Κεντρικά ζητήματα των συλλαλητηρίων, η υπεράσπιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, η διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η απαίτηση για την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας που θα ικανοποιούν τις πραγματικές και αυξημένες ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, η διεκδίκηση αναβαθμισμένων υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας, κόντρα στην εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας.

Εχοντας δεδομένη τη νέα κυβερνητική επίθεση στο σύνολο των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων, οι παρεμβάσεις μας -υπογράμμισε στην ομιλία του ο Γ. Μαυρίκος - πρέπει να στοχεύουν στην καθημερινή κινητοποίηση των εργαζομένων για την υπεράσπιση των ζωτικών τους συμφερόντων και δικαιωμάτων, να τους ενώνουμε στη γραμμή της ταξικής κατεύθυνσης, να εξασφαλίζεται η συσπείρωση γύρω από το ΠΑΜΕ και νέων δυνάμεων. Προχωράμε - σημείωσε ο συνδικαλιστής - στην οργάνωση της πάλης, στην ενημέρωση των εργαζομένων, με βάση τις θέσεις μας για την κοινωνική ασφάλιση που έχουμε επεξεργαστεί, όπως τις προβάλλαμε μέσα από το «δωδεκάλογο του ΠΑΜΕ». Σε αυτή την προσπάθεια χρειάζεται να παίρνουμε υπόψη μας τους ελιγμούς της κυβέρνησης, την αναπροσαρμογή της τακτικής της, την προσφυγή της σε μεθόδους «σαλαμοποίησης» του ασφαλιστικού ή την προώθηση του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου με κάποια άλλη μορφή.

«Ενα όμως είναι σίγουρο, συνέχισε ο συνδικαλιστής. Η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω. Είναι απόλυτα δεσμευμένη στην κατεύθυνση της ανατροπής των κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Σε αυτό έχει τη στήριξη και των ηγεσιών της πλειοψηφίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Γι' αυτό η δική μας τακτική πρέπει να ενισχύει την αυτοτελή δράση των ταξικών δυνάμεων και με τις πρωτοβουλίες μας, στη βάση των πραγματικών προβλημάτων, να οξύνουμε την αντιπαράθεση προς τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους εκπροσώπους του».

«Δεν υποστέλλουμε τη σημαία του αγώνα. Συνεχίζουμε! Τώρα πιο συγκροτημένα, πιο μαζικά». Με αυτά τα λόγια ο Χ. Σκεπετάρης περιέγραψε τον τόνο που πρέπει να δώσουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μέσα στους χώρους δουλιάς. Τόνισε μάλιστα ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα πάει στη διαπραγμάτευση για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και θα αποδεχτεί ό,τι της δώσει ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση.

Στη μείωση των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων αναφέρθηκε ο Δ. Αγκαβανάκης, σημειώνοντας ότι πρέπει οι υπάλληλοι να διεκδικήσουν αναπλήρωση των προβλεπόμενων απωλειών για το 2002, αλλά και νέες ουσιαστικές αυξήσεις για το 2003 (η διαπραγμάτευση αρχίζει το Μάρτη), παράλληλα με την αναδρομική καταβολή του επιδόματος και στους δύο γονείς.

Μόνο η δράση του ΠΑΜΕ ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα του συνδικαλιστικού κινήματος, υπογράμμισε ο Π. Τσίρκας, σημειώνοντας την ανάγκη να βοηθηθούν ομοσπονδίες και συνδικάτα για μεγαλύτερη δράση και τη διεκδίκηση υπογραφής συλλογικών συμβάσεων εργασίας που δεν προσαρμόζονται στη λογική των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Για το ίδιο ζήτημα ο Θ. Ευθυμίου υπογράμμισε πως ενώ οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ μας χαρακτηρίζουν «μαξιμαλιστές», την ίδια στιγμή σπρώχνουν στους εργαζόμενους τις θεωρίες του «εφικτού», του δήθεν «ρεαλιστικού». Γι' αυτό εμείς δεν πρέπει να μπούμε στη λογική των δεικτών που βάζει το ίδιο το κεφάλαιο, αλλά να διεκδικήσουμε ΕΓΣΣΕ με βάση τις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων, σύμφωνα δηλαδή και με το πλαίσιο που καταθέσαμε στην ολομέλεια της ΓΣΕΕ.

Αν και δύσκολη χρονιά, το 2002 μπορεί να γίνει η «δική μας χρονιά», υπογράμμισε ο Α. Αβραμίδης, αφού η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ενσωματώνεται όλο και περισσότερο και τείνει να μετατρέψει το συνδικαλιστικό κίνημα σε «μη κυβερνητική οργάνωση». Στο προπαγανδιστικό τους τρικ ότι θα μας σώσει το ευρώ, το ΠΑΜΕ απαντά: Μόνο η οργάνωση και η πάλη των εργαζομένων είναι η διέξοδος.

Κεντρική πολιτική μας επιλογή παραμένει η καταδίκη του «κοινωνικού διαλόγου» και του «εταιρισμού», σημείωσε ο Α. Τσώλης, προβάλλοντας εμπλουτισμένες όλες τις θέσεις και τα αιτήματα των εργαζομένων για την κοινωνική ασφάλιση. Ταυτόχρονα τόνισε την ανάγκη της όσο γίνεται καλύτερης προετοιμασίας της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ και της ενημέρωσης των εργαζομένων.

Στην απώλεια εισοδήματος από την αισχροκέρδεια που παρατηρείται με πρόσχημα το ευρώ, αναφέρθηκε ο Δ. Σούκης. Είναι καθαρό ποιος ωφελείται από το ευρώ. Για να σημειώσει ότι το ίδιο το κράτος πρωτοστατεί σε αυτή την πολιτική.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ όχι μόνο δε διεκδικούν, αλλά κάνουν κάθε προσπάθεια να προσαρμόσουν τις «διεκδικήσεις» στο επίπεδο των αναγκών του κεφαλαίου και της κερδοφορίας των επιχειρήσεών του, υπογράμμισε ο Δ. Κουμπούρης. Το πλαίσιο, που έβαλαν για την ΕΓΣΣΕ είναι βήμα προς τα πίσω και όχι διεκδίκηση, το ίδιο και στο ασφαλιστικό.

Βασικό μέτωπο πάλης παραμένει για μας η αντίσταση στην επίθεση συνολικά του ιμπεριαλισμού και στην προσπάθειά του να μετατεθούν οι επιπτώσεις της κρίσης και του πολέμου στις πλάτες του εργαζόμενου λαού, τόνισε ο Γ. Τούσσας. Στο ευρώ δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο τις κερδοσκοπικές πλευρές, αλλά το γενικότερο ρόλο του, για προώθηση των αναδιαρθρώσεων, των αντιασφαλιστικών ανατροπών, συνολικά της ενίσχυσης του κεφαλαίου. Ο συνδικαλιστής σημείωσε την ανάγκη για παρεμβάσεις που θα ματαιώνουν στην πράξη τη ληστεία με τα ιδιωτικά ιατρεία, την πιο αισχρή εμπορευματοποίηση της υγείας.

Για το ίδιο θέμα, ο Φ. Κατσικαρώνης τόνισε ότι τα απογευματινά ιατρεία είναι ένας ακόμα δρόμος για την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης. Ταυτόχρονα υπογράμμισε τη σημασία, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ να συνεχίσουν να προβάλλουν το αίτημα του «35ωρου» και στη διεκδίκηση των νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το συνολικό κόστος ζωής που καθημερινά αυξάνεται.

Η Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία να διεκδικήσουν όλα τα μεροκάματα στους εργαζόμενους που δεν μπόρεσαν να εργαστούν εξαιτίας των καιρικών συνθηκών και την κυβέρνηση να υποχρεώσει τις επιχειρήσεις στην καταβολή τους σε κάθε περίπτωση. Τέλος συζήτησε και συγκρότησε ειδική ομάδα που θα εξετάσει τη λειτουργία «λαϊκών ιατρείων» από εθελοντές γιατρούς, ειδικά για κατηγορίες εργαζομένων, μεταναστών κ.λπ. που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Ενώ σύντομα θα επιδιώξει να λειτουργήσει στα πλαίσια του ΠΑΜΕ, νομική υπηρεσία για την παροχή υπηρεσιών στους εργαζόμενους.