Στόχος είναι η ένταση της εκμετάλλευσης για αύξηση των κερδών, με τη διάλυση των κατακτήσεων στο οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, το χτύπημα της ιδεολογίας της εργατικής τάξης, την παραπέρα εδραίωση του καπιταλισμού, την ενσωμάτωση των εργαζομένων στο σύστημα.

Αυτός ο στόχος δεν ομολογείται, γιατί είναι προφανές ότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και όλων των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Επομένως, γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφτεί το αντιδραστικό του περιεχόμενο.

Οι προπαγανδιστές των θέσεων της ολιγαρχίας, διάφοροι αστοί ιδεολόγοι, προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι τα συμφέροντα του κεφαλαίου ταυτίζονται με αυτά του έθνους. Η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου χαρακτηρίζεται εθνική ανάγκη, η υποταγή στις επιλογές των πολυεθνικών μονόδρομος, οι διεθνείς συμφωνίες των μονοπωλίων τύπου ΓΚΑΤΤ παγκοσμιοποίηση, που αν δεν την παρακολουθήσουμε θα μείνουμε στο περιθώριο, η τεχνολογική πρόοδος αιτία της ανεργίας.

Προσπαθούν να πείσουν ότι πρέπει να συμβάλουμε όλοι στην αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανεργίας. Οτι η διάλυση και το ξεπούλημα της παραγωγικής βάσης της χώρας, το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το ξεκλήρισμα της αγροτιάς, εξυγιαίνουν την οικονομία.

Η πολιτική τους χαρακτηρίζεται μονόδρομος για ανάπτυξη - ανταγωνιστικότητα - απασχόληση.

****

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού είναι αποκαλυπτικές: "Δεν μπορεί να εγγυηθεί τα κεκτημένα" και "ένας καλά εφοδιασμένος νέος εργαζόμενος μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες για την ασφάλισή του, τη στέγαση, και την υγειονομική του περίθαλψη".

Οι 19 εντολές του ΣΕΒ δείχνουν ότι εξαπολύεται η πιο άγρια επίθεση χωρίς τελειωμό.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι ήδη γνωστά στους εργαζόμενους. Χειροτέρευσε σε όλα τα επίπεδα η θέση της εργατικής τάξης. Το βιοτικό επίπεδο μειώθηκε πάνω από 20%. Το 70% των συνταξιούχων παίρνει σήμερα την κατώτερη σύνταξη που δεν ξεπερνά τις 100 χιλιάδες. Μειώθηκαν οι παροχές σε φάρμακα, υγειονομική αντίληψη, μειώθηκαν τα κοντύλια του κρατικού προϋπολογισμού στους τομείς υγείας, πρόνοιας, παιδείας, πολιτισμού.

Αυξήθηκε η έμμεση και άμεση φορολογία.

Η ανεργία ξεπέρασε το 11% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού ή το 25% της εργατικής τάξης, ενώ αυξάνονται οι μακροχρόνια άνεργοι, (πάνω από ένα χρόνο).

Αυξήθηκε το ποσοστό των μερικά απασχολούμενων, με ωρομίσθιο, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, των εργαζομένων που τους κλέβουν την ασφάλιση, πληρώνονται κάτω από τις Συλλογικές Συμβάσεις. Αυξήθηκαν οι άτυπες μορφές απασχόλησης,(δουλιά με το δελτίο παροχής υπηρεσιών, φασόν), κλπ. Πυκνώνουν τα φαινόμενα των αστέγων και της επαιτείας.

Αυξήθηκε η εγκληματικότητα, η πορνεία, η μάστιγα των ναρκωτικών.

****

Αυξήθηκαν πάνω από 100% ή 13 εκατομμύρια δολάρια οι καταθέσεις της ολιγαρχίας σε τράπεζες του εξωτερικού. Αυτά σύμφωνα με στοιχεία από τα δηλωμένα κέρδη. Δεκάδες επιχειρηματίες πραγματοποιούν τεράστιες επενδύσεις στο εξωτερικό.

Αυξάνεται ραγδαία η συγκέντρωση πλούτου στην ολιγαρχία. Τα νούμερα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τρομακτικά. Τα εισοδήματα 447 ατόμων στον κόσμο, αν τα προσθέσουμε, ξεπερνούν το συνολικό εισόδημα των μισών κατοίκων του πλανήτη. Πριν 10 χρόνια οι δισεκατομμυριούχοι ήταν 147. Στο ίδιο διάστημα οι άνεργοι στον κόσμο έφτασαν τα 800 εκατομμύρια, αν και το παγκόσμιο εισόδημα αυξήθηκε 40%.

Ιδού η υποκρισία και η απάτη σε όλο της το μεγαλείο. Αποδείχνεται ότι, όταν μιλάνε για ανάπτυξη, εννοούν την αύξηση των κερδών. Οταν μιλούν για προγράμματα σύγκλισης, εφαρμόζουν προγράμματα ληστείας των εργαζομένων. Οταν μιλούν για καταπολέμηση της ανεργίας εννοούν την κατάργηση της πλήρους απασχόλησης για όλους.

Να, το αποκρουστικό πρόσωπο της "νέας τάξης πραγμάτων", τόσο νέας, όσο και η εκμετάλλευση. Οποιο όνομα και αν δώσουν, όπως κι αν χαρακτηρίσουν τη ληστεία σε βάρος των εργαζομένων, οι αστοί, οι σοσιαλδημοκράτες και οι λεγόμενοι ανανεωτές, δεν μπορούν να κρύψουν την ωμή πραγματικότητα, ότι ο καπιταλισμός δείχνει τα αδιέξοδά του, τη μόνιμη και παρατεταμένη κρίση του. Δείχνει ότι δεν μπορεί να είναι το μέλλον. Οσο παραμένει τόσο πιο αντιδραστικός θα γίνεται.

****

Μπορεί αυτή η προοπτική να γίνει κατανοητή από τους εργαζόμενους, όταν συνδέεται με τα άμεσα και καθημερινά τους προβλήματα, τις αιτίες που τα γεννούν, την εξουσία που τα διαιωνίζει.

Η αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα αυτών των μέτρων, αυτής της πολιτικής, είναι βασικό καθήκον. Οι εργαζόμενοι και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχουν υποχρέωση να οργανώσουν την αντίστασή τους, ώστε να μην περάσουν. Παράλληλα, επιβάλλεται η εργατική τάξη να περάσει πιο αποφασιστικά στην αντεπίθεση, να προβάλει τα δικά της αιτήματα, τις δικές της προτάσεις, το δικό της μονόδρομο, ο οποίος έρχεται σε ρήξη και σύγκρουση με τους στόχους και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Να κουρελιάσει την απάτη του κοινωνικού διαλόγου, που δεν είναι τίποτ' άλλο παρά προσπάθεια εγκλωβισμού των εργαζομένων στη λογική των μονοπωλίων, προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Να αποκαλυφθεί ο ρόλος της κυβέρνησης σαν οργάνου εξυπηρέτησης της ολιγαρχίας και των πολυεθνικών.

Μέσα από τους αγώνες να καταγγέλλεται ο ρόλος κομμάτων και παρατάξεων που δρουν σαν Δούρειος Ιππος στο εργατικό κίνημα και προσπαθούν να το μετατρέψουν σε εξάρτημα του συστήματος εκμετάλλευσης. Η εργατική τάξη και το ταξικό συνδικαλιστικό της κίνημα μέσα στους αγώνες θα δημιουργούν μέτωπο πάλης με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Με τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τη διανόηση και τη νεολαία, ενάντια στο μαύρο μέτωπομονοπωλίων - κυβέρνησης, και κομμάτων που τους υπηρετούν.

Οι δυσκολίες και τα προβλήματα στο κίνημα συνυπάρχουν με τις δυνατότητες. Το αποδεικνύουν οι μακροχρόνιοι σκληροί λαϊκοί αγώνες.

Παναγιώτης ΣΟΦΟΣ

Επιβάλλεται η εργατική τάξη να περάσει πιο αποφασιστικά στην αντεπίθεση, να προβάλει τα δικά της αιτήματα, τις δικές της προτάσεις, το δικό της μονόδρομο, ο οποίος έρχεται σε ρήξη και σύγκρουση με τους στόχους και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης