Πηγή αστείρευτης κερδοσκοπίας για τραπεζίτες και άλλους «θεσμικούς» ρεντιέρηδες αποδείχτηκε και το 2001 η ελληνική δευτερογενής αγορά κρατικών ομολόγων. Το γεγονός αυτό πιστοποιείται και από τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, σύμφωνα με τα οποία:

• Στο δωδεκάμηνο Γενάρη - Δεκέμβρη 2001 η αξία των ομολόγων που άλλαξαν χέρια πενταπλασιάστηκε σε σύγκριση με το 2000 και έφτασε τα 314 δισ. ευρώ, δηλαδή 10,7 τρισ. δρχ.(!) (έναντι 64 δισ. ευρώ το 2000). Ο καθημερινός τζόγος (μέση αξία συναλλαγών) στο δίμηνο Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2001 έφτασε στο ύψος ρεκόρ των 2,26 δισ. ευρώ ή 770 δισ. δρχ. ημερησίως!
• Σε ετήσια βάση τα κεφαλαιακά κέρδη (δηλαδή η αύξηση της τιμής των κρατικών ομολόγων, που δεν περιλαμβάνει τους τόκους των κρατικών δανείων) φτάνει σε 3,74% για τα 20ετή ομόλογα, τα οποία στο τέλος Δεκέμβρη απέδιδαν επιπλέον στους κατόχους τους και επιτόκιο 5,65%(!) σε ετήσια βάση. Ολα αυτά τα κέρδη είναι παντελώς αφορολόγητα, τόσο για τις ξένες όσο και για τις ελληνικές τράπεζες. Πρόσφατα το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών διαβεβαίωσε ότι θα παραμείνουν αφορολόγητα και για το 2002.

Οι εξελίξεις αυτές καταδείχνουν για μια ακόμη φορά τους ωφελημένους της λεγόμενης «εντός ΟΝΕ εποχής» και των «χαμηλών επιτοκίων» που δεν είναι άλλοι από τους Ελληνες και ξένους μεγαλοδανειστές του ελληνικού δημοσίου.

Τα κεφαλαιακά κέρδη των τζογαδόρων στην ελληνική καθώς και στις διεθνείς αγορές κρατικού χρέους τροφοδοτήθηκαν από τις διαδοχικές μειώσεις επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα και όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή της η Τράπεζα της Ελλάδας «ιδιαίτερα μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ». Στις συγκεκριμένες συνθήκες επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας και γενικευμένης μείωσης των επιτοκίων, τα κρατικά ομόλογα λειτούργησαν σαν πόλος συγκέντρωσης κεφαλαίων από τα χρηματιστήρια και διασφάλισαν την κερδοφορία των τραπεζών. Ετσι, για μια ακόμη φορά αποδείχνεται ότι οι κεφαλαιοκράτες μπορούν να κερδίζουν και σε περιόδους «οικονομικής ανάπτυξης» και σε χρονιές «ύφεσης», όπως ήταν το 2001.