Το υψηλό επίπεδο στο οποίο κινείται η μαθητική μουσική δημιουργία στις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις της ΚΝΕ και στο μαθητικό Φεστιβάλ επιβεβαίωσαν με την παρουσία τους στη Μαθητική Σκηνή, το απόγευμα της Παρασκευής, τα συγκροτήματα «Confused» (μαθητές από το 1o ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, το 9ο ΓΕΛ Αμαρουσίου, το 1ο ΕΠΑΛ Αθήνας και τη Σχολή Διαμαντόπουλου) και «Voyager Station» (από το 3ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου, τη Σιβιτανίδειο και το 10ο ΓΕΛ Πειραιά).

Τη συναυλία άνοιξαν οι «Confused» που αποτελούνται, στις κιθάρες από τους Φίλιππο Ραντιβόγιεβιτς και Ιωσήφ Τουρλίδη, στα φωνητικά την Φαίδρα Μαλλιαρουδάκη και στα τύμπανα τον Κώστα Βαΐτση. Η μπάντα ξεκίνησε με ένα δικό της ορχηστρικό ροκ - ψυχεδελικό κομμάτι και συνέχισε με διασκευές του «Μ' αρέσει να μη λέω πολλά» από τα «Υπόγεια Ρεύματα» και το «Στην Κ.» του Παύλου Σιδηρόπουλου. Η παρουσίασή τους έκλεισε με ένα τραγούδι που έχει χαρακτηρίσει το μεγάλο αμερικανικό αντιπολεμικό κίνημα της δεκαετίας του 1960, το «Ohio» των «Crosby, Stills, Nash and Young».

Οι «Voyager Station» είναι ένα μαθητικό συγκρότημα «που αγαπά τα μπλουζ», όπως δήλωσαν στον «Ριζοσπάστη». Ηταν μια ακόμη μπάντα που παρουσίασε για πρώτη φορά τη δουλειά της σε μαθητικό Φεστιβάλ και θέλησε να εκφράσει «θερμές ευχαριστίες στην ΚΝΕ» για την ευκαιρία που της δίνει να παρουσιάζει τη δουλειά της απέναντι σε ένα «μεγάλο και απαιτητικό κοινό».

Η μπάντα που εξέπληξε με τη δεξιοτεχνία της το κοινό που την παρακολούθησε, παρουσίασε ένα μικρό μέρος της δουλειάς της που αποτελούνταν από δύο δικά της τραγούδια και γνωστές μπλουζ - ροκ επιτυχίες των Roy Buckanan και Led Zeppelin.

Αμέσως μετά στη σκηνή βρέθηκε ομάδα μαθητών από διάφορα σχολεία της Αττικής που μέσα από καλοστημένα θεατρικά σκετς, ανάμεσα στα οποία παρεμβάλλονταν τραγούδια, έστειλαν το μήνυμα: «Τώρα είναι δικός σου δρόμος!», το σύνθημα με το οποίο έκλεισε η παράσταση. Στη διάρκειά της, άλλοτε μέσα από διαλόγους μεταξύ μαθητών, άλλοτε με αφορμή το παλιό ημερολόγιο του παππού, αναδείχτηκαν η αγωνιστική στάση του μαθητικού κινήματος διαχρονικά, η δράση του για το δικαίωμα στη μόρφωση, οι πρωτοβουλίες ενάντια στον πόλεμο, αλλά και η πολύμορφη αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους στο Μάτι, στη 17χρονη Αχέντ Ταμίμι, στους πρόσφυγες, ενάντια στο δηλητήριο που χύνουν οι φασίστες.

Ακολούθησαν επί σκηνής τα μέλη της θεατρικής ομάδας του 15ου Λυκείου Αθηνών που έπαιξαν μία συρραφή σκηνών από το θεατρικό έργο «Το Παιχνίδι της Σφαγής» του μεγάλου Ρουμάνου θεατρικού συγγραφέα Ε. Ιονέσκο, παρουσιάζοντας ένα μικρό μέρος της σκληρής δουλειάς που έχουν κάνει όλη τη χρονιά αλλά και του πλούσιου ταλέντου που διαθέτουν.

Τα νεαρά κορίτσια προσπάθησαν και πέτυχαν να παρουσιάσουν το μήνυμα του έργου, που πραγματεύεται τον αφανισμό μιας πόλης από μια ξαφνική επιδημία, την απειλή του θανάτου που έχει ως συνέπεια την κατάρρευση της ηθικής, την πλήρη επικράτηση του ατομισμού, εν τέλει την κτηνωδία.

Μια παράσταση άκρως επίκαιρη, που καταδεικνύει τη σπουδαία δουλειά η οποία γίνεται στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, όπου κάθε αξιόλογη καλλιτεχνική προσπάθεια βρίσκει απλόχερα χώρο έκφρασης.