Πανεπιστημιακός - Συγγραφέας
Αξιοποιώντας τη δράση γνωστών, προβοκατόρικων ομάδων και τα πρόσφατα απαράδεκτα και καταδικαστέα γεγονότα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναπαράγει, αφενός, την αντιδραστική και αντιεπιστημονική θεωρία των «δύο άκρων», που προσβάλλει βάναυσα την ιστορική μνήμη και, αφετέρου, αναγγέλλει μέτρα που εδώ και χρόνια επωάζονται, όπως «πανεπιστημιακή αστυνομία», κάρτες εισόδου, κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης και άλλα τέτοια, που ανάλογα έχουν και στο παρελθόν εμφανιστεί και έχουν βρει απέναντι σύσσωμη την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα γνωρίζει καλά ότι οι όποιοι μηχανισμοί καταστολής στα πανεπιστήμια δεν φτιάχνονται για να αντιμετωπίσουν τη δράση τέτοιων παρακρατικών μηχανισμών, όπως άλλωστε αποδείχτηκε και με την κατάργηση του ασύλου, που υποστηρίχτηκε επικοινωνιακά με ανάλογη επιχειρηματολογία. Στο στόχαστρο βρίσκονται η διαχείριση της γνώσης των νέων και η χρήση των πανεπιστημίων προς όφελος μικρών κοινωνικών ομάδων και των συμφερόντων τους. Βρίσκονται τα δημοκρατικά δικαιώματα και κυρίως η δυνατότητα της οργανωμένης και συλλογικής διαμαρτυρίας.
Μια προσεκτική ματιά στο πρόγραμμα της ΝΔ για την Παιδεία αποκαλύπτει «αυτόνομα» πανεπιστήμια, «ανοιχτά» στις επιχειρήσεις, κατάργηση της ισότιμης Εκπαίδευσης, μείωση τμημάτων, κατηγοριοποίηση πτυχίων, ιδρυμάτων και αποφοίτων και, φυσικά, κέρδη επιχειρήσεων σε βάρος των φοιτητών. Ο όλος θόρυβος, επομένως, είναι μια άσκηση θεσμικής προπαρασκευής, με σκοπό τη μελλοντική καταστολή των αντιδράσεων που η κυβέρνηση αναμένει να πυροδοτήσουν τα μέτρα που ετοιμάζει.
Σε άρθρο μου τότε για την κατάργηση του ασύλου έγραφα: «Η μόνιμη είσοδος της Αστυνομίας θα μετατραπεί σταδιακά σε μόνιμη εγκατάστασή της...». Τότε θεωρήθηκε από κάποιους υπερβολικό και από άλλους λαϊκίστικο. Σήμερα;
Ας αφήσουν λοιπόν τα παιχνιδάκια εντυπώσεων και τις ασκήσεις καταστολής. Δεν θα περάσουν και πάλι. Το έργο έχει παιχτεί πολύ στο παρελθόν και επαναλαμβάνεται σαν τραγωδία στις δύσκολες μέρες που περνάει ο λαός μας.