«Στην περιοχή Αγιος Ανδρέας, στη Νέα Μάκρη Αττικής (δήμος Μαραθώνα), εδώ και δεκαετίες ζούσαν οικογένειες, κυρίως Μικρασιάτες πρόσφυγες από το 1925 και γηγενείς κτηνοτρόφοι από τα βουνά της Πεντέλης, με αποτέλεσμα η περιοχή να εξελιχθεί στον σημερινό οικισμό.

Μετά την τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών, την παραπάνω περιοχή ήρθε να διεκδικήσει η Εκκλησία, επικαλούμενη τίτλους από την εποχή της Τουρκοκρατίας, καθώς και τα ιδιωτικά της αρχεία, μεγάλους κώδικες κ.ά.

Το Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι η όλη έκταση ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο και ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει σε αυτό ιδιοκτησιακά δικαιώματα, με την υπ' αριθμόν 2579/2006 απόφασή του.

Ειδικότερα, υφίσταται ήδη νομολογιακή αξιολόγηση της υπόθεσης με απαρχή την τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Αθηνών υπ' αριθμόν 2579/1996, η οποία, μεταξύ άλλων, ορίζει με ρητό και σαφή τρόπο τα κάτωθι: "... Σύμφωνα με το άρθρο του β.δ/τος... το επίδικο θεωρήθηκε αδιαφιλονίκητα εθνικό (δημόσιο) και ανήκει εντεύθεν κατά κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο. Ετσι ούτε η Ιερά Μονή Πεντέλης δεν κέκτηται νόμιμου τίτλου ικανού να προσπορίσει σε αυτήν κυριότητα κατά παράγωγο τρόπο επί του άνω επιδίκου..", "... κατά συνέπειαν εφόσον οι ενάγοντες δεν απέδειξαν την άσκηση τριακονταετούς νομής με καλή πίστη των δικαιοπαρόχων τους (άμεσων και απώτερων) μέχρι της 11/9/1915 (...) δεν καταλύθηκε η επί του επιδίκου αυτού κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου και αυτή εξακολουθεί να ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο".

Επίσης, με τις αποφάσεις 2401, 2403 και 2408/2014 του Εφετείου Αθηνών (τμήμα 2ο Δημόσιο) αναγνωρίστηκε η ύπαρξη τεκμηρίου του ελληνικού Δημοσίου και κατ' επέκταση η ανυπαρξία δικαιωμάτων κυριότητας της Ι. Μ. Πεντέλης.

Παρ' όλες τις ως άνω δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες έχουν τελεσιδικήσει, συνεχίζονται η εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος διεκδίκηση των αναφερόμενων εκτάσεων και η συνεχής εμπλοκή της σε πάσης φύσεως διαδικασίες που αφορούν τα δικαιώματα του Δημοσίου, και κατ' επέκταση των κατοίκων της περιοχής, όπως ενώπιον του Κτηματολογίου ΑΕ, επιδιώκοντας τη δημιουργία τετελεσμένων που οδηγούν σε ζημία του ελληνικού Δημοσίου.

Με βάση τα παραπάνω, ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο αρμόδιος υπουργός:

-- Τι μέτρα έχει πάρει ή θα πάρει η κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δημοσίου, έτσι ώστε να αποτραπούν οι διεκδικήσεις της Εκκλησίας, σύμφωνα με τις τελεσίδικες αποφάσεις των δικαστηρίων, και να αποφευχθεί κατ' επέκταση η ζημία του Δημοσίου; Ποια η τύχη των περιουσιών - κατοικιών των κατοίκων του οικισμού, τις οποίες η Εκκλησία της Ελλάδος, χρησιμοποιώντας τους παραπάνω ανύπαρκτους και ανίσχυρους τίτλους, έχει πάρει στην κατοχή της, αποβάλλοντας τους επί δεκαετίες διαμένοντες σ' αυτές;

-- Τι μέτρα θα πάρει για να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση - αν χρειάζεται - που θα λύνει οριστικά την υπόθεση υπέρ του Δημοσίου, δίνοντας κατ' επέκταση τέλος στην πολύχρονη ομηρία των κατοίκων της περιοχής;».