«Η εργατική τάξη ποτέ δεν μπορεί να είναι σίγουρη γι' αυτά που κατάκτησε. Ετσι και βρεθεί "μπόσικη" το κεφάλαιο θα κοιτάξει να τα πάρει πίσω». Η φράση αυτή, στην αρχή της κουβέντας μας, με τον παλαίμαχο αγωνιστή Διαμαντή Μαυροδόγλου, φέρνει μέσα της το ιστορικό καταστάλαγμα πολύχρονων αγώνων, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει την ανάγκη οι εργαζόμενοι, σήμερα, τώρα και όχι αύριο, να ορθώσουν τείχος αντίστασης στα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης.

Η εργατική τάξη δεν πρέπει να φανεί μπόσικη. Αυτή είναι η επιταγή και σήμερα, για όλους τους εργαζόμενους, που όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ «βρίσκονται αντιμέτωποι με μια γενική επίθεση της κυβέρνησης. Ετοιμάζεται η δεύτερη επέλαση κατά της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κατάσταση είναι κρίσιμη. Αξιοποιούμε την πείρα από τους αγώνες του εργατικού κινήματος. Το συνδικαλιστικό κίνημα απέσπασε κατακτήσεις με τον οργανωμένο ταξικό αγώνα, σε σύγκρουση πάντα με τις αντιλαϊκές πολιτικές. Με σκληρή πάλη διεκδικήσαμε και κατακτήσαμε τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, τις άδειες, τα δώρα. Σε εποχές που «όλα τα έσκιαζε η φοβέρα..!».

«Εκείνο που τελικά μέτρησε και μετράει και σήμερα -συνεχίζει ο έμπειρος συνδικαλιστής- είναι η πάλη, ο αγώνας. Είναι η οργάνωση των εργαζομένων και η συμμετοχή στη δράση των συνδικάτων. Είναι η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους. Αυτά είναι τα όπλα μας. Και αυτά τα όπλα δεν τα παραδίνουμε. Μπροστά σε αυτή την επίθεση που έχουν ξεκινήσει κυβέρνηση και κεφάλαιο, αυτά τα όπλα πρέπει να "βροντήξουν" και πάλι».

Είναι όμως αυτά τα όπλα αποτελεσματικά; Ο Διαμαντής Μαυροδόγλου -χαμογελάει- και ήρεμα συμπληρώνει. «Δεν είναι μόνο η δική μας ιστορική εμπειρία αυτό το συμπέρασμα. Δείτε τις δύο μεγάλες απεργίες για το ασφαλιστικό την Ανοιξη. Εχει κανείς αμφιβολία ότι η κυβέρνηση δε θα προχωρούσε και ότι σήμερα δε θα ήταν νόμος του κράτους αυτό το αντιασφαλιστικό έκτρωμα, αν εκατοντάδες χιλιάδες λαού δεν κατέβαιναν στους δρόμους; Οπου παλέψαμε, είχαμε αποτελέσματα. Και σήμερα μπορούμε να ματαιώσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης».

Ηδη το Συντονιστικό των συνταξιουχικών οργανώσεων πραγματοποιεί περιφερειακές συσκέψεις σε όλη την Ελλάδα. Ενημερώνει τους συνταξιούχους, κάνει συγκεντρώσεις παραστάσεις διαμαρτυρίας. Χρειάζεται -συνεχίζει ο συνομιλητής μας- οι διοικήσεις των συνδικάτων να είναι μπροστά, να εμπνέουν τον κόσμο και το σωματείο να γίνει το κέντρο δράσης. Μια δράση που βέβαια δεν μπορεί να περιορίζεται στην «άμυνα». Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγουν στο δρόμο και να διεκδικήσουν, να βελτιώσουν τη θέση τους.

Αλλωστε οι συντάξεις έχουν καταντήσει για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχων να είναι προνοιακά επιδόματα. Μόνο από τις αυξήσεις στα πάγια του ΟΤΕ χάσαμε το 1/3 των «αυξήσεων». Την τελευταία δεκαετία η κυβέρνηση αφαίρεσε από κάθε συνταξιούχο 2.200.000 δραχμές. Γι' αυτό υιοθετήσαμε το αίτημα του ΠΑΜΕ για 12.000 κατώτερο μεροκάματο και κατώτερη σύνταξη στα 20 ημερομίσθια, δηλαδή στις 240.000 δραχμές.

Και αν μας πούνε ότι αυτά είναι υπερβολικά, τους απαντάμε: «Εμείς δεκαετίες δουλέψαμε και προσφέραμε. Ανοικοδομήσαμε τη μεταπολεμική Ελλάδα. Αλλά και οι σημερινές γενιές, ο εργαζόμενος λαός πληρώνει και φορολογείται. Εχει απαίτηση, δικαιούται αξιοπρεπή σύνταξη, ανθρώπινη περίθαλψη. Θέλει φάρμακα, γιατρό, νοσοκομεία, δωρεάν, δημόσια Υγεία».

Η τελευταία αναφορά του Δ. Μαυροδόγλου, δεν έγινε τυχαία, καθώς τα νέα σχέδια της κυβέρνησης για τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία στα νοσοκομεία, προκαλούν την έντονη αντίδραση των συνταξιούχων. Μάλιστα, στην περίπτωσή τους, γίνεται πιο φανερή, η αρραγής σχέση ανάμεσα στη σύνταξη και στην υγεία. Γιατί όπως μας εξηγεί, «Ενα μεγάλο μέρος της σύνταξης πηγαίνει στην αγορά φαρμάκων. Πολλά φάρμακα είναι εκτός της λίστας που πληρώνουν τα Ταμεία και εξαναγκάζονται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Από το 1992, οι δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων προς τα νοσοκομεία οχταπλασιάστηκαν, σαν αποτέλεσμα των νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με τους οποίους τα βάρη της υγείας μεταφέρονται στους εργαζόμενους. Αυτό το στόχο εξυπηρετεί και το νέο "έργο" του υπουργείου Υγείας. Μας λένε για 40.000 νοσήλιο, γνωρίζουν άραγε οι κύριοι αυτοί ότι το ποσό αυτό για πολλούς από εμάς είναι η μισή σύνταξή μας;»