Με την υπογραφή της εγκυκλίου που καταργεί τον «βάσιμο λόγο απόλυσης» δόθηκε χτες συνέχεια στην εφαρμογή της πρόσφατης τροπολογίας, με την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε την έτσι κι αλλιώς προσχηματική αιτιολόγηση των απολύσεων, με βάση το νόμο 4611/2019, που προέβλεπε την επίκληση κάποιου «βάσιμου λόγου».

Η καταργούμενη διάταξη είχε ψηφιστεί τον περασμένο Μάη από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλάζοντας ορισμένες τυπικές προϋποθέσεις για την «αιτιολόγηση» των απολύσεων από την εργοδοσία.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου, «θεωρείται ότι από τις 17-05-2019 (ημερομηνία δημοσίευσης της καταργούμενης διάταξης) η καταγγελία της εργασιακής σχέσης είναι έγκυρη εφόσον έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρηθεί η απασχόληση του απολυόμενου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ (τ. ΙΚΑ) μισθολόγια ή έχει ασφαλιστεί ο απολυόμενος». Το κύρος της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας «δεν εξαρτάται από την ύπαρξη νόμιμης αιτίας» ενώ «δεν είναι καταχρηστική όταν δεν υπάρχει αιτία».

Σε μια προκλητική προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αντιστροφής της πραγματικότητας, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, έκανε λόγο για κατάργηση προβλέψεων «αναχρονιστικού» και «μεσαιωνικού» χαρακτήρα, που οδηγούσαν σε «ηλεκτρονικό "φακέλωμα" των εργαζομένων» και στην «υπονόμευση του επαγγελματικού τους μέλλοντος».

Σύμφωνα με τον υπουργό, στο πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη» έχουν καταγραφεί περιπτώσεις λόγων απόλυσης που αναφέρονται σε «αργούς και οκνηρούς», «ανεπαρκείς» εργαζόμενους αλλά και απολύσεις που αιτιολογήθηκαν από «ιατρικούς λόγους»!

Η ευαισθησία όμως του υπουργού για το φακέλωμα των εργαζομένων είναι πέρα για πέρα προσχηματική, καθώς ο ίδιος ετοιμάζεται τώρα να κατοχυρώσει και με τη βούλα του νόμου το «φακέλωμα» σωματείων και συνδικαλιστών, προαναγγέλλοντας «ηλεκτρονικό μητρώο συνδικάτων» και «ηλεκτρονική ψηφοφορία» για την ανάδειξη των οργάνων τους και την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, στο πλαίσιο αντιδραστικών αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση στον συνδικαλιστικό νόμο.

Οι αντεργατικοί νόμοι όλων των κυβερνήσεων και η πραγματικότητα στους χώρους δουλειάς, είτε με την εισαγωγή του «βάσιμου λόγου» είτε με την κατάργησή του από τη ΝΔ, έχουν εξασφαλίσει στους εργοδότες όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο για να έχουν λυμένα τα χέρια όταν πρόκειται να κάνουν απολύσεις. Αντίστοιχα, με ή χωρίς «βάσιμο λόγο», η ατζέντα του ΣΕΒ γύρω από το ζήτημα των απολύσεων βάζει σταθερά στο στόχαστρο τις αποζημιώσεις απόλυσης.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι ψευτοκαβγάς η αντιπαράθεση για την προηγούμενη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ, που παρέπεμπε το "βάσιμο" της απόλυσης στην κρίση του δικαστηρίου, όπου η σχετική νομολογία αποδέχεται έναν πολύ μακρύ κατάλογο «βάσιμων λόγων» για τις απολύσεις εργαζομένων.

Για παράδειγμα, με δικαστικές αποφάσεις έχουν δικαιωθεί εργοδότες που απέλυσαν εργαζόμενες σε εγκυμοσύνη, παρά τη σχετική νομοθεσία. Αντίστοιχα, είναι συνήθης εργοδοτική πρακτική η δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης, στο πλαίσιο της οποίας απολύονται εργαζόμενοι που πρωτοστατούν στην οργάνωση αγώνων, ακόμα και εκλεγμένοι συνδικαλιστές, κατά παράβαση όσων προβλέπει ο νόμος.