Στην ανάγκη που διαφάνηκε μέσα και από τις ομιλίες των αντιπροσώπων για ακόμα πιο πλατύ άνοιγμα των οργανώσεων της ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, στάθηκε στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του ο Ν. Σοφιανός.

"Βασική μας κατεύθυνση, είπε, και προσπάθεια: ακόμα πιο τολμηρό και δυναμικό άνοιγμα στη νεολαία, διεύρυνση των δεσμών μας με τη νεολαία, με ιδιαίτερο βάρος, με ιδιαίτερη προσπάθεια, το άνοιγμα αυτό να αγγίζει τη νεολαία από τις λαϊκές οικογένειες, από τις εργατογειτονιές, τους νέους εργάτες, τους νέους άνεργους. Μέσα στη νεολαία, μαζί με τη νεολαία, για όλα όσα την ενδιαφέρουν, για όλα όσα δικαιούται, για το εφικτό, για τον ρεαλισμό των αναγκών και των δικαιωμάτων, για το παρόν και το μέλλον της νεολαίας. Αυτό ήταν και είναι προτεραιότητα της δράσης μας: η ανάπτυξη του αγώνα, της πάλης, η ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος.

Μια ανάπτυξη που πρέπει να γίνει στη βάση βασικών μετώπων πάλης που πρέπει σήμερα να σηκωθούν σε όλους τους χώρους της νεολαίας μπαίνοντας μπροστά τα μέλη και οι οργανώσεις της ΚΝΕ.

Εδώ πρέπει να πιάσουμε ορισμένες πλευρές και από τη συζήτηση που έγινε. Συνήθως λέμε τα "μικρά και μεγάλα προβλήματα", κάνουμε δηλαδή έναν διαχωρισμό που δε βοηθά τη δουλιά μας. Οι νέοι θα αγωνιστούν, θα παλέψουν για τα προβλήματα που αυτοί θεωρούν μεγάλα. Ο νέος θα κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει ένα πρόβλημα το οποίο θεωρεί σημαντικό γι' αυτόν, σημαντικό για το παρόν.

Ηδη στην εισήγησή μας λέμε ότι το ξεδίπλωμα της νεανικής αντεπίθεσης πατάει πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία. Η άσχημη υποδομή στα σχολεία δεν είναι μικρό πρόβλημα. Είναι μεγάλο γιατί οδηγεί στην εξαθλίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, στη μαζική του υποβάθμιση. Περνάει τα σχέδια που διαμορφώνονται για την υπονόμευση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Πρέπει να δούμε σε κάθε χώρο πώς θα ξεδιπλωθεί η δυνατότητα να αναπτυχθούν αντιστάσεις, να αναπτυχθούν σκιρτήματα πάνω σε σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι πάνω σε προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε αντιστάσεις, σε αγώνες.

Και αυτά τα προβλήματα πρέπει να μας οδηγήσουν σήμερα. Γιατί είναι τέτοια η κατάσταση, είναι τέτοια η σχέση της πολιτικής που διαχειρίζεται σήμερα την κρίση σε βάρος του λαού μας. Είναι τέτοια η πρόσδεση στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που μπορούμε να αναδεικνύουμε τις αιτίες γι' αυτά τα ζητήματα.

Οι χιλιάδες χαμένες ώρες στα σχολεία δεν είναι πρόβλημα που πρέπει να υποτιμήσουμε. Η άθλια κατάσταση στις φοιτητικές εστίες δεν είναι πρόβλημα που θα υποτιμήσουμε. Είναι ζητήματα που οδηγούν απευθείας σε πλευρές της συντηρητικής πολιτικής, των σχεδιασμών που υπάρχουν και προωθούνται. Αλλωστε ένας νέος δε θα κατέβει ποτέ στο δρόμο να διεκδικήσει γενικώς να μην περάσει η Λευκή Βίβλος. Θα κατέβει για να εναντιωθεί σε αυτές τις πλευρές που άπτονται της ζωής του και η δουλιά η δική μας είναι να αναδείξουμε την ανάγκη του προσανατολισμού, να αναδείξουμε την ανάγκη σύνδεσης με την εργατική τάξη, να αναδείξουμε την ανάγκη να στρέψει την προσοχή του ο νέος όχι μόνο σε αυτό που σήμερα διεκδικεί αλλά σε αυτό που βρίσκεται από πίσω. Είναι ζητήματα που η εμπειρία της Οργάνωσής μας και του Κόμματός μας, η εμπειρία του ίδιου του κινήματος της εργατικής τάξης και του νεολαιίστικου κινήματος τα έχει απαντήσει".

"Μιλάμε, είπε σε άλλο σημείο ο Ν. Σοφιανός, για την πολυμέτωπη αντεπίθεση της νεολαίας. Εννοούμε με αυτό ότι η μαθητική κοινότητα, το 15μελές, ο φοιτητικός σύλλογος, η επιτροπή νέων και το σωματείο δεν μπορούν να διεκδικούν μόνο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, μόνο για το μεροκάματο και την αύξησή του. Πρέπει να διεκδικήσουν και για την ειρήνη, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, πρέπει να διεκδικήσουν και για το πρόβλημα των ναρκωτικών που αγγίζει σήμερα όλη τη νεολαία. Πρέπει να διεκδικήσουν και τον πολιτισμό, τη δική μας αντίληψη για τον πολιτισμό.

Με αυτή την έννοια δε χωρά καμιά υποτίμηση σε μια σειρά σημαντικών μετώπων πάλης που αναφέρουμε, που έχουμε καθυστερήσει να ανοίξουμε τη δουλιά μας και που πρέπει - με βάση τις δυνατότητες και τις εμπειρίες από εκεί που προσπαθήσαμε και παρουσιάστηκαν από το βήμα του συνεδρίου τέτοιες εμπειρίες - ακόμα πιο αποφασιστικά να ανοιχτούν.

Μιλώντας για την πολυμορφία, δεν εννοούμε ότι για ένα πρόβλημα όπως για παράδειγμα της ανεργίας ή της ειρήνης θα κάνουμε και μια πολιτιστική εκδήλωση και με αυτόν τον τρόπο θα παρουσιάσουμε πολύμορφα το ζήτημα και έτσι θα ξεμπερδέψουμε με τον πολιτισμό. Με τον όρο πολυμορφία εννοούμε ότι πρέπει να αξιοποιούμε όλες τις μορφές ώστε να μπορεί η νεολαία να διεκδικεί πάνω σε αυτά τα βασικά μέτωπα πάλης, ώστε να μπορεί να προβάλει τα αιτήματά της, να οργανώνει τη συλλογική της δράση, να μπορεί να συσπειρώνεται στους μαζικούς φορείς μέσα από πολλούς δρόμους, μέσα από τα πολλά προβλήματα που αγγίζουν σήμερα την πλειοψηφία των νέων.

Χρειάζεται λοιπόν να επιμείνουμε στο να αντιληφθούμε καλύτερα, πιο ολοκληρωμένα - όλο το στελεχικό δυναμικό - πώς θα ξεδιπλώσουμε αμέσως μετά το συνέδριο και στηριγμένοι στη δουλιά που έχει κάνει η Οργάνωσή μας, την πολυμέτωπη νεανική αντεπίθεση, την ανάγκη δηλαδή να δυναμώσει η πάλη, αυτά τα ρυάκια που θα συγκλίνουν μέσα από την ταυτόχρονη πολιτική - ιδεολογική παρέμβαση της Οργάνωσής μας, στην προοπτική του Μετώπου".