Γην και ύδωρ, στην κυριολεξία, παραδίδει στο μεγάλο κεφάλαιο η κυβέρνηση που έβαλε πλώρη να «ξεμπερδεύει» με τις τρεις μαρίνες της Αττικής - του Αλίμου, του Φλοίσβου και της Ζέας - στα πλαίσια του ξεπουλήματος των φιλέτων που περιλαμβάνει η τεράστια περιουσία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ). Την υλοποίηση της πολιτικής της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και του ΕΟΤ είτε με πώληση είτε με μακροχρόνια εκμίσθωση έχει αναθέσει η κυβέρνηση στην Ανώνυμη Εταιρία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ ΑΕ) γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό.

Ετσι, μετά τις πέντε πλαζ της Αττικής, για τις οποίες ολοκληρώθηκε η δεύτερη φάση του σκανδαλώδους διαγωνισμού της ΕΤΑ και εκκρεμεί η υπογραφή για την οριστικοποίηση των συμβάσεων της δεκαετούς παραχώρησης στη «Βερνίκος Κότερα» που είναι επικεφαλής της κοινοπραξίας «Απολλώνιες Ακτές» και στην κοινοπραξία «Αττικές Ακτές», η ΕΤΑ προχωράει και στην εκποίηση των τριών μαρινών αναζητώντας ιδιώτες που θα αναλάβουν την «ανάπτυξή» τους και την κερδοφόρα εκμετάλλευση για διάστημα από είκοσι πέντε μέχρι σαράντα χρόνια.

Εκτεθειμένος βρίσκεται ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΑ Τ. Χωμενίδης και ο πολιτικός του προϊστάμενος, ο μέχρι πριν λίγες μέρες υπουργός Ανάπτυξης και νυν υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, καθώς όπως ορίζεται και στο συμβόλαιο που υπέγραψαν με τη Fujibank στην οποία ανέθεσαν τη σύνταξη των τευχών δημοπράτησης που δίνονται στους ενδιαφερόμενους, ζητούν από τους ενδιαφερόμενους προκειμένου να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό να υπογράψουν «συμφωνητικό εμπιστευτικότητας» γύρω από την όλη διαδικασία. Σύμφωνα με την προϋπόθεση που θέτει στις τρεις αντίστοιχες για κάθε μία μαρίνα προκηρύξεις η ΕΤΑ, εγείροντας εύλογα ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά της, οι ενδιαφερόμενοι καλούνται «να υπογράψουν συμφωνητικό περί τήρησης εμπιστευτικότητας, προκειμένου να λάβουν τα σχετικά τεύχη που περιγράφουν με λεπτομέρεια (i) το ακίνητο της μαρίνας, (ii) τις απαιτούμενες επενδύσεις άμεσης προτεραιότητας για τη μαρίνα, (iii) το προτεινόμενο πλαίσιο για την ανάπτυξη των χερσαίων τμημάτων, (iv) και τα αποτελέσματα των σχετικών ενδεικτικών ερευνών αγοράς». Ειδικότερα, οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να διαφυλάξουν «τον απολύτως εμπιστευτικό χαρακτήρα της όλης διαδικασίας», αναλαμβάνουν την «υποχρέωση της πλήρους διαφύλαξης της εμπιστευτικότητας και του απόρρητου χαρακτήρα των πληροφοριών που περιέχονται στο τεύχος δημοπράτησης» και όποιων άλλων λάβουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και διευκρινίζεται ότι αυτές τις πληροφορίες δε θα πρέπει να τις «παρουσιάσουν ή αποκαλύψουν με οποιοδήποτε τρόπο σε τρίτους»!

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα παραπάνω με έγγραφη απάντησή του σε Επίκαιρη Ερώτηση και αίτηση κατάθεσης των σχετικών εγγράφων που κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΑ Τ. Χωμενίδης, υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι η συμφωνία εμπιστευτικότητας περιελήφθη ως προϋπόθεση για την απόκτηση των τευχών δημοπράτησης μετά από απαίτηση του χρηματοοικονομικού συμβούλου που ανέλαβε και την προετοιμασία των τευχών, γιατί αυτό αποτελεί «διεθνή πρακτική σε ανάλογους διαγωνισμούς».

Η περιγραφή των τριών μαρινών, Αλίμου, Φλοίσβου και Ζέας, όπως περιλαμβάνεται τόσο στις αντίστοιχες προκηρύξεις που δημοσιεύτηκαν όσο και στα τεύχη δημοπράτησης που δόθηκαν στους υποψήφιους μνηστήρες, είναι αποκαλυπτική του μεγέθους του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Συγκεκριμένα, αναφορικά με τη μαρίνα του Αλίμου, σημειώνεται ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις εταιρίες ενοικιάσεως σκαφών, κυρίως ιστιοπλοϊκών. Η χερσαία ζώνη του λιμένα είναι συνολικής επιφάνειας 171.030 τ.μ., ενώ η θαλάσσια ζώνη περιλαμβάνει έκταση 250.000 τ.μ. Η μαρίνα του Φλοίσβου, όπως αναφέρεται στην προκήρυξη, είναι καταφύγιο πολυτελών ιδιωτικών σκαφών πολύ μεγάλου μήκους και βυθίσματος. Αναλόγων δυνατοτήτων μαρίνα δεν υπάρχει στον ελληνικό χώρο, σημειώνεται, αλλά και οι διαθέσιμες θέσεις ελλιμενισμού τέτοιων σκαφών στην Ελλάδα και σε όλη τη Μεσόγειο είναι περιορισμένες. Η χερσαία ζώνη του λιμένα καλύπτει επιφάνεια 56.000 τ.μ., η θαλάσσια ζώνη του εξωτερικού λιμένα καταλαμβάνει έκταση 203.000 τ.μ. Τέλος, σε ό,τι αφορά τη μαρίνα της Ζέας, αποτελεί συνολικά περιοχή με υψηλή κίνηση και με πολλές χερσαίες δραστηριότητες συγκριτικά με άλλες μαρίνες εξαιτίας των πολλών εκμισθωμένων καταστημάτων και παραχωρημένων τμημάτων μέσα σ' αυτή και στον περίγυρό της. Η χερσαία ζώνη του λιμένα καλύπτει επιφάνεια 40.000 τ.μ. περίπου και η θαλάσσια ζώνη καταλαμβάνει έκταση 127.000 τ.μ., ενώ του εσωτερικού λιμένα 98.000 τ.μ.

Η εκχώρηση της εκμετάλλευσης των μαρινών σε ιδιώτες που θα έχουν αποκλειστικό γνώμονα τη μεγιστοποίηση των κερδών τους είναι συνυφασμένη με την εμπορευματοποίηση που πάει «πακέτο» με την τσιμεντοποίησή τους. Αλλωστε, τις προθέσεις της και τα σχέδια που επιφυλάσσει με την ιδιωτικοποίηση και των μαρίνων για την παραλία του Σαρωνικού αποκαλύπτει η ΕΤΑ και στο «μπούσουλα» που παραδίδει στους ενδιαφερόμενους για το πώς μπορούν να εκμεταλλευτούν αποδοτικότερα τις μαρίνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τη μαρίνα του Αλίμου μεταξύ των «δυνατοτήτων εκμετάλλευσης - αξιοποίησης» και συγκεκριμένα στο μέρος εκείνο που αφορά την «αναβάθμιση της χερσαίας ζώνης» περιλαμβάνονται κτιριακές εγκαταστάσεις «που περιλαμβάνουν κτίρια που στεγάζουν τις διοικητικές και λοιπές συναφείς λειτουργίες, τις κοσμικές λειτουργίες, τις προσωπικές εξυπηρετήσεις, τις εμπορικές και συναφείς λοιπές λειτουργίες, τα γραφεία των δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών, εγκαταστάσεις συντήρησης/επισκευής σκαφών κλπ.». Ακόμα πιο συγκεκριμένα, μεταξύ των άλλων προτείνεται η κατασκευή ξενοδοχείου, στο χερσαίο χώρο, η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου ώστε να περιλαμβάνει δρόμους και χώρους στάθμευσης, η δημιουργία συστήματος περίφραξης. Ανάλογες είναι και οι «δυνατότητες» που προσφέρονται σύμφωνα με το τεύχος δημοπράτησης και για τη μαρίνα του Φλοίσβου.

Για τη μαρίνα της Ζέας παρατίθεται απόσπασμα συγκεκριμένου σχεδίου ανάπτυξης που έχει επεξεργαστεί σύμβουλος πολεοδομικής και αρχιτεκτονικής ανάπτυξης το οποίο προβλέπει τη δημιουργία χώρων πολιτιστικών εκδηλώσεων, χωροθέτηση χώρων εμπορικών χρήσεων, δημιουργία στεγασμένων θέσεων στάθμευσης κ.ά. Μεταξύ άλλων, μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι στη μαρίνα της Ζέας προτείνεται ακόμα και η δημιουργία... τεχνητού νησιού επάνω στο οποίο θα λειτουργεί κέντρο αναψυχής. Μια ιδέα που φαίνεται ότι η κυβέρνηση για κάποιο μυστήριο λόγο έχει βαλθεί εδώ και καιρό να υλοποιήσει οπωσδήποτε κάπου στο Σαρωνικό! Φαίνεται ότι τώρα το οριστικοποιεί στη μαρίνα της Ζέας.

Ολα τα παραπάνω αποκαλύπτουν πώς εννοεί η ΕΤΑ την «αναβάθμιση» των μαρίνων, τι επιφυλάσσουν για τον περιβάλλοντα χώρο και τους κατοίκους των γύρω περιοχών τα μεγαλεπήβολα σχέδια της κυβέρνησης. Κάνουν να ακούγονται τουλάχιστον αστεία τα επιχειρήματα που ψελλίζουν οι άξιοι για τη δουλιά τους πωλητές της δημόσιας περιουσίας ότι «μια από τις ελάχιστες επιδιώξεις για κάθε μαρίνα είναι η συμμόρφωση με τους περιβαλλοντικούς περιορισμούς και η ανάπτυξη και εφαρμογή συγκεκριμένης πολιτικής για την προστασία του περιβάλλοντος», προσπαθώντας να απαντήσουν στα όσα κατήγγειλαν οι βουλευτές του ΚΚΕ σε σχετική Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή. Και σε κάθε περίπτωση αποδυναμώνουν στην πράξη σχετικούς δήθεν όρους που τίθενται στις προκηρύξεις των διαγωνισμών. Αλλωστε, στα σχετικά τεύχη δημοπράτησης που διατίθενται στους υποψήφιους μνηστήρες, στο μέρος εκείνο όπου καταγράφονται τα νομικά κωλύματα που θα αντιμετωπίσουν σε μια σειρά χρήσεις και παρεμβάσεις στο χώρο των μαρινών, οι πωλητές της δημόσιας περιουσίας σπεύδουν να τους «καθησυχάσουν» δίνοντας συγκεκριμένες λύσεις. Αποκαλυπτικό είναι ότι για το ξενοδοχείο που προτείνουν να κατασκευαστεί στη μαρίνα Αλίμου σημειώνεται ότι «ενδεχόμενη δημιουργία του μπορεί μεν να προσκρούει στους περιορισμούς του ΡΣΑ και της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, μπορεί, όμως, όσον αφορά τη χωροθέτησή του να θεωρηθεί ότι καλύπτεται από τη χωροθέτηση του άρθρου 2 του ΠΔ της 8ης Νοεμβρίου 1990 (χρήσεις τουρισμού - αναψυχής) σε συνδυασμό με το άρθρο 8 ΠΔ 06/1987 το οποίο εξειδικεύοντας το περιεχόμενο των χρήσεων "τουρισμού - αναψυχής" συμπεριλαμβάνει και το ξενοδοχείο. Η σχετική αδειοδότησή του θα διενεργηθεί με τη διαδικασία του Ν. 2160/1993».

Τα ονόματα των Γ. Βερνίκου και Στ. Κυριακούλη, μεγαλοεπιχειρηματιών από το χώρο των σκαφών αναψυχής, φαίνεται να φιγουράρουν μεταξύ των πρωταγωνιστών που θα διεκδικήσουν ο καθένας για λογαριασμό του τις τρεις μαρίνες - φιλέτα. Στα πλαίσια αυτά, με βάση σχετικό δημοσίευμα των «Νέων», οι δύο επιχειρηματίες που έχουν άμεσο ενδιαφέρον στις μαρίνες, καθώς σκάφη των εταιριών τους καταλαμβάνουν μεγάλο αριθμό θέσεων σ' αυτές, αναμένεται να υποβάλουν τις προτάσεις τους μέσω κοινοπραξιών στις οποίες θα συμμετέχουν τόσο τραπεζικοί όμιλοι, όσο και κατασκευαστικές και άλλες επιχειρήσεις, εγχώριες και πολυεθνικές. Μεταξύ αυτών ακούγονται τα ονόματα του ομίλου Λάτση, του ομίλου Κοπελούζου, του Ομίλου Ιντρακόμ, της κατασκευαστικής Γεκάτ - Γνώμων. Ας σημειωθεί ότι ο όμιλος Κυριακούλη εκμεταλλεύεται ήδη τις μαρίνες των Γουβιών στην Κέρκυρα, της Καλαμάτας και της Λευκάδας, ενώ ο όμιλος του οποίου είναι επικεφαλής η εταιρία του Βερνίκου έχει την εκμετάλλευση της μαρίνας της Σάμου, εκείνης της Σκιάθου και της Χίου.