Στο χωριό Χαλκιάδες Φαρσάλων, οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους τριακόσιους. Οι νέοι που απέμειναν μετριούνται στα δάχτυλα. Αν και επιμένουν να δίνουν τη μάχη της επιβίωσης στα χωράφια, βλέπουν ότι το μέλλον είναι ζοφερό. Σιτηρά, φακές, βίκος είναι μερικές από τις καλλιέργειές τους, που πάνε από το κακό στο χειρότερο κι αντιλαμβάνονται ότι «λίγα είναι τα ψωμιά» τους στη γεωργία. Οι ηλικιωμένοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα «ψίχουλα» του ΟΓΑ. Κι εκτός από τη φτώχεια, έχουν ν' αντιμετωπίσουν και την αφόρητη μοναξιά τους. Εχουν μόνο την έννοια των παιδιών τους, που αναγκάστηκαν να φύγουν από το χωριό για μια καλύτερη ζωή. Δύσκολα τα γεράματα, πολύ περισσότερο γι' αυτούς που έχασαν το...