ΕΠΤΑ ΜΗΝΕΣ έχουν περάσει από τις μέρες του πανικού για την περίφημη ασθένεια των "τρελών αγελάδων" και κανείς απ' τους υπεύθυνους δε θέλει να θυμάται. Η Βρετανία αρνείται να ολοκληρώσει το πρόγραμμα σφαγής των μολυσμένων ζώων και ζητά την άρση της απαγόρευσης εξαγωγής βοοειδών, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τηρεί ένοχη σιγή αφού αποκαλύφθηκε ότι γνώριζε το πρόβλημα εδώ και δυόμισι χρόνια. Οσο για τα θύματα της ιστορίας, τα εκατομμύρια των ανθρώπων όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά σ' ολόκληρο τον κόσμο, δε χρειάζεται να πούμε ότι πιθανότατα δε θα μάθουν ποτέ την αλήθεια. Είτε για τους κινδύνους υγείας που διατρέχουν, είτε για τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετήθηκαν και εξυπηρετούνται απ' την υπόθεση αυτή.

Το θέμα πάντως, έχει εμπλακεί στην προεκλογική σύγκρουση ενόψει των βρετανικών εκλογών του ερχόμενου Μάη. Ο Τζ. Μέιτζορ αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο της εκλογικής συντριβής, έχει ρίξει το βάρος του για την προσέλκυση των κτηνοτρόφων που πλήττονται απ' το εμπάργκο. Ετσι εξηγείται και η επιμονή της κυβέρνησής του για την άρση της απαγόρευσης, χωρίς όμως να έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα σφαγής των προσβεβλημένων από την ασθένεια βοοειδών. Ο Βρετανός πρωθυπουργός μάλιστα έχει απειλήσει ότι θα μπλοκάρει κάθε απόφαση στα κοινοτικά όργανα αν δε γίνει δεκτή η απαίτησή του.

Απ' την άλλη βέβαια και οι "εταίροι" δε φαίνονται διατεθειμένοι να παίξουν το "χαρτί" του Συντηρητικού πρωθυπουργού της Βρετανίας, πολύ περισσότερο όταν ο Τζ. Μέιτζορ παρεμβάλλει τόσα εμπόδια στην πορεία της Διακυβερνητικής. Εξάλλου χάνοντας ο Τζ. Μέιτζορ στις εκλογές, νικητής θα αναδειχθεί ο Εργατικός Τόνι Μπλερ, ορκισμένος υπέρμαχος του Μάαστριχτ και των ομοσπονδιακών "οραμάτων" του γερμανογαλλικού άξονα.

Από σήμερα επανέρχεται στο "Ριζοσπάστη", μετά τις θερινές διακοπές και τις εκλογές, η σελίδα για τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι συνέπειες απ' τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ είναι πλέον ορατές και αισθητές σε όλους τους τομείς. Στην οικονομία, στην κοινωνική πραγματικότητα, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, στον πολιτισμό, η σφραγίδα του Μάαστριχτ είναι έντονη και καθοριστική. Οπως επίσης και η σφραγίδα της κυβερνητικής πολιτικής. Επομένως η ειδησεογραφία και τα σχετικά σχόλια για την Ευρωπαϊκή Ενωση διαχέονται σε όλη τη θεματολογία της επικαιρότητας. Απ' τη σελίδα αυτή φιλοδοξούμε να δώσουμε στον αναγνώστη κάποια "κλειδιά" για την ερμηνεία των γεγονότων και των εξελίξεων. Είπαμε όμως, ότι αυτή είναι η φιλοδοξία μας. Στην πράξη θα κριθούμε.

Μόνο εννιά λεπτά είχε στη διάθεση του καθένας απ' τους δεκαπέντε ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να αναπτύξει στο Σύνοδο του Δουβλίνου τις απόψεις του σχετικά με όλα τα θέματα που αφορούν στη Διακυβερνητική Διάσκεψη! Αυτό προκύπτει απ' τη διαίρεση του χρόνου των δυόμισι ωρών διά του αριθμού των συμμετεχόντων. Λέτε να σκέφτηκαν ότι "τα πολλά λόγια είναι φτώχεια"; Μάλλον όχι, γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, τα λίγα λόγια των "δεκαπέντε" είναι (για τους εργαζόμενους των χωρών τους) ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια.

Ούτε μια δαπάνη "ελεημοσύνης" 12 ECU για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας που βρίσκονται στη ζώνη της εξαθλίωσης δεν ανέχεται το "Διευθυντήριο". Μετά την απαίτηση της Βρετανίας και της Γερμανίας πάγωσε η δαπάνη την οποία είχε αποφασίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για "την υποστήριξη της τρίτης ηλικίας και την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού". Ετσι, για να γίνει αντιληπτό ποιο αντίκρισμα έχουν τα λόγια για το "κοινωνικό πρόσωπο" της Ευρώπης του Μάαστριχτ...

Η σελίδα για την "Ευρώπη του Μάαστριχτ" εγκαινιάζει τη συνεργασία της με τον σκιτσογράφο του "Ρ" Βασίλη Παπαγεωργίου που υπογράφει τη "σειρά" με τίτλο "Εθελούσια έξοδος", την ιστορία ενός υποψήφιου αυτόχειρα λίγο πριν κάνει το... τελευταίο βήμα.

Οι 5+10 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης μετά τη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο. Οι 5 είναι οι ηγέτες Γερμανίας, Γαλλίας, Λουξεμβούργου, Βελγίου, Ολλανδίας, οι οποίοι από την 1η του Γενάρη 1999 θα έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν. Οι υπόλοιποι 10 θα είναι αυτοί, που θα έχουν την υποχρέωση να εκτελούν