Η επόμενη μέρα των βουλευτικών εκλογών της 2ας Μάρτη δεν φάνηκε να καθαρίζει το ρευστό πολιτικό τοπίο, που παρατείνεται πάνω από ένα χρόνο στο Ισραήλ. Κυρίως γιατί η - τρίτη κατά σειρά σε ένα χρόνο - διεξαγωγή εκλογών για την ανάδειξη της νέας 120μελούς Κνέσετ δεν διευκολύνει τις προσπάθειες των μεγαλύτερων αστικών κομμάτων για τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης συνασπισμού. Μίας κυβέρνησης που θα κληθεί να προωθήσει την ατζέντα βασικών ζητημάτων πολιτικής, που αφορούν μεταξύ άλλων τη συνέχιση και σκλήρυνση της κατοχής σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού (έπειτα και από τη δημοσιοποίηση του σχεδίου των ΗΠΑ), τη διαχείριση των σχέσεων με περιφερειακούς συμμάχους στη λεκάνη της Ανατ. Μεσογείου, όπου κλιμακώνονται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στον ανταγωνισμό για την εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων, αγωγών και σφαιρών επιρροής.

Το 99,5% των εκλογικών αποτελεσμάτων μοιράζει τις 120 έδρες της Κνέσετ, δίνοντας την πρώτη θέση στη δεξιά πτέρυγα κομμάτων με επικεφαλής το Λικούντ του Μπέντζαμιν Νετανιάχου με συνολικά 58 έδρες, τη δεύτερη στην κεντροδεξιά παράταξη με επικεφαλής το «Μπλε και Λευκό» μπλοκ του ε.α. στρατηγού Μπένι Γκαντς με 47 και την τρίτη θέση στην αραβική «Ενιαία Λίστα» (συμμετέχουν μεταξύ άλλων το ΚΚ Ισραήλ - Χαντάς) με 15 βουλευτές.

Σε κάθε περίπτωση, οι κάλπες της περασμένης Δευτέρας δείχνουν ότι ο Νετανιάχου, ο οποίος στις 17 Μάρτη δικάζεται για τρεις υποθέσεις διαφθοράς, διατηρεί τη δυνατότητά του να χειραγωγεί τη λαϊκή ψήφο. Επίσης, δείχνουν ότι τα άλλα αστικά κόμματα, παρά τις διαχειριστικές διαφοροποιήσεις, συμφωνούν στα στρατηγικά ζητήματα.

Σε κάθε περίπτωση, τα μετεκλογικά παζάρια το επόμενο διάστημα θα ενταθούν. Κι αυτό γιατί τόσο το μπλοκ του Νετανιάχου όσο και το μπλοκ κομμάτων που στηρίζουν τον Γκαντς, θα επιχειρήσουν να βρουν εταίρους για να συγκροτήσουν κυβέρνηση, εφόσον, ασφαλώς, εξασφαλίσουν την υποστήριξη 61 βουλευτών.

Ο Νετανιάχου και τα μικρότερα ακροδεξιά κόμματα Εβραίων (που διαθέτουν συνολικά 58) χρειάζονται άλλες τρεις έδρες.

Λογικά θα τις αναζητήσουν, με εκβιασμούς ή διάφορα δέλεαρ, από τη «δεξαμενή» του Γκαντς. Ο Γκαντς, από την άλλη, δύσκολα θα μπορούσε να αναζητήσει εταίρους από τη δεξαμενή του Λικούντ, καθώς το κόμμα παραμένει συσπειρωμένο γύρω από τον αρχηγό και την προσμονή παραμονής στην εξουσία, ενόψει των μεγάλων γεωπολιτικών παιχνιδιών που διαδραματίζονται στην ευρύτερη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Η περίπτωση να συμμαχήσει με την αραβική «Ενιαία Λίστα» φαντάζει πολύ πιο δύσκολη, καθώς ο ίδιος προεκλογικά είχε κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας, δηλώνοντας αποφασισμένος ότι διεκδικεί την εξουσία για να σχηματίσει κυβέρνηση με «εβραϊκή πλειοψηφία». Πιο πιθανή φαίνεται μια κυβέρνηση συνασπισμού με τον Νετανιάχου, προωθώντας από κοινού τα σχέδια για προσάρτηση και άλλων παλαιστινιακών εδαφών. Εάν δεν τα καταφέρουν, τότε δεν θα πρέπει να αποκλείεται το ενδεχόμενο νέων - τέταρτων κατά σειρά! - εκλογών στις 8 Σεπτέμβρη...

Το θερμό μετεκλογικό τοπίο συμπληρώνουν το ίδιο διάστημα και τα πρώτα κρούσματα κορονοϊού στο Ισραήλ. Τα αυστηρά υγειονομικά μέτρα που έχουν επιβληθεί από την Πέμπτη, δεν οδηγούν μόνο στη ματαίωση ανοικτών αθλητικών ή καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, αλλά και των μεγάλων κοινών αμερικανο-ισραηλινών στρατιωτικών ασκήσεων «Τζούπιτερ Κόμπρα» που είχαν προγραμματιστεί για την επόμενη βδομάδα. Η κατάσταση δεν άφησε ανεπηρέαστα ούτε τα Παλαιστινιακά εδάφη, με τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς να κηρύττει την περιοχή για ένα μήνα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.