Xαρούμενη και παναγυριώτικη μέρα στους Πόντιους η Κυριακή, αφιερωμένη στον άπιστο Θωμά και στους αγαπημένους τους νεκρούς, που η παρουσία τους είναι ζωντανή ανάμεσά τους, ξαναζωντανεύουνε με την Ανοιξη, γι' αυτό γλεντάνε, τρώνε, πίνουνε, τραγουδάνε και χορεύουνε γύρω στα μνήματα, κι ο Πόντιος λυράρης: «Παίξον ρίζα μ παίξον». Ούτε ένα δάκρυ δε στάζει τούτη τη μέρα, γιατί είναι αναστάσιμη κι όχι πονεμένη θύμηση. «Σο Πανποντιακό το Πανοΰρ ντι γίνεται σα Σούρμενα, το σουρμενίτ κον τη χαράν με το τσιμπούσ, τα τραγοδίας και τα χαρόντας, με το συνήθιον "Του Θωμά σα Ταφία". Και ν αϊλί εκείνον που κι θα έρ ται». «Ελάτεν ας γιορτάζομε άμον ντ εποίναμ πρώτα χαρεμέν κι αδελφωμεν». Το ποντιακό ταφικό...