ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Παζάρια και εγγυήσεις για συμμετοχή στην επαναγορά

Συνεδριάζουν σήμερα τα ΔΣ των τεσσάρων μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών ομίλων

Οι τραπεζίτες προσπαθούν να κατοχυρωθούν απέναντι στους μετόχους και ταυτόχρονα να διασφαλίσουν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των εγχώριων τραπεζικών ομίλων

Διασφαλίσεις ζήτησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εκπρόσωποι των εμπορικών τραπεζών από τον υπουργό Οικονομικών για τη διατήρηση του ιδιωτικού τους χαρακτήρα, στη διάρκεια της χτεσινής συνάντησης, με θέμα τη συμμετοχή στο πρόγραμμα επαναγοράς του χρέους.

Οι τραπεζίτες απέφυγαν να κάνουν οποιαδήποτε δήλωση, αν και οι ίδιες πληροφορίες θέλουν να συνεδριάζουν σήμερα τα Διοικητικά τους Συμβούλια, τελευταία ημέρα της διαδικασίας συμμετοχής, προκειμένου να αποφασίσουν αν θα ανταλλάξουν τα ομόλογα που κατέχουν ή όχι.

Το καθ' αυτό πρόβλημα των τραπεζών, δεν είναι τόσο η συμμετοχή στο πρόγραμμα επαναγοράς, από το οποίο θα εγγράψουν κεφαλαιακά κέρδη (σε σχέση με τις τιμές που έχουν εγγράψει τα ομόλογα στα λογιστικά τους βιβλία), αλλά το ίδιο το μέλλον των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες «κινδυνεύουν» να καταλήξουν υπό τον έλεγχο του Προσωρινού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και μέσω αυτού σε μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες.

Αυτό προβλέπεται στο πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατα το υπουργείο Οικονομικών, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι στις επικείμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου (έχουν προγραμματιστεί για τον ερχόμενο Μάρτη), εκτός από τη συμμετοχή του EFSF, ο οποίος αντί των μετρητών που θα καταθέσει, θα λάβει κοινές μετοχές των τραπεζών, θα πρέπει να συμβάλει και ο ιδιωτικός τομέας, με τουλάχιστον 10% της προβλεπόμενης αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Σε διαφορετική περίπτωση, ο έλεγχος των εμπορικών τραπεζών περνάει στο EFSF.

Πρόκειται για σχεδιασμούς που εντάσσονται στην ευρύτερη αρχιτεκτονική που εκπονεί η ΕΕ για το μέλλον των εμπορικών τραπεζών της ευρωζώνης, με στόχο τη διάσωση των «εύρωστων» τραπεζών, ενώ όσες θεωρηθούν «μη βιώσιμες», θα τεθούν σε καθεστώς εκκαθάρισης, με τους εκκαθαριστές να πωλούν τα «υγιή» στοιχεία του ενεργητικού τους στις ενδιαφερόμενες τράπεζες.

Επί της ουσίας, με άξονα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προωθείται μία λεόντεια συγκεντροποίηση στο χώρο του ευρωπαϊκού τραπεζικού κεφαλαίου, όπου θα συνεχίσουν να λειτουργούν λιγότερες, αλλά ισχυρότερες εμπορικές τράπεζες.

Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα επαναγοράς χρέους, οι τραπεζίτες ζητάνε επίσης να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που να προστατεύει τα μέλη των Διοικητικών τους Συμβουλίων έναντι αγωγών που μπορεί να καταθέσουν μέτοχοι των τραπεζών στο μέλλον. Σύμφωνα, τέλος, με δημοσιεύματα στον Τύπο, τα hedge funds που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, ετοιμάζονται στην παρούσα φάση να συμμετέχουν στο πρόγραμμα με τα 2/3 του σχετικού χαρτοφυλακίου τους, ποσό που αντιστοιχεί σε 15 δισ. ευρώ.

ΠΑΣΟΚ

Ανησυχεί για τις λαϊκές αντιδράσεις

«Δεν χρειάζεται τώρα (...) να ανοίγουν νέα μέτωπα με την κοινωνία», είπε χτες για το φορολογικό ο Ευ. Βενιζέλος

Στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων για το φοροληστρικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση, επιχείρησε να ρίξει ο Ευ. Βενιζέλος, μιλώντας χτες στη συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου (ΚΟΕΣ) του ΠΑΣΟΚ. Σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τις λαϊκές αντιδράσεις ενόψει της ψήφισης του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, ανέφερε ότι «δεν χρειάζεται τώρα (...) να ανοίγουν νέα μέτωπα με την κοινωνία, όπως αυτά που ανοίγει το κυοφορούμενο φορολογικό».

Για λογαριασμό της συγκυβέρνησης και της αστικής τάξης, ο Ευ. Βενιζέλος αποκαλύπτει την ανησυχία τους για τη λαϊκή αντίδραση στα βάρβαρα μέτρα που κορυφώνονται με το φορολογικό και δυναμώνουν τις αγωνιστικές διαθέσεις. Την ανησυχία αυτή πρέπει να εκμεταλλευτεί ο λαός και σε ενιαίο μέτωπο να παλέψει οργανωμένα για να εμποδίσει τα μέτρα που τον ξετινάζουν κυριολεκτικά.

Σε άλλο σημείο, ο Ευ. Βενιζέλος ανέφερε προκλητικά ότι «οι όποιες αλλαγές, δεν μπορούν να γίνονται σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων και γενικά των αδύναμων κοινωνικών ομάδων», αλλά έσπευσε να ξεκαθαρίσει: «Εμείς θέλουμε η χώρα μας να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της να είναι συνεπής». Να συνεχίσει δηλαδή να φορτώνει μέτρα, φόρους και χαράτσια στο λαό, για να σωθεί η πλουτοκρατία και να πάρουν πίσω τα κεφάλαιά τους οι δανειστές.

Παράλληλα, σημείωσε ότι το φορολογικό «μπορεί να κατατεθεί εμπρόθεσμα, υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνουν δεκτές ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις που έχουν κατατεθεί». Στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι να κερδίσει χρόνο η κυβέρνηση και να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση της διαβούλευσης για το φορολογικό, ώστε στη συνέχει να επιβληθούν με μικρότερες αντιδράσεις τα εξοντωτικά μέτρα.

Διεργασίες στο εσωτερικό

Αναφερόμενος στις εσωκομματικές εξελίξεις, έκανε λόγο για «ασύμμετρες επιθέσεις» και τόνισε ότι «το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να είναι καταλύτης των εξελίξεων» στηρίζοντας τη συγκυβέρνηση και τη διαχείριση που ασκεί. Υποστήριξε ότι πρέπει να προχωρήσουν άμεσα οι προσυνεδριακές διαδικασίες, ώστε «να γίνει το συνέδριο, να θεσμοθετηθεί το ΠΑΣΟΚ και να λειτουργεί σαν κανονικό ευρωπαϊκό κόμμα».

Ανακοίνωσε, παράλληλα ότι θα προηγηθεί συνέδριο της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, απόφαση που μεταφράζεται σαν προσπάθεια να προλάβει τις εξελίξεις, αφού στους κόλπους της κομματικής νεολαίας έχει συγκροτηθεί κίνηση που σκοπεύει να προχωρήσει σε «αμφισβήτηση» της ηγεσίας.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε τέλος εκτενή αναφορά στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων, τονίζοντας την ανάγκη «ενεργοποίησης» της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, δηλαδή τη μεγαλύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Υπέρ της πραγματοποίησης ενός συνεδρίου «αναγέννησης του ΠΑΣΟΚ» τάχτηκε με άρθρο του στο περιοδικό «Επίκαιρα» ο Κ. Σκανδαλίδης σημειώνοντας ότι «καμιά αναγέννηση δεν είναι δυνατή χωρίς την ανατροπή των πρακτικών του αρχηγικού κόμματος».

Τι δείχνουν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου;

-- Τι δείχνει η επιλογή της κυβέρνησης να προωθήσει με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου τη διαθεσιμότητα των υπαλλήλων σε δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα;

Για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση, με τη σύμπραξη του Προέδρου της Δημοκρατίας, προχώρησε στην έκδοση πράξης νομοθετικού περιεχομένου για να ρυθμίσει κρίσιμα ζητήματα, παρακάμπτοντας τη Βουλή. Αυτή τη φορά η πράξη νομοθετικού περιεχομένου ρυθμίζει μεταξύ άλλων θέματα σχετικά με τη διαθεσιμότητα των υπαλλήλων και για την ακρίβεια θέλει να παρακάμψει τα εμπόδια από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ιδιαίτερα στο χώρο των ΟΤΑ και τις δυσκολίες των «αιρετών» να συμπράξουν ανοιχτά στις απολύσεις. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εκδίδονται μόνο «σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου (...) Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στην Βουλή για κύρωση μέσα σε σαράντα μέρες από την έκδοσή τους (...) Αν δεν υποβληθούν στην Βουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την επιβολή τους παύουν να ισχύουν στο εξής».

Θα πει κάποιος, ποιο είναι το πρόβλημα, αφού και η πράξη νομοθετικού περιεχομένου πρέπει να εγκριθεί από τη Βουλή; Υπάρχουν κρίσιμες λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Ποιες είναι αυτές; Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου έχει άμεση εφαρμογή, από την επομένη της δημοσίευσής της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, ενώ ο νόμος μόνο μετά την ψήφισή του από τη Βουλή με τις γνωστές διαδικασίες. Αρα με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου κερδίζουν χρόνο και παρακάμπτουν ενδεχόμενες αντιδράσεις στη Βουλή. Ακόμη, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου εγκρίνεται ή απορρίπτεται χωρίς τροποποιήσεις από τη Βουλή, ενώ στα νομοσχέδια θεωρητικά πάντα υπάρχει η δυνατότητα για αλλαγές. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου ακόμη και αν δεν εγκριθεί από τη Βουλή παύει να ισχύει για το μέλλον και μόνο. Αρα δεν ανατρέπονται τα αποτελέσματα για το διάστημα που ίσχυε.

Εδώ φαίνεται καθαρά η δικτατορία του κεφαλαίου σε όλο της το μεγαλείο. Ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι δικοί τους θεσμοί δεν τους διευκολύνουν ή τους εμποδίζουν να προχωρήσουν με την άνεση που θα ήθελαν, δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό να τους παρακάμψουν. Αυτό κάνουν και με το αστικό κοινοβούλιο, το «ναό της δημοκρατίας», όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν. Ολα αυτά τα έχουν προβλέψει και με το δικό τους Σύνταγμα, που κύρια αποστολή του είναι η θωράκιση της δικής τους εξουσίας. Για την ιστορία μόνο, να αναφέρουμε ότι μέχρι την εκδήλωση της κρίσης σε πάρα πολύ σπάνιες περιπτώσεις είχε χρησιμοποιηθεί αυτή η διαδικασία. Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μία εξ αυτών ήταν και η γνωστή πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την αντιμετώπιση των μαθητικών κινητοποιήσεων επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

Η έξοδος από την καπιταλιστική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου δεν τους αφήνει περιθώριο για χάσιμο χρόνου και ταλαντεύσεις. Δείχνει και τον πραγματικό, ταξικό χαρακτήρα όλων αυτών των θεσμών. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι δε θα αξιοποιήσουμε και το αστικό κοινοβούλιο για να τους αποκαλύψουμε, να αναδείξουμε τα λαϊκά προβλήματα, την αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης και της πάλης για μια άλλη εξουσία, την εργατική - λαϊκή εξουσία. Αυταπάτες, όμως, για αλλαγές μέσα από το αστικό κοινοβούλιο δεν πρέπει να υπάρχουν. Η έκβαση αυτής της αναμέτρησης θα κριθεί από την ικανότητα και την αποφασιστικότητα του οργανωμένου κινήματος της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.