Συνέδριο πραγματοποίησε διαδικτυακά, στα τέλη της προηγούμενης βδομάδας, το συγκυβερνών Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της Γερμανίας, σε μια περίοδο και χρονιά ομοσπονδιακών βουλευτικών εκλογών (έχουν προγραμματιστεί για τις 26/9/2021), όπου όπως δείχνουν μετρήσεις, η πολύχρονη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν έχουν συσσωρεύσει έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ταυτόχρονα, μετά από 16 χρόνια στην καγκελαρία της χώρας και σχεδόν δύο δεκαετίες στην προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών, η Αγκελα Μέρκελ έχει δηλώσει ότι αποχωρεί και είναι κρίσιμο για το γερμανικό κεφάλαιο να βρει το νέο του πολιτικό προσωπικό στα ανώτερα αξιώματα.

Στη μετά Μέρκελ εποχή, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης που η πανδημία λειτούργησε ως καταλύτης, η μάχη της διαδοχής έχει τη σημασία της. Ετσι τη δεύτερα μέρα το συνέδριο περιελάμβανε την εκλογή νέου προέδρου στο κόμμα, που δεν είναι βέβαιο ότι θα είναι και ο επόμενος υποψήφιος καγκελάριος, καθώς συνήθως αυτός επιλέγεται από τους Χριστιανοδημοκράτες μαζί με τους εταίρους τους Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) της Βαυαρίας. Νέος πρόεδρος εκλέχτηκε ο Αρμιν Λάσετ, πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας (του μεγαλύτερου κρατιδίου της Γερμανίας), που επικράτησε με 521 ψήφους στον β' γύρο, του Φρίντριχ Μερτς, που έλαβε 466 ψήφους.

Το αποτέλεσμα αυτό θα πρέπει να επικυρωθεί και με την επιστολική ψήφο των 1.001 συνέδρων, η οποία θα καταμετρηθεί στις 22 Γενάρη. Ο Λάσετ, πρώην δημοσιογράφος, βουλευτής, ευρωβουλευτής, κρατιδιακός υπουργός και πρωθυπουργός, στην πρώτη του ομιλία εγγυήθηκε συνέχιση του έργου της Μέρκελ, που χαρακτηρίστηκε από την τοποθέτηση του κόμματος στο «κέντρο» και την «εμπιστοσύνη», που υποσχέθηκε ότι θα είναι και δικό του χαρακτηριστικό. Πολλοί επικριτές του τον χαρακτηρίζουν ασταθή και καριερίστα. Οπως καταγράφεται σε σχόλια στον γερμανικό Τύπο, οι θέσεις του για τα μεγάλα θέματα, τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, στην κλιματική αλλαγή, στον διεθνή εμπορικό ανταγωνισμό, υπαγορεύονταν έως τώρα από καθαρά τοπικιστικά κριτήρια. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι αντιστεκόταν στην πολιτική της Μέρκελ για απολιγνιτοποίηση, ακριβώς επειδή τα συμφέροντα της περιοχής του ήταν διαφορετικά, ενώ επαναλάμβανε συχνά ότι «οι πολιτικές για το κλίμα δεν πρέπει να οδηγήσουν την οικονομία σε ασφυξία».