Στην ανάγκη που διαφάνηκε μέσα και από τις ομιλίες των αντιπροσώπων για ακόμα πιο πλατύ άνοιγμα των οργανώσεων της ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, στάθηκε στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του ο Ν. Σοφιανός.

"Βασική μας κατεύθυνση, είπε, και προσπάθεια: ακόμα πιο τολμηρό και δυναμικό άνοιγμα στη νεολαία, διεύρυνση των δεσμών μας με τη νεολαία, με ιδιαίτερο βάρος, με ιδιαίτερη προσπάθεια, το άνοιγμα αυτό να αγγίζει τη νεολαία από τις λαϊκές οικογένειες, από τις εργατογειτονιές, τους νέους εργάτες, τους νέους άνεργους. Μέσα στη νεολαία, μαζί με τη νεολαία, για όλα όσα την ενδιαφέρουν, για όλα όσα δικαιούται, για το εφικτό, για τον ρεαλισμό των αναγκών και των δικαιωμάτων, για το παρόν και το μέλλον της νεολαίας. Αυτό ήταν και είναι προτεραιότητα της δράσης μας: η ανάπτυξη του αγώνα, της πάλης, η ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος.

Μια ανάπτυξη που πρέπει να γίνει στη βάση βασικών μετώπων πάλης που πρέπει σήμερα να σηκωθούν σε όλους τους χώρους της νεολαίας μπαίνοντας μπροστά τα μέλη και οι οργανώσεις της ΚΝΕ.

Εδώ πρέπει να πιάσουμε ορισμένες πλευρές και από τη συζήτηση που έγινε. Συνήθως λέμε τα "μικρά και μεγάλα προβλήματα", κάνουμε δηλαδή έναν διαχωρισμό που δε βοηθά τη δουλιά μας. Οι νέοι θα αγωνιστούν, θα παλέψουν για τα προβλήματα που αυτοί θεωρούν μεγάλα. Ο νέος θα κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει ένα πρόβλημα το οποίο θεωρεί σημαντικό γι' αυτόν, σημαντικό για το παρόν.

Ηδη στην εισήγησή μας λέμε ότι το ξεδίπλωμα της νεανικής αντεπίθεσης πατάει πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία. Η άσχημη υποδομή στα σχολεία δεν είναι μικρό πρόβλημα. Είναι μεγάλο γιατί οδηγεί στην εξαθλίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, στη μαζική του υποβάθμιση. Περνάει τα σχέδια που διαμορφώνονται για την υπονόμευση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Πρέπει να δούμε σε κάθε χώρο πώς θα ξεδιπλωθεί η δυνατότητα να αναπτυχθούν αντιστάσεις, να αναπτυχθούν σκιρτήματα πάνω σε σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι πάνω σε προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε αντιστάσεις, σε αγώνες.

Και αυτά τα προβλήματα πρέπει να μας οδηγήσουν σήμερα. Γιατί είναι τέτοια η κατάσταση, είναι τέτοια η σχέση της πολιτικής που διαχειρίζεται σήμερα την κρίση σε βάρος του λαού μας. Είναι τέτοια η πρόσδεση στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που μπορούμε να αναδεικνύουμε τις αιτίες γι' αυτά τα ζητήματα.

Οι χιλιάδες χαμένες ώρες στα σχολεία δεν είναι πρόβλημα που πρέπει να υποτιμήσουμε. Η άθλια κατάσταση στις φοιτητικές εστίες δεν είναι πρόβλημα που θα υποτιμήσουμε. Είναι ζητήματα που οδηγούν απευθείας σε πλευρές της συντηρητικής πολιτικής, των σχεδιασμών που υπάρχουν και προωθούνται. Αλλωστε ένας νέος δε θα κατέβει ποτέ στο δρόμο να διεκδικήσει γενικώς να μην περάσει η Λευκή Βίβλος. Θα κατέβει για να εναντιωθεί σε αυτές τις πλευρές που άπτονται της ζωής του και η δουλιά η δική μας είναι να αναδείξουμε την ανάγκη του προσανατολισμού, να αναδείξουμε την ανάγκη σύνδεσης με την εργατική τάξη, να αναδείξουμε την ανάγκη να στρέψει την προσοχή του ο νέος όχι μόνο σε αυτό που σήμερα διεκδικεί αλλά σε αυτό που βρίσκεται από πίσω. Είναι ζητήματα που η εμπειρία της Οργάνωσής μας και του Κόμματός μας, η εμπειρία του ίδιου του κινήματος της εργατικής τάξης και του νεολαιίστικου κινήματος τα έχει απαντήσει".

"Μιλάμε, είπε σε άλλο σημείο ο Ν. Σοφιανός, για την πολυμέτωπη αντεπίθεση της νεολαίας. Εννοούμε με αυτό ότι η μαθητική κοινότητα, το 15μελές, ο φοιτητικός σύλλογος, η επιτροπή νέων και το σωματείο δεν μπορούν να διεκδικούν μόνο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, μόνο για το μεροκάματο και την αύξησή του. Πρέπει να διεκδικήσουν και για την ειρήνη, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, πρέπει να διεκδικήσουν και για το πρόβλημα των ναρκωτικών που αγγίζει σήμερα όλη τη νεολαία. Πρέπει να διεκδικήσουν και τον πολιτισμό, τη δική μας αντίληψη για τον πολιτισμό.

Με αυτή την έννοια δε χωρά καμιά υποτίμηση σε μια σειρά σημαντικών μετώπων πάλης που αναφέρουμε, που έχουμε καθυστερήσει να ανοίξουμε τη δουλιά μας και που πρέπει - με βάση τις δυνατότητες και τις εμπειρίες από εκεί που προσπαθήσαμε και παρουσιάστηκαν από το βήμα του συνεδρίου τέτοιες εμπειρίες - ακόμα πιο αποφασιστικά να ανοιχτούν.

Μιλώντας για την πολυμορφία, δεν εννοούμε ότι για ένα πρόβλημα όπως για παράδειγμα της ανεργίας ή της ειρήνης θα κάνουμε και μια πολιτιστική εκδήλωση και με αυτόν τον τρόπο θα παρουσιάσουμε πολύμορφα το ζήτημα και έτσι θα ξεμπερδέψουμε με τον πολιτισμό. Με τον όρο πολυμορφία εννοούμε ότι πρέπει να αξιοποιούμε όλες τις μορφές ώστε να μπορεί η νεολαία να διεκδικεί πάνω σε αυτά τα βασικά μέτωπα πάλης, ώστε να μπορεί να προβάλει τα αιτήματά της, να οργανώνει τη συλλογική της δράση, να μπορεί να συσπειρώνεται στους μαζικούς φορείς μέσα από πολλούς δρόμους, μέσα από τα πολλά προβλήματα που αγγίζουν σήμερα την πλειοψηφία των νέων.

Χρειάζεται λοιπόν να επιμείνουμε στο να αντιληφθούμε καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα - όλο το στελεχικό δυναμικό - πώς θα ξεδιπλώσουμε αμέσως μετά το συνέδριο και στηριγμένοι στη δουλιά που έχει κάνει η Οργάνωσή μας, την πολυμέτωπη νεανική αντεπίθεση, την ανάγκη δηλαδή να δυναμώσει η πάλη, αυτά τα ρυάκια που θα συγκλίνουν μέσα από την ταυτόχρονη πολιτική - ιδεολογική παρέμβαση της Οργάνωσής μας, στην προοπτική του Μετώπου".

Στην ανάγκη που διαφάνηκε μέσα και από τις ομιλίες των αντιπροσώπων για ακόμα πιο πλατύ άνοιγμα των οργανώσεων της ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, στάθηκε στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του ο Ν. Σοφιανός.

"Βασική μας κατεύθυνση, είπε, και προσπάθεια: ακόμα πιο τολμηρό και δυναμικό άνοιγμα στη νεολαία, διεύρυνση των δεσμών μας με τη νεολαία, με ιδιαίτερο βάρος, με ιδιαίτερη προσπάθεια, το άνοιγμα αυτό να αγγίζει τη νεολαία από τις λαϊκές οικογένειες, από τις εργατογειτονιές, τους νέους εργάτες, τους νέους άνεργους. Μέσα στη νεολαία, μαζί με τη νεολαία, για όλα όσα την ενδιαφέρουν, για όλα όσα δικαιούται, για το εφικτό, για τον ρεαλισμό των αναγκών και των δικαιωμάτων, για το παρόν και το μέλλον της νεολαίας. Αυτό ήταν και είναι προτεραιότητα της δράσης μας: η ανάπτυξη του αγώνα, της πάλης, η ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος.

Μια ανάπτυξη που πρέπει να γίνει στη βάση βασικών μετώπων πάλης που πρέπει σήμερα να σηκωθούν σε όλους τους χώρους της νεολαίας μπαίνοντας μπροστά τα μέλη και οι οργανώσεις της ΚΝΕ.

Εδώ πρέπει να πιάσουμε ορισμένες πλευρές και από τη συζήτηση που έγινε. Συνήθως λέμε τα "μικρά και μεγάλα προβλήματα", κάνουμε δηλαδή έναν διαχωρισμό που δε βοηθά τη δουλιά μας. Οι νέοι θα αγωνιστούν, θα παλέψουν για τα προβλήματα που αυτοί θεωρούν μεγάλα. Ο νέος θα κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει ένα πρόβλημα το οποίο θεωρεί σημαντικό γι' αυτόν, σημαντικό για το παρόν.

Ηδη στην εισήγησή μας λέμε ότι το ξεδίπλωμα της νεανικής αντεπίθεσης πατάει πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία. Η άσχημη υποδομή στα σχολεία δεν είναι μικρό πρόβλημα. Είναι μεγάλο γιατί οδηγεί στην εξαθλίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, στη μαζική του υποβάθμιση. Περνάει τα σχέδια που διαμορφώνονται για την υπονόμευση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Πρέπει να δούμε σε κάθε χώρο πώς θα ξεδιπλωθεί η δυνατότητα να αναπτυχθούν αντιστάσεις, να αναπτυχθούν σκιρτήματα πάνω σε σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι πάνω σε προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε αντιστάσεις, σε αγώνες.

Και αυτά τα προβλήματα πρέπει να μας οδηγήσουν σήμερα. Γιατί είναι τέτοια η κατάσταση, είναι τέτοια η σχέση της πολιτικής που διαχειρίζεται σήμερα την κρίση σε βάρος του λαού μας. Είναι τέτοια η πρόσδεση στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που μπορούμε να αναδεικνύουμε τις αιτίες γι' αυτά τα ζητήματα.

Οι χιλιάδες χαμένες ώρες στα σχολεία δεν είναι πρόβλημα που πρέπει να υποτιμήσουμε. Η άθλια κατάσταση στις φοιτητικές εστίες δεν είναι πρόβλημα που θα υποτιμήσουμε. Είναι ζητήματα που οδηγούν απευθείας σε πλευρές της συντηρητικής πολιτικής, των σχεδιασμών που υπάρχουν και προωθούνται. Αλλωστε ένας νέος δε θα κατέβει ποτέ στο δρόμο να διεκδικήσει γενικώς να μην περάσει η Λευκή Βίβλος. Θα κατέβει για να εναντιωθεί σε αυτές τις πλευρές που άπτονται της ζωής του και η δουλιά η δική μας είναι να αναδείξουμε την ανάγκη του προσανατολισμού, να αναδείξουμε την ανάγκη σύνδεσης με την εργατική τάξη, να αναδείξουμε την ανάγκη να στρέψει την προσοχή του ο νέος όχι μόνο σε αυτό που σήμερα διεκδικεί αλλά σε αυτό που βρίσκεται από πίσω. Είναι ζητήματα που η εμπειρία της Οργάνωσής μας και του Κόμματός μας, η εμπειρία του ίδιου του κινήματος της εργατικής τάξης και του νεολαιίστικου κινήματος τα έχει απαντήσει".

"Μιλάμε, είπε σε άλλο σημείο ο Ν. Σοφιανός, για την πολυμέτωπη αντεπίθεση της νεολαίας. Εννοούμε με αυτό ότι η μαθητική κοινότητα, το 15μελές, ο φοιτητικός σύλλογος, η επιτροπή νέων και το σωματείο δεν μπορούν να διεκδικούν μόνο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, μόνο για το μεροκάματο και την αύξησή του. Πρέπει να διεκδικήσουν και για την ειρήνη, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, πρέπει να διεκδικήσουν και για το πρόβλημα των ναρκωτικών που αγγίζει σήμερα όλη τη νεολαία. Πρέπει να διεκδικήσουν και τον πολιτισμό, τη δική μας αντίληψη για τον πολιτισμό.

Με αυτή την έννοια δε χωρά καμιά υποτίμηση σε μια σειρά σημαντικών μετώπων πάλης που αναφέρουμε, που έχουμε καθυστερήσει να ανοίξουμε τη δουλιά μας και που πρέπει - με βάση τις δυνατότητες και τις εμπειρίες από εκεί που προσπαθήσαμε και παρουσιάστηκαν από το βήμα του συνεδρίου τέτοιες εμπειρίες - ακόμα πιο αποφασιστικά να ανοιχτούν.

Μιλώντας για την πολυμορφία, δεν εννοούμε ότι για ένα πρόβλημα όπως για παράδειγμα της ανεργίας ή της ειρήνης θα κάνουμε και μια πολιτιστική εκδήλωση και με αυτόν τον τρόπο θα παρουσιάσουμε πολύμορφα το ζήτημα και έτσι θα ξεμπερδέψουμε με τον πολιτισμό. Με τον όρο πολυμορφία εννοούμε ότι πρέπει να αξιοποιούμε όλες τις μορφές ώστε να μπορεί η νεολαία να διεκδικεί πάνω σε αυτά τα βασικά μέτωπα πάλης, ώστε να μπορεί να προβάλει τα αιτήματά της, να οργανώνει τη συλλογική της δράση, να μπορεί να συσπειρώνεται στους μαζικούς φορείς μέσα από πολλούς δρόμους, μέσα από τα πολλά προβλήματα που αγγίζουν σήμερα την πλειοψηφία των νέων.

Χρειάζεται λοιπόν να επιμείνουμε στο να αντιληφθούμε καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα - όλο το στελεχικό δυναμικό - πώς θα ξεδιπλώσουμε αμέσως μετά το συνέδριο και στηριγμένοι στη δουλιά που έχει κάνει η Οργάνωσή μας, την πολυμέτωπη νεανική αντεπίθεση, την ανάγκη δηλαδή να δυναμώσει η πάλη, αυτά τα ρυάκια που θα συγκλίνουν μέσα από την ταυτόχρονη πολιτική - ιδεολογική παρέμβαση της Οργάνωσής μας, στην προοπτική του Μετώπου".

Στη σχέση ανάμεσα στην κριτική και αυτοκριτική, που επιβάλλεται να γίνονται, αλλά και τις τεράστιες δυνατότητες που ξανοίγονται για τη δράση της ΚΝΕ πλατιά στη νεολαία, αναφέρθηκε, σε μια αποστροφή του λόγου του, ο Νίκος Σοφιανός. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα:

"Από τη συζήτηση στο συνέδριο, φάνηκε ότι - παρά τα βήματα που έγιναν, παρά ένα κλίμα που ήρθε από αισιόδοξες πτυχές τις δράσης της Οργάνωσής μας - ήταν έντονη η επισήμανση των αδυναμιών και των ελλείψεων. Χτύπησε, δηλαδή, το καμπανάκι να μην υπάρχει καμιά αυταρέσκεια. Φάνηκε ότι είμαστε ακόμα πολύ πίσω από αυτά που πρέπει να γίνουν, αλλά και από αυτά που μπορούμε να κάνουμε και δεν κάνουμε.

Επισημάνθηκαν οι ατομικές και οι συλλογικές ευθύνες στην καθοδηγητική μας δουλιά, επισημάνθηκε και - είναι σημαντικό αυτό - ότι πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο, σε όλες τις διαδικασίες, η κριτική, η αυτοκριτική - φάνηκε αυτό ειδικά στις τοποθετήσεις μελών του απερχόμενου ΚΣ.

Μια κριτική και αυτοκριτική στη δουλιά, που, όμως, δεν πρέπει να οδηγεί σε ισοπέδωση. Οχι πως πρέπει να καβαλήσουμε κανένα καλάμι. Οι καιροί είναι τέτοιοι, όμως, η Οργάνωσή μας έχει κάποιες δυνατότητες να μην αφήνεται σε επάρσεις. Πρέπει, όμως, να εκτιμήσουμε ότι η δουλιά του ΚΣ ήταν θετική. Η επισήμανση των αδυναμιών, η επισήμανση των κενών δεν πρέπει να οδηγεί σε ισοπέδωση της δουλιάς.

Το κυριότερο είναι πως την κριτική και την αυτοκριτική δεν πρέπει να την κάνουμε από συνέδριο σε συνέδριο, από συνδιάσκεψη σε συνδιάσκεψη. Πιο έντονα πρέπει να υπάρχει στην καθημερινότητα της δουλιάς της Οργάνωσης και πιο έντονα πρέπει να καλλιεργούμε το κλίμα, ώστε τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ - και προς το ΚΣ και προς τα άλλα όργανα - να μπορούν θαρρετά με επιχειρήματα να αναφέρονται στις αδυναμίες και τις πλευρές του καθένα μας, να μην αποκτάει δηλαδή αυτή η διαδικασία μια τυπική διάσταση.

Η αισιοδοξία που εκφράστηκε στις δυνατότητες που έχει η Οργάνωσή μας για την υλοποίηση της νεανικής αντεπίθεσης εκφράζει και τη φιλοδοξία της ΚΝΕ, για να μπει πιο αποτελεσματικά στη μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών στη νεολαία. Πρέπει να κρατήσουμε αυτήν την πρώτη επισήμανση που έκανε και το Κόμμα, ότι χρειάζεται να ανοιχτούμε πιο πλατιά, πιο σταθερά, σε όσο γίνεται μεγαλύτερα στρώματα της νεολαίας. Πρέπει να δουλέψουμε ακούραστα, γιατί υπάρχουν σήμερα οι δυνατότητες να διαμορφωθεί πραγματικά μια προνομιακή σχέση του κόμματός μας, της πολιτικής μας, της ιδεολογίας μας, με τη νέα γενιά. Αυτή η δυνατότητα που εκφράστηκε και στις ομιλίες και στις τοποθετήσεις στηρίζεται στη δουλιά που έγινε το προηγούμενο διάστημα. Και αυτό το καθήκον πρέπει το επόμενο διάστημα να το δούμε πιο επιτακτικά στη δουλιά μας".

Στη σχέση ανάμεσα στην κριτική και αυτοκριτική, που επιβάλλεται να γίνονται, αλλά και τις τεράστιες δυνατότητες που ξανοίγονται για τη δράση της ΚΝΕ πλατιά στη νεολαία, αναφέρθηκε, σε μια αποστροφή του λόγου του, ο Νίκος Σοφιανός. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα:

"Από τη συζήτηση στο συνέδριο, φάνηκε ότι - παρά τα βήματα που έγιναν, παρά ένα κλίμα που ήρθε από αισιόδοξες πτυχές τις δράσης της Οργάνωσής μας - ήταν έντονη η επισήμανση των αδυναμιών και των ελλείψεων. Χτύπησε, δηλαδή, το καμπανάκι να μην υπάρχει καμιά αυταρέσκεια. Φάνηκε ότι είμαστε ακόμα πολύ πίσω από αυτά που πρέπει να γίνουν, αλλά και από αυτά που μπορούμε να κάνουμε και δεν κάνουμε.

Επισημάνθηκαν οι ατομικές και οι συλλογικές ευθύνες στην καθοδηγητική μας δουλιά, επισημάνθηκε και - είναι σημαντικό αυτό - ότι πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο, σε όλες τις διαδικασίες, η κριτική, η αυτοκριτική - φάνηκε αυτό ειδικά στις τοποθετήσεις μελών του απερχόμενου ΚΣ.

Μια κριτική και αυτοκριτική στη δουλιά, που, όμως, δεν πρέπει να οδηγεί σε ισοπέδωση. Οχι πως πρέπει να καβαλήσουμε κανένα καλάμι. Οι καιροί είναι τέτοιοι, όμως, η Οργάνωσή μας έχει κάποιες δυνατότητες να μην αφήνεται σε επάρσεις. Πρέπει, όμως, να εκτιμήσουμε ότι η δουλιά του ΚΣ ήταν θετική. Η επισήμανση των αδυναμιών, η επισήμανση των κενών δεν πρέπει να οδηγεί σε ισοπέδωση της δουλιάς.

Το κυριότερο είναι πως την κριτική και την αυτοκριτική δεν πρέπει να την κάνουμε από συνέδριο σε συνέδριο, από συνδιάσκεψη σε συνδιάσκεψη. Πιο έντονα πρέπει να υπάρχει στην καθημερινότητα της δουλιάς της Οργάνωσης και πιο έντονα πρέπει να καλλιεργούμε το κλίμα, ώστε τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ - και προς το ΚΣ και προς τα άλλα όργανα - να μπορούν θαρρετά με επιχειρήματα να αναφέρονται στις αδυναμίες και τις πλευρές του καθένα μας, να μην αποκτάει δηλαδή αυτή η διαδικασία μια τυπική διάσταση.

Η αισιοδοξία που εκφράστηκε στις δυνατότητες που έχει η Οργάνωσή μας για την υλοποίηση της νεανικής αντεπίθεσης εκφράζει και τη φιλοδοξία της ΚΝΕ, για να μπει πιο αποτελεσματικά στη μάχη για την αλλαγή των συσχετισμών στη νεολαία. Πρέπει να κρατήσουμε αυτήν την πρώτη επισήμανση που έκανε και το Κόμμα, ότι χρειάζεται να ανοιχτούμε πιο πλατιά, πιο σταθερά, σε όσο γίνεται μεγαλύτερα στρώματα της νεολαίας. Πρέπει να δουλέψουμε ακούραστα, γιατί υπάρχουν σήμερα οι δυνατότητες να διαμορφωθεί πραγματικά μια προνομιακή σχέση του κόμματός μας, της πολιτικής μας, της ιδεολογίας μας, με τη νέα γενιά. Αυτή η δυνατότητα που εκφράστηκε και στις ομιλίες και στις τοποθετήσεις στηρίζεται στη δουλιά που έγινε το προηγούμενο διάστημα. Και αυτό το καθήκον πρέπει το επόμενο διάστημα να το δούμε πιο επιτακτικά στη δουλιά μας".

Οι νέοι θα αγωνιστούν, θα παλέψουν για τα προβλήματα που αυτοί θεωρούν μεγάλα. Ο νέος θα κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει ένα πρόβλημα, το οποίο θεωρεί σημαντικό γι' αυτόν, σημαντικό για το παρόν

Χρειάζεται λοιπόν να επιμείνουμε στο να αντιληφθούμε καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα - όλο το στελεχικό δυναμικό - πώς θα ξεδιπλώσουμε αμέσως μετά το Συνέδριο και στηριγμένοι στη δουλιά που έχει κάνει η Οργάνωσή μας, την πολυμέτωπη νεανική αντεπίθεση, την ανάγκη δηλαδή να δυναμώσει η πάλη, αυτά τα ρυάκια που θα συγκλίνουν μέσα από την ταυτόχρονη πολιτική - ιδεολογική παρέμβαση της Οργάνωσής μας, στην προοπτική του Μετώπου

Οι νέοι θα αγωνιστούν, θα παλέψουν για τα προβλήματα που αυτοί θεωρούν μεγάλα. Ο νέος θα κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει ένα πρόβλημα, το οποίο θεωρεί σημαντικό γι' αυτόν, σημαντικό για το παρόν

Χρειάζεται λοιπόν να επιμείνουμε στο να αντιληφθούμε καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα - όλο το στελεχικό δυναμικό - πώς θα ξεδιπλώσουμε αμέσως μετά το Συνέδριο και στηριγμένοι στη δουλιά που έχει κάνει η Οργάνωσή μας, την πολυμέτωπη νεανική αντεπίθεση, την ανάγκη δηλαδή να δυναμώσει η πάλη, αυτά τα ρυάκια που θα συγκλίνουν μέσα από την ταυτόχρονη πολιτική - ιδεολογική παρέμβαση της Οργάνωσής μας, στην προοπτική του Μετώπου