Αυτή ήταν και η πρώτη θεατρική προσπάθεια της ερασιτεχνικής ομάδας που λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο στο πλαίσιο της πολύμορφης δράσης της Ενωσης Γυναικών Λάρισας. Μέσα από το δυνατό κείμενο, τη σκηνοθετική ματιά του σκηνοθέτη Βασίλη Καρμίρη και τη συλλογική δουλειά όλων των μελών της ομάδας, η παράσταση κατόρθωσε να συγκινήσει και να προβληματίσει τους εκατοντάδες που την παρακολούθησαν.

Οι έξι εργάτριες αντιπροσωπεύουν την εργατική τάξη συνολικά και το αφεντικό την κάθε λογής εξουσία, η οποία χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο για να διατηρήσει τη θέση, την ισχύ και την κυριαρχία της. Αλλοτε με χειραγώγηση, άλλοτε σπέρνοντας τη διχόνοια, άλλοτε με απειλές και άλλοτε με ωμή βία, προσπαθεί να κρατήσει τις εργάτριες υποταγμένες και πειθήνιες.

Τα σύμβολα του έργου παραπέμπουν στο σήμερα... Η φάμπρικα είναι η σύγχρονη κοινωνία, που κρατάει εγκλωβισμένους τους ανθρώπους σε άθλιες εργασιακές συνθήκες, καλλιεργώντας τους συνεχώς την ιδέα ότι πρέπει να είναι ευγνώμονες και να μη ζητούν παραπάνω, γιατί θα χάσουν κι αυτά που έχουν. Ταυτόχρονα, τους δημιουργεί και την ψευδαίσθηση ότι είναι «ελεύθεροι».

Ομως οι ηρωίδες του έργου μάς δείχνουν ότι μπορούμε να σηκώσουμε το ανάστημά μας ενάντια στη δύναμη της εξουσίας, να ξεφύγουμε από αυτόν τον κόσμο που «τα πάντα μπορούν να είναι φυλακή». Γιατί, όπως λέει και η Δέσποινα στο τέλος του έργου, το σημαντικό είναι «όπου κι αν πας ό,τι κι αν κάνεις, να αφήνεις κάτι πίσω σου»...