Η δύναμη των ίδιων των έργων βοηθά τον επισκέπτη να αντιληφθεί ότι η στρατευμένη τέχνη όχι μόνο δεν περιορίζει τον καλλιτέχνη, αλλά αντίθετα τον βοηθά να δημιουργεί έργα σπουδαίας αισθητικής πνοής και αξίας, που αντέχουν στο χρόνο και που εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να εντυπωσιάζουν με την πρωτοποριακή - την τόσο δεμένη με το περιεχόμενο - μορφή τους, αλλά και να επιτελούν όπως και τότε τον ρόλο της μαρτυρίας, του «θεματοφύλακα» της μνήμης.

Ετσι, στην έκθεση αντικρίζει κανείς τον Μπελογιάννη τραυματισμένο στον Γράμμο, έργο του 1948 του Γ. Δήμου, ή τον φοίνικα στις φυλακές Αβέρωφ της Ζιζής Μακρή, ή την εξόριστη στο Τρίκερι, Βασιλείου, που η Κ. Χαριάτη - Σισμάνη την αποτύπωσε την ώρα που διαβάζει σε γράμμα ότι εκτελέστηκε ο αρραβωνιαστικός της.

Η έκθεση χωρίζεται σε ενότητες, με έργα που εμπνέονται από τη ζωή της εργατικής τάξης, την οποία οι καλλιτέχνες ιδιαίτερα στο μεσοπόλεμο αφουγκράζονται και αποτυπώνουν, έργα εμπνευσμένα από τη δεκαετία του '40, που αφήνει βαθιά την επίδρασή της στους εικαστικούς, ιδιαίτερα με την αποτύπωση του ένοπλου αγώνα του ΕΛΑΣ και αργότερα του ΔΣΕ, αλλά και τη λαϊκή οργάνωση. Επόμενη ενότητα αποτελούν τα έργα που φιλοτεχνήθηκαν στις φυλακές και τις εξορίες και τέλος εκτίθενται έργα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.

Στην έκθεση εκτίθενται έργα των Α. Τάσσου, Ακριτίδη Θεμιστοκλή, Αρμάου Βασίλη, Βακιρτζή Γιώργου, Βαρλάμου Γιώργου, Βασιλείου Βίργω, Γραμματόπουλου Κώστα, Δαγκλή Χρίστου, Δήμου Γιώργου, Κάνθου Τηλέμαχου, Κατράκη Βάσως, Κατσικογιάννη Δημήτρη, Κινδύνη Αννας, Μαλάμου Κώστα, Μάρθα Τάκη, Μεγαλίδη Δημήτρη, Μώλου Θωμά, Νικολινάκου Μιχάλη, Οικονομίδη Δημήτρη, Σεμερτζίδη Βάλια, Σικελιώτη Γιώργου, Στεφανίδη Γιάννη, Τσαγκάρη Γιάννη, Φαρσακίδη Γιώργου, Χαριάτη - Σισμάνη Κατερίνας.

Ιδιαίτερο κομμάτι της έκθεσης και φέτος οι κατασκευές που δημιούργησαν ομάδες νέων μηχανικών και αρχιτεκτόνων. Μέσα από τις κατασκευές, γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστεί με έναν πιο ζωντανό τρόπο η πολιτιστική δουλειά που γινόταν στις εξορίες, με βάση το λαμπρό παράδειγμα του Αη Στράτη. Εκτίθενται μακέτες σκηνικών για τις θεατρικές παραστάσεις του «Προμηθέα Δεσμώτη» (1:2), τους «Πέρσες» του Αισχύλου (1:10), τη «Βαβυλωνία» του Δ. Βυζάντιου (1:20) και για τη μακέτα ενός ακόμα έργου (δεν είναι γνωστό ποιανού) που έχει βρεθεί στο Αρχείο του ΚΚΕ (1:20).

Η Αννα Λουκίδη από την Επιτροπή Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ μάς περιέγραψε το πώς δούλεψαν... «Αφού καταλήξαμε για την εικαστική έκθεση, ξεκινήσαμε να διαβάζουμε, να ψάχνουμε έργα κ.λπ. Μέσα από αυτήν τη μελέτη, μας εντυπωσίασε η πολιτιστική δουλειά που γινόταν στον Αη Στράτη. Ψάχνοντας τρόπο να το αποτυπώσουμε, καταλήξαμε στις κατασκευές, στην παρουσίαση δηλαδή σκηνικών από παραστάσεις που ανέβηκαν εκεί. Στη συνέχεια, επιλέξαμε τα σκηνικά που θέλαμε να παρουσιάσουμε. Κάθε παράσταση σήμαινε και κάτι... Ο "Προμηθέας Δεσμώτης" για τους εξόριστους ήταν οι ίδιοι που βρίσκονται σιδεροδέσμιοι γιατί αρνούνταν να υποκύψουν, οι "Πέρσες" σε σκηνοθεσία Τζαβαλά Καρούσου και με πρωταγωνιστή τον Μάνο Κατράκη ήταν η πρώτη παράσταση που ανέβηκε.

Κάθε ομάδα που συγκροτήθηκε, ανέλαβε και μια μακέτα. Αξίζει να σημειώσουμε ότι έγινε προσπάθεια ιδίως στις μακέτες του "Προμηθέα" και των "Περσών" να ακολουθήσουμε τον ίδιο τρόπο κατασκευής με τους εξόριστους. Ξύλινοι σκελετοί και από πάνω τεντωμένα πανιά βουτηγμένα στην κόλλα».