Η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου, η συντρόφισσα της καρδιάς μας, που μας έδινε δύναμη από τη δύναμη της ψυχής της, στο μέγεθος της οποίας υποκλίθηκαν όλοι όσοι τη γνώρισαν, λείπει ήδη δύο χρόνια από κοντά μας. Ηταν 4 Φεβρουαρίου 2009, που «έφυγε» για το μακρινό ταξίδι, έχοντας διανύσει μια ζωή πλούσια σε εμπειρίες, σε προσφορά, σε δημιουργία, κατακτώντας επάξια μιαν εξέχουσα θέση στη χορεία των σπουδαίων, των «δεμένων» με τους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού μας στην Κατοχή, στον Εμφύλιο και στην επτάχρονη δικτατορία, των ανυποχώρητων και αταλάντευτων κομμουνιστών καλλιτεχνών. Το ΚΚΕ, η ΕΑΜική Αντίσταση και το μεταπολεμικό ελληνικό θέατρο έχασαν μια μεγάλη μορφή. Αλύγιστη, γοητευτική...