα πλαίσια του μετώπου. Θα δημιουργηθεί λοιπόν ένα πολιτιστικό - καλλιτεχνικό δίκτυο που θα αποτελέσει τον πυρήνα και τη δύναμη μιας νέας τέχνης με πνοή.

Αυτό το δίκτυο θα οργανώνει και θεωρητικές συζητήσεις και αναλύσεις γύρω από την τέχνη, θα βρίσκεται σε ολομέλειες ώστε σιγά - σιγά να γεννηθεί ένα νέο ρεύμα με όλο και πιο βαθιές θεωρητικές βάσεις.

Αυτή η καλλιτεχνική εστία, που θα γεννηθεί, όχι μόνο είναι κάτι που το οφείλουμε στην κοινωνία, αλλά είναι και κάτι απαραίτητο αν θέλουμε να οδηγήσουμε κάποτε τον κόσμο αυτό στο σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, γιατί θα 'ναι πολύ αργά αν περιμένουμε λίγο πριν ξεσπάσει η επανάσταση για να «φτιάξουμε» λίγη τέχνη.

Φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής

Θεσσαλονίκη