Κάθε ζωντανό κύτταρο, ακόμα και το απλούστερο βακτήριο, είναι γεμάτο με μοριακές συσκευές, που θα ζήλευε κάθε νανοτεχνολόγος. Καθώς κινούνται ακατάπαυστα μέσα στο κύτταρο, αυτές οι «μηχανές» κόβουν, συγκολλούν και αντιγράφουν γενετικά μόρια, μεταφέρουν θρεπτικές ουσίες ή τις μετατρέπουν σε ενέργεια, οικοδομούν και επισκευάζουν κυτταρικές μεμβράνες, μεταδίδουν μηχανικά, χημικά και ηλεκτρικά μηνύματα κ.ο.κ. Με μια πρώτη ματιά είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς είναι δυνατόν οι κυτταρικές μηχανές, που είναι κυρίως ένζυμα (καταλύτες βασισμένοι σε πρωτεΐνες) να σχηματιστούν αυθόρμητα κατά την εμφάνιση της ζωής πριν από 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Κι αυτό παρότι ήδη από τη δεκαετία του 1950...