Λαϊκό δημοψήφισμα για την έγκριση του νέου Συντάγματος, που θα αντικαταστήσει αυτό του 1976, πραγματοποιείται στην Κούβα την Κυριακή, με περισσότερους από 8 εκατομμύρια πολίτες να έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Η διαδικασία αυτή προέκυψε μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας για τις «Κατευθυντήριες γραμμές της Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής», της 1ης Εθνικής Συνδιάσκεψης και του 7ου Συνεδρίου, όπου προωθείται το λεγόμενο «άνοιγμα στην οικονομία της αγοράς».

Αρχικά καταρτίστηκε ένα προσχέδιο που εγκρίθηκε από την Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας τον Ιούλη του 2018. Στη συνέχεια, τέθηκε σε δημόσια συζήτηση από τις 13 Αυγούστου μέχρι τις 15 Νοέμβρη, όπου συμμετείχαν σχεδόν 9 εκατομμύρια άνθρωποι σε 133.000 συναντήσεις στην Κούβα και στο εξωτερικό. Οπως ανακοινώθηκε, κατατέθηκαν πάνω από 780.000 προτάσεις, τροποποιήσεις, προσθήκες και διαγραφές στα 224 άρθρα του σχεδίου Συντάγματος και άλλαξε στη συνέχεια το 60% του συνόλου. Στη συνέχεια, το τροποποιημένο κείμενο, με 229 άρθρα, επανήλθε στην Εθνοσυνέλευση και εγκρίθηκε ομόφωνα από τους 583 βουλευτές (19 απουσίαζαν) και αυτό θα τεθεί στο δημοψήφισμα προς έγκριση.

Το νέο Σύνταγμα στο προοίμιο διαβεβαιώνει για τον «σοσιαλιστικό χαρακτήρα της χώρας που είναι αμετάκλητος», όπως σημειώνεται, και τον στόχο του κομμουνισμού (κάτι που είχε αφαιρεθεί στο προσχέδιο και επανήλθε μετά από τη συζήτηση). Επίσης, αναγνωρίζει τον ηγετικό ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος στη διεύθυνση της κοινωνίας. Οσον αφορά όμως την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, εκτός από τη «σοσιαλιστική παλλαϊκή», τη «συνεταιριστική», την ιδιοκτησία των «πολιτικών και κοινωνικών λαϊκών οργανώσεων», αναγνωρίζεται και η «ιδιωτική» (δηλαδή ατομική) ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η λεγόμενη «μεικτή». Επίσης, αναγνωρίζεται η προσωπική ιδιοκτησία σε «αντικείμενα διαβίωσης που εξασφαλίζουν την ικανοποίηση των υλικών και πνευματικών αναγκών».

Η «σοσιαλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής», σύμφωνα με το Σύνταγμα, θεωρείται η κύρια μορφή, όμως την ίδια στιγμή αναγνωρίζεται ο ρόλος και όλων των άλλων, καθώς και των ξένων επενδύσεων, και στο κράτος αποδίδεται ο ρόλος του «ρυθμιστή της αγοράς, ώστε να εξυπηρετεί την κοινωνία». Για τα ανώτερα όργανα του κράτους, εκτός από τον Πρόεδρο, προβλέπεται και θέση πρωθυπουργού. Το όριο των θητειών τους είναι μέχρι δύο πενταετίες, ενώ η ηλικία πρέπει να είναι από 35 μέχρι 60 χρόνων όταν ξεκινούν την πρώτη θητεία. Ενισχύονται ακόμα οι αρμοδιότητες σε τοπικό επίπεδο. Μεγάλο τμήμα του Συντάγματος αναφέρεται στην «περαιτέρω κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών».