Η εικόνα του φοιτητή να σύρεται με το κεφάλι στην άσφαλτο για αρκετές δεκάδες μέτρα δεν ταιριάζει στο ΑΠΘ και στον ακαδημαϊκό χαρακτήρα ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Τη ζοφερή αυτή εικόνα ακολούθησαν οι παραπομπές σε δίκη δεκάδων φοιτητών οι οποίοι μόνο σκοπό είχαν, με βάση τις αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων φοιτητικών συλλόγων στις οποίες συμμετείχαν, να υπερασπίσουν το πανεπιστήμιο από μια πολιτική τα πρώτα αποτελέσματα της οποίας είδαμε στην πράξη.

Η στήριξη ενός δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου, η αντίθεση στην υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ, η αντίθεση στη φίμωση κάθε φωνής που είναι διαφορετική από τις κυβερνητικές επιλογές, είναι οι αιτίες που οδήγησαν στα γεγονότα στο χώρο του ΑΠΘ.

Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το κτίριο Διοίκησης συνέχισε να βρίσκεται σε κατάληψη. Οι φοιτητές που διαδήλωσαν και όχι η κατάληψη ήταν ο στόχος της αστυνομικής βίαιης επέμβασης.

Στα παραπάνω σοβαρά ζητήματα θα πρέπει να προσθέσω και την κατάσταση όπου βρίσκονται τα πανεπιστήμια λόγω Covid-19. Σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στις άλλες βαθμίδες της Εκπαίδευσης, επικρατεί πλήρης σιωπή για το άνοιγμα των πανεπιστημίων. Καμία ενέργεια για την υλοποίηση των υγειονομικών όρων ώστε να εξασφαλιστεί η επαναλειτουργία τους. Μήπως κάποιοι επιδιώκουν τα κλειστά πανεπιστήμια για να περάσει πιο εύκολα η κυβερνητική πολιτική; Αμεση θα πρέπει να είναι η ανταπόκριση στο αίτημα των φοιτητών μας για ανοιχτά πανεπιστήμια, που δεν είναι θέμα μιας απόφασης, αλλά μιας πολύ καλά οργανωμένης προετοιμασίας.