Τώρα που είναι η ώρα της αποφασιστικής μάχης, το μυαλό πρέπει να είναι καθαρό, νηφάλιο, τα αιτήματα και οι μορφές πάλης που θα επιλεγούν από τους ίδιους να εξασφαλίσουν πολύτιμους συμμάχους, στηρίγματα στον δύσκολο δρόμο που έχουν μπροστά τους. Αυτά τα στηρίγματα θα τα βρουν πρώτα απ' όλα ο ένας στον άλλο, γιατί στο ίδιο καζάνι βράζουν όλοι, και ο σχεδιασμός της κυβέρνησης δεν κάνει διακρίσεις στη μεγάλη μάζα των εργαζομένων. Τους συμμάχους θα τους βρουν στους συναδέλφους τους από τον κλάδο, από άλλους χώρους δουλειάς, μαζικούς φορείς, μέσα και έξω από την Ελλάδα, που όλο αυτόν το χρόνο έχουν εκδηλώσει τη γνήσια αλληλεγγύη τους.
Ομως, είναι απαραίτητο να διακρίνουν τους φίλους από τους εχθρούς, γιατί τώρα δεν είναι ώρα για άλλες αυταπάτες, απογοητεύσεις, ταλαντεύσεις, δισταγμούς, καθυστερήσεις. Για να γνωρίζουν με τι εφόδια, με τι «στρατό» και εφεδρείες θα δώσουν τη μάχη, να αποφασίσουν την καλύτερη αξιοποίησή τους, επιδιώκοντας τη συμμετοχή όλων και ταυτόχρονα να γυρίσουν μια και καλή την πλάτη στις δυνάμεις εκείνες που ευθύνονται για τις σημερινές εξελίξεις. Γιατί τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, τα ευχολόγια και οι νουθεσίες δεν εξασφαλίζουν δουλειά και αξιοπρεπές μεροκάματο, δεν ταΐζουν ολόκληρες οικογένειες, δεν αποτρέπουν τον μαρασμό ολόκληρων περιοχών στις οποίες δραστηριοποιείται η επιχείρηση.