«Ανάμεσα στα πολύτιμα που πρέπει να διαφυλάξει ο άνθρωπος, το πιο πολύτιμο είναι η πίστη πως ο κόσμος μπορεί και πρέπει να αλλάξει...» 14 χρόνια συμπληρώθηκαν στις 3 Απρίλη από τον θάνατο του συντρόφου μας Νίκου Αντωνάκου. Η στήλη σήμερα είναι αφιερωμένη σε εκείνον που ανέδειξε με τον μοναδικό του τρόπο τι σημαίνει κριτική κινηματογράφου από τη μαρξιστική σκοπιά, τι σημαίνει κριτική από την πλευρά της εργατικής τάξης. Τι σημαίνει να γράφεις με απέραντη αγάπη και πολύπλευρη γνώση για τον κινηματογράφο, απλά και αιχμηρά, χωρίς φιοριτούρες, εστιάζοντας πάντα στο περιεχόμενο, εξηγώντας καθετί που μας περιβάλλει και προτρέποντας τον άνθρωπο που σε διαβάζει να αλλάξει αυτόν τον γερασμένο κόσμο....