Το απαράδεκτο γεγονός ότι εκατοντάδες απόφοιτοι προπονητές με πτυχίο πανεπιστημίου είναι αποκλεισμένοι από την πρόσβαση στο επάγγελμα και προκειμένου να την αποκτήσουν καλούνται να ακριβοπληρώσουν σεμινάρια ανέδειξε τον περασμένο Δεκέμβρη η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με σχετική Ερώτηση που κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία υπογράμμιζε τις συνέπειες του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού.

Συγκεκριμένα, με Ερώτηση ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος καλούσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τοποθετηθεί «στο άμεσο αίτημα να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στο επάγγελμα του προπονητή ποδοσφαίρου με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο, χωρίς επιπλέον σεμινάρια ή πιστοποιητικά και καταρτίσεις και χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση».

Στην Ερώτηση γινόταν αναφορά στη σημερινή πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πτυχιούχοι προπονητές ποδοσφαίρου όντας ουσιαστικά αποκλεισμένοι από το αντικείμενο των σπουδών τους.

Πιο συγκεκριμένα αναφερόταν: «Στην Ελλάδα, το επάγγελμα του προπονητή ποδοσφαίρου καθορίζεται και κατοχυρώνεται από τη νομοθεσία για τους αποφοίτους Πανεπιστημίου Φυσικής Αγωγής και Αθλητικών Επιστημών με συγκεκριμένους τομείς Διδακτικής και Αρχές Εκπαίδευσης στο Ποδόσφαιρο. Αυτοί οι απόφοιτοι είναι προπονητές ποδοσφαίρου όπως αναφέρεται στα διπλώματά τους.

Η UEFA, μέλος της οποίας είναι και η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, σύμφωνα με εσωτερικό κανονισμό για τους προπονητές (UEFA Coaching Convention), που έχει υπογραφεί από τις Ομοσπονδίες - μέλη της, προβλέπει ως νόμιμους προπονητές μόνο όσους είναι κάτοχοι της ταυτότητας UEFA. Αυτό για την Ελλάδα αφορά όσους έχουν ολοκληρώσει τα ολιγοήμερα σεμινάρια της ΕΠΟ, για τη συμμετοχή στα οποία πρέπει να πληρωθεί ένα ποσό που κυμαίνεται από 750 έως και 5.000 ευρώ, ανάλογα με το πτυχίο. Αποτέλεσμα είναι να απαγορεύεται σε αρκετές εκατοντάδες απόφοιτους προπονητές με πτυχίο πανεπιστημίου να ασκούν το επάγγελμά τους ως προπονητές ποδοσφαίρου με επαγγελματικούς ή ερασιτεχνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους, παρότι ακόμα και στο άρθρο 3, παράγραφο 4 του "UEFA Coaching Convention 2020" αναφέρεται ότι "δεν θίγει το δικαίωμα ενός συμβαλλόμενου μέρους να αποδεχτεί οποιαδήποτε εθνικά προσόντα ή ισοδύναμα προσόντα αναγνωρισμένα βάσει της εθνικής ή ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τους σκοπούς των εγχώριων αγώνων ή άλλων δραστηριοτήτων προπόνησης στην επικράτειά του».

Για τα παραπάνω έχει ενημερωθεί με επιστολή της Πανελλήνιας Ενωσης Προπονητών Ποδοσφαίρου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (5/9/2019) ο πρόεδρος της UEFA, Ceferin, χωρίς να απαντήσει ποτέ. Η κατάσταση αυτή είναι απόρροια της πολιτικής των ελληνικών και όλων των κυβερνήσεων που στοιχιζόμενες στις κατευθύνσεις ΕΕ και FIFA - UEFA, αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό ως εμπόρευμα, που πρέπει να αποφέρει και το αντίστοιχο κέρδος και κατά συνέπεια με αντίστοιχο τρόπο και όρους αγοράς αντιλαμβάνονται και την κατοχύρωση του επαγγέλματος του προπονητή. Είναι άλλωστε η "Λευκή Βίβλος" της ΕΕ για τον αθλητισμό που υιοθετήθηκε το 2007, αυτή που αναγνωρίζει τον οικονομικό ρόλο του αθλητισμού, ένα ρόλο που τον εμπορευματοποιεί ακόμα περισσότερο καθιστώντας τον ως "εμπορικό προϊόν" με συμβολή 4% στο ΑΕΠ της Ευρωζώνης»