Αποκαλυπτική τόσο για το υπουργείο Παιδείας όσο και για την πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ ήταν η συνάντηση που έγινε την περασμένη Τρίτη, ύστερα από αίτημα της δεύτερης. Ο υπουργός Παιδείας προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από το ΑΣΕΠ για τις πρωτοφανείς ελλείψεις και καθυστέρηση στις προσλήψεις εκπαιδευτικών. Ταυτόχρονα όμως εμφανίστηκε υπέρμαχος του διαγωνισμού - «παρωδία» του ΑΣΕΠ και κάλυψε στην ουσία τους προϊσταμένους που προσλαμβάνουν σωρηδόν ωρομισθίους λόγω ανεπάρκειας πιστώσεων και μάλιστα με αμφισβητούμενες διαδικασίες.

Τα παραπάνω υπογραμμίζει με ανακοίνωσή της η ΕΣΑΚ ΔΕΕ, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι στην ίδια συνάντηση, ο υπουργός παραδέχτηκε πως μεγάλο μέρος του προγράμματος επιμόρφωσης για την «Κοινωνία της Πληροφορίας» θα δοθεί σε ιδιώτες, ενώ οι επιμορφούμενοι εκπαιδευτικοί θα επιδοτηθούν με 200.000 δραχμές.

Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ σημειώνει πως επιβεβαιώθηκε η εκτίμησή της ότι η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ - Συνεργασία - Παρέμβαση), αποφάσισε στα λόγια την απόσυρση του νομοσχεδίου για την αξιολόγηση και στην ουσία ζητά διάλογο για μια άλλη «καλύτερη αξιολόγηση». «Ενώ ο υπουργός Παιδείας δήλωσε προκλητικά στο ΔΣ της ΟΛΜΕ ότι το νομοσχέδιο θα συζητηθεί πριν τα Χριστούγεννα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και θα ψηφιστεί ως πρώτο νομοσχέδιο το Γενάρη, η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ σιώπησε» υπογραμμίζει η ΕΣΑΚ ΔΕΕ. Και συνεχίζει: «Τη σχετική απόφαση του ΔΣ, ούτε ο πρόεδρος, ούτε κανείς από την πλειοψηφία που την ψήφισε (απουσίαζε ο εκπρόσωπος της Παρέμβασης) πρόβαλε στον υπουργό και όταν ακόμα ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ ΔΕΕ υπενθύμισε, μπροστά στον υπουργό, ότι οφείλουν ως πιο αρμόδιοι να προβάλουν τη σχετική απόφαση, αυτοί συνέχισαν να σιωπούν αν και επεκτάθηκαν σε "χίλια δυο ζητήματα" που δεν ήταν στο υπόμνημα».

Μετά από τα παραπάνω, η ΕΣΑΚ ΔΕΕ δηλώνει πως επιβεβαιώνεται η «η συναίνεση, διγλωσσία και κυρίως η αφερεγγυότητα της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Η διέξοδος για το κίνημα των εκπαιδευτικών δε βρίσκεται στις εκπτώσεις, στους συμβιβασμούς και στα παζάρια που εφαρμόζουν ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, Συνεργασία, Παρέμβαση και σε αποφάσεις που οδηγούν σε αδιέξοδο τον κλάδο αλλά στην ταξική συσπείρωση από τα κάτω, στην οποία θετική είναι η συνεισφορά του ΠΑΜΕ, στη δημιουργία επιτροπών αγώνα, στην κοινή δράση των εργαζομένων για κατακτήσεις που θα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες».