«Ημουν εκεί πριν έναν μήνα. Ημουν εκεί πριν έναν χρόνο. Ημουν πάντα εκεί, σαν να υπήρχα μονάχα εκεί. Το έτος 82 του προηγούμενου αιώνα μάς συνέβη κάτι απ' αυτά που μας συμβαίνουν τώρα. Πολιορκηθήκαμε, σκοτωθήκαμε και αντισταθήκαμε σε ό,τι μας έφερε η κόλαση. Οι νεκροί / οι μάρτυρες δεν μοιάζουν. Ο καθένας τους έχει συγκεκριμένο παράστημα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ενώ τα μάτια τους, το όνομα και η ηλικία είναι διαφορετικά. Αλλά οι δολοφόνοι είναι αυτοί που μοιάζουν μεταξύ τους. Είναι ένας, μοιρασμένος σε μεταλλικές συσκευές. Πατάει ηλεκτρονικά κουμπιά. Σκοτώνει και εξαφανίζεται. Μας βλέπει αλλά δεν τον βλέπουμε, όχι γιατί είναι φάντασμα, αλλά γιατί είναι το ατσάλινο προσωπείο μιας...

1277 λέξεις, στήλη: ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, σελ.: 23

93 λέξεις, σελ.: 23