Με εφόδιο την πείρα από τη δράση που ανέπτυξαν μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, η «επόμενη μέρα» βρίσκει τους Συλλόγους και τις Ομάδες της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας σε θέση μάχης μπροστά στα προβλήματα που αναζωπυρώνονται από την ένταση της επίθεσης σε κάθε πλευρά της ζωής των γυναικών, σε ετοιμότητα να αντιτάξουν διεκδικήσεις, αιτήματα και αγωνιστικές πρωτοβουλίες με επίκεντρο τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Η δραστηριότητα του προηγούμενου διαστήματος και τα κριτήρια με βάση τα οποία γίνεται ο απολογισμός των πρωτοβουλιών, συζητήθηκαν στην πρώτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας μετά τη λήξη των περιοριστικών μέτρων, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Ιούνη. Η πείρα που μεταφέρθηκε αποτύπωσε τις δυνατότητες που προκύπτουν όταν ο σχεδιασμός της δράσης γίνεται υπόθεση που «αγκαλιάζει» συνολικά τα μέλη κάθε Συλλόγου και Ομάδας, και όχι στενά τα Διοικητικά τους Συμβούλια, όταν γίνεται αντικείμενο συλλογικής επεξεργασίας, απόφασης και υλοποίησης.

«Πυξίδα» που προσανατολίζει τις πρωτοβουλίες των Συλλόγων και Ομάδων Γυναικών, τόσο αυτοτελώς όσο και σε συμπόρευση με άλλους φορείς, αποτελούν οι αγωνιστικές διεκδικήσεις της ΟΓΕ για τα οξυμένα προβλήματα που ταλανίζουν τις γυναίκες. Μια σειρά Σύλλογοι και Ομάδες έχουν συγκεντρώσει σημαντική πείρα από την παρέμβασή τους.

Στην περιοχή της Φθιώτιδας τα σχέδια της κυβέρνησης για την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ μεταφράζονται σε επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και οικονομική ασφυξία για ολόκληρες περιοχές που ζουν με επίκεντρο τη δραστηριότητα της επιχείρησης. Στο έδαφος αυτό η Ομάδα Λοκρών συμμετέχει στις κινητοποιήσεις που οργανώνονται εδώ και μήνες από τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και φορείς της περιοχής, ενώ παράλληλα αναπτύσσει και αυτοτελή δράση.

Στη συγκεκριμένη ομάδα συμμετέχουν εργαζόμενες που είτε οι ίδιες είτε μέλη της οικογένειάς τους δουλεύουν στην επιχείρηση. Η ύπαρξη ενός σταθερού πυρήνα, που δεν έλειψε ποτέ από το πλευρό των εργαζομένων, έχει δώσει στις σημερινές συνθήκες ώθηση στη συμμετοχή περισσότερων γυναικών στις κινητοποιήσεις. Η συμμετοχή αυτή εκφράστηκε και με πρωτοβουλίες όπως οι επιστολές με τις οποίες γυναίκες ένωσαν τη φωνή τους με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Ενα υαλοπέτασμα που έπεσε από το σχολικό κτίριο, με αποτέλεσμα να τραυματίσει μητέρα που συνόδευε το παιδί της στο σχολείο την πρώτη μέρα της επαναλειτουργίας του, έγινε η αφορμή για να «φωτιστεί» η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα σχολικά κτίρια στον δήμο Αιγάλεω.

Οι κινητοποιήσεις των γονιών στον δήμο και τα αρμόδια υπουργεία, που βρίσκονται σε εξέλιξη, στηρίζονται και στη συμμετοχή γυναικών του Συλλόγου της ΟΓΕ στην περιοχή. Η «γέφυρα» επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς και τον Σύλλογο αποδείχθηκε πολύτιμη, αφού μητέρες που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην αγωνιστική δράση στράφηκαν στον Σύλλογο για βοήθεια: Από τα πρακτικά ζητήματα της προετοιμασίας των κινητοποιήσεων μέχρι τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που προτάσσουν.

Οι διεκδικήσεις για την Υγεία, η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις των υγειονομικών αλλά και η οργάνωση αυτοτελών πρωτοβουλιών αποτελούν σταθερό άξονα γύρω από τον οποίο ξεδιπλώνεται η δραστηριότητα Συλλόγων και Ομάδων.

Σχετικό παράδειγμα αποτελεί η δράση του Συλλόγου Γυναικών Νίκαιας. Τη μέρα της πανυγειονομικής απεργίας, στις 16 Ιούνη, ο Σύλλογος έστησε τραπεζάκι σε πλατεία της περιοχής, μοιράζοντας την ανακοίνωσή του και συγκεντρώνοντας υπογραφές στήριξης στα αιτήματα και το πλαίσιο πάλης που έχει διαμορφώσει. Τα βλέμματα και την προσοχή «τράβηξε» το κουίζ, στο οποίο ο Σύλλογος καλούσε τους περαστικούς να απαντήσουν. «Πόσοι οικογενειακοί γιατροί υπάρχουν στον δήμο Νίκαιας - Ρέντη, με πληθυσμό 108.000 ατόμων;» και η απάντηση αποκάλυπτε ότι υπάρχουν μόλις 10 οικογενειακοί γιατροί, δηλαδή περίπου 1 γιατρός για κάθε 11.000 κατοίκους.

Σημείο αναφοράς στις πρωτοβουλίες αυτού του διαστήματος αποτελούν και οι κινητοποιήσεις ενάντια στην πολιτική που επιβαρύνει το περιβάλλον στις περιοχές που ζουν χιλιάδες οικογένειες και θέτει σε κινδύνους την υγεία του λαού. Στη Θεσσαλονίκη, στο επίκεντρο του αγώνα αυτού βρίσκονται τα σχέδια της τσιμεντοβιομηχανίας «ΤΙΤΑΝ» να προχωρήσει στην καύση απορριμματογενών καυσίμων, λαμβάνοντας σχετική άδεια εν μέσω πανδημίας, και η περιβαλλοντική επιβάρυνση από τη λειτουργία των ΕΛΠΕ που συνεχίζεται αμείωτη.

Οι κινητοποιήσεις που οργανώνονται έχουν συγκεντρώσει τη στήριξη 125 φορέων, μεταξύ αυτών και των Συλλόγων και των Ομάδων της ΟΓΕ. Στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας οι Σύλλογοι της ΟΓΕ συμμετέχουν στο συντονιστικό φορέων που οργανώνει τη διεκδίκηση του λαού της περιοχής που αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις της λειτουργίας του ΧΥΤΑ Φυλής.

Αντίστοιχα, στην Καρδίτσα ο Σύλλογος αντιδρά μαζί με άλλους φορείς στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών στα Αγραφα. Μάλιστα, συγκέντρωσε ζωγραφιές μικρών μαθητών από δημοτικά και νηπιαγωγεία της περιοχής, οι οποίες μετατράπηκαν σε πανό που κράτησαν οι ίδιοι κατά τη διάρκεια κινητοποίησης.

Τα οξυμένα προβλήματα, όπως τα παραπάνω, η δράση και οι πολύμορφες πρωτοβουλίες γύρω από αυτά έχουν αποτέλεσμα να «συναντιούνται» οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της ΟΓΕ με έναν σημαντικό αριθμό γυναικών που κάνουν τα πρώτα βήματα στη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις, σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

Αναδεικνύονται νέες, μεγαλύτερες απαιτήσεις από το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, ώστε να σταθεροποιούνται και να διευρύνονται τα πρώτα αγωνιστικά σκιρτήματα των γυναικών. Πλευρά των απαιτήσεων αυτών είναι η απόκτηση μεγαλύτερης ικανότητας στον εντοπισμό των ζητημάτων που μπορούν να αναδειχθούν σε κρίκους για να ξεδιπλωθεί η αλυσίδα των αγωνιστικών δράσεων, στην αναλυτική συζήτηση για τα αιτήματα που δίνουν το στίγμα των κινητοποιήσεων, στο ξεπέρασμα των εμποδίων και της προσπάθειας υπονόμευσης των κινητοποιήσεων.

Για παράδειγμα, οι νέες μητέρες, οι νέοι γονείς που βλέπουν τα σχολεία των παιδιών τους να στεγάζονται σε παλιά και ασυντήρητα κτίρια, που δημιουργούν κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία τους, είναι εύκολο να στρέψουν τις ελπίδες τους στις δωρεές από επιχειρήσεις, τις οποίες άλλωστε διαφημίζουν κυβέρνηση και δήμοι, για να γίνουν απαραίτητες επισκευές.

Στο έδαφος αυτό, είναι αναγκαία η παρέμβαση του Συλλόγου για να μην χάνεται από το οπτικό πεδίο των γονιών που παλεύουν ο πακτωλός χρηματοδοτήσεων που καταλήγουν στα ταμεία των επιχειρηματικών ομίλων, την ώρα που για τις ανάγκες των οικογενειών τους δίνονται ψίχουλα, για να μην «πατούν» οι αγωνιστικές διαθέσεις των γυναικών τις διάφορες «μπανανόφλουδες», για να βρίσκεται στο επίκεντρο της διεκδίκησης το αίτημα για κρατική χρηματοδότηση.

Αντίστοιχα, για μια σειρά φορείς δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητη η κατανόηση του αιτήματος της ΟΓΕ για δωρεάν κρατικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς για όλα τα παιδιά. Χρειάζεται να προηγηθεί συζήτηση για το δικαίωμα των παιδιών στην Προσχολική Αγωγή, δικαίωμα που δεν εξασφαλίζεται ούτε από τη φροντίδα της γιαγιάς ούτε από τη λειτουργία των σταθμών σαν παιδικά «πάρκινγκ», ώστε να πατά σε στέρεες βάσεις ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός.

Η δραστηριότητα του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος με σωματεία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικούς συλλόγους τους προηγούμενους μήνες και τα συμπεράσματα από αυτή αποτελούν παρακαταθήκη για τα επόμενα βήματα του συντονισμού σε μια σειρά μέτωπα αγώνα.

Στην προσπάθεια αυτή, η Ομοσπονδία δίνει ιδιαίτερο βάρος στη συζήτηση σε όλα τα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων και Ομάδων, ώστε να γίνεται ξεκάθαρο ότι ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός θα ενισχύεται όσο στηρίζεται στην αυτοτελή δράση κάθε Συλλόγου και Ομάδας, κάθε μαζικού φορέα που συμμετέχει σε αυτόν. Στο φόντο αυτό, προϋπόθεση είναι επίσης η καλή προετοιμασία των δυνάμεων της ΟΓΕ ώστε να συμβάλουν στο ίδιο το περιεχόμενο της κοινής αγωνιστικής δραστηριότητας και όχι στενά και περιορισμένα στο «σχήμα» που θα πάρει μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία.

Με άλλα λόγια, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες σε κάθε γειτονιά πρέπει να εξετάσουν ποιο ή ποια είναι τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα που θα βρεθούν στο επίκεντρο της κοινής δράσης, που θα αποτελέσουν τον κρίκο αυτής της δράσης. Πρέπει να έχουν τις «κεραίες» τους ανοιχτές και να παρεμβαίνουν ιδιαίτερα εκεί που αναπτύσσονται αγωνιστικές διαθέσεις. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητη η αναλυτική συζήτηση πάνω στις αγωνιστικές διεκδικήσεις που προτάσσουν για κάθε ζήτημα, ώστε να είναι σε θέση να εξηγήσουν στις γυναίκες που απευθύνονται το περιεχόμενο κάθε αιτήματος, που διαμορφώνεται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες στην εργασία, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, της οικογένειας, στον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο.

Με φροντίδα χρειάζεται να γίνεται και η απεύθυνση σε μαζικούς φορείς, όπως σε συλλόγους γονέων, σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, όπου συμμετέχουν κυρίως νέες μητέρες χωρίς προηγούμενη πείρα από το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η τυπική αποστολή μιας πρόσκλησης σε μια κοινή σύσκεψη ή δράση αποδεικνύεται πως δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται να επιδιώκεται η άμεση επικοινωνία με τα ΔΣ αυτών των φορέων, η συζήτηση που να «φωτίζει» τους λόγους για τους οποίους χρειάζεται κοινός βηματισμός, τα αιτήματα που προτάσσουν οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της ΟΓΕ.

Πάνω σε αυτό το έδαφος θα μπορούν να αναπτύσσονται οι πρωτοβουλίες κοινής αγωνιστικής δράσης, με σχέδιο για την κλιμάκωση και για να απλώνονται και σε άλλα μέτωπα πάλης.