Σε... πανηγυρικό τόνο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε χτες άλλο ένα διαχειριστικό μέτρο για την πανδημία, μακριά από τα αναγκαία μέτρα για άμεση ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για σχέδιο επίταξης του ιδιωτικού τομέα κ.ο.κ.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Υγείας Β. Κικίλιας ανακοίνωσε ότι από τη Δευτέρα 103 Κέντρα Υγείας (ΚΥ) και από τις 15 Οκτώβρη άλλα 58 ΚΥ και 42 Περιφερειακά Ιατρεία επεκτείνουν τη λειτουργία τους, ώστε να «διαχειρίζονται» περιστατικά πολιτών με συμπτώματα κορονοϊού, προκειμένου «να δοθούν ανάσες και στα νοσοκομεία μας, κυρίως τα νοσοκομεία αναφοράς».

«Θα προστίθενται συνεχώς Κέντρα Υγείας, έτσι ώστε (...) σχεδόν όλα όσα μπορούν να μπουν στη μάχη κατά του κορονοϊού», πρόσθεσε ο γγ Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Στην Αττική, τη Δευτέρα θα ξεκινήσουν 14 ΚΥ, τα οποία θα πραγματοποιούν μέχρι 500 τεστ τη μέρα. «Οσοι πολίτες έχουν συμπτωματολογία συμβατή με λοίμωξη από κορονοϊό» θα απευθύνονται στα ΚΥ μόνο κατόπιν ραντεβού.

Με άλλα λόγια, μετά την... αυτοεκτίμηση του ασθενούς για το αν έχει συμβατά συμπτώματα με τον κορονοϊό, θα ακολουθεί η προσπάθεια να κλείσει ραντεβού σε κάποιο ΚΥ, αν τα καταφέρει θα πηγαίνει εκεί για να του κάνουν τεστ, και μετά θα φιλτράρονται όσοι πρέπει να απευθυνθούν στα ήδη γονατισμένα νοσοκομεία. Ενα σοβαρό ερώτημα βέβαια είναι... όσοι δεν έχουν κορονοϊό πού θα πηγαίνουν; Ποιος γιατρός θα τους εξετάζει και θα τους παρακολουθεί, την ώρα που διατηρούνται ανέγγιχτες οι τεράστιες ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες στα ΚΥ;

Στην πραγματικότητα, οι κυβερνητικές τυμπανοκρουσίες απηχούν ακριβώς την επέκταση του «συστήματος της μίας νόσου» και στην αποδεκατισμένη ΠΦΥ. Την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία γονατίζουν από την υποστελέχωση, τα διαχρονικά εξίσου υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας, καλούνται να μπουν στη μάχη με τους ίδιους όρους, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης!

Εξίσου χαρακτηριστική ήταν και η αναφορά του υπουργού ότι «το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τα Νοσοκομεία μας και τα Κέντρα Υγείας, είναι φτιαγμένα κυρίως για τους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν, για τους ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν, για τους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται στα όρια της φτώχειας». Ομολογεί δηλαδή ότι η πολιτική της κυβέρνησης δεν είναι η κάλυψη των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών στην Υγεία, με βάση και τα τεράστια άλματα της Επιστήμης, αλλά «παροχές» αντίστοιχες της φτώχειας και της εξαθλίωσης...

Αυτό που έπρεπε να γίνει σε κάθε κρίκο του δημόσιου συστήματος Υγείας και η κυβέρνηση δεν το κάνει, επειδή «κοστίζει», είναι οι μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και όλων των κλάδων, η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Αντίστοιχα, δεν προχωρά στην αναγκαία σε συνθήκες πανδημίας επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας και στην ένταξη των αυτοαπασχολούμενων σε έναν ενιαίο σχεδιασμό, προκειμένου να προσφέρουν δωρεάν ιατρικές εξετάσεις, συνταγογραφήσεις, εμβολιασμό κ.ά.