Με το όπλο μα και με την πένα. Ετσι υπηρέτησαν το λαό και τον ηρωικό Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, εκατοντάδες λογοτέχνες, πεζογράφοι, καλλιτέχνες, την περίοδο 1946 - 1949. Το Θέατρο του Βουνού είχε τη δική του ξεχωριστή θέση στην υπόθεση αυτή. Τα κείμενά του γραμμένα κυριολεκτικά μες στη φωτιά της μάχης. Υλικό του η ίδια η Ιστορία, αυτή της ταξικής σύγκρουσης με την αστική τάξη και τους διεθνείς της συμμάχους. Οι παραστάσεις του που όπλιζαν με πείσμα, γνώση, αντοχή και φλόγα τις καρδιές των μαχητών του ΔΣΕ, δοσμένες κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Μια τέτοια σπάνια παράσταση περιγράφει ο κομμουνιστής λογοτέχνης Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής στο παρακάτω κείμενο από «Το...