Eurokinissi

Οσον αφορά τις φωνές που χαρακτήρισαν τη συζήτηση στο κοινοβούλιο «μητέρα των μαχών», επεσήμανε ότι οι μάχες στο κοινοβούλιο έχουν την αξία τους και το ΚΚΕ θεωρεί υποχρέωσή του να τις δίνει, αλλά η πραγματική μάχη δίνεται στους τόπους δουλειάς. Ετσι, ο αντεργατικός νόμος «θα μείνει στα χαρτιά όταν ο αγώνας ο ενωμένος, ο άφοβος, ξεκινήσει από τον τόπο δουλειάς, από τον κλάδο, στην περιοχή, στην Περιφέρεια, και στην πορεία γίνει πανελλαδικός».

«Η ΝΔ στην προκειμένη περίπτωση δείχνει μεγάλη ταξική διορατικότητα», ανέφερε η Αλ. Παπαρήγα και εξήγησε πως τα μέτρα έντασης της ταξικής εκμετάλλευσης, χτυπήματος των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων λαμβάνονται με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, «πριν αρχίσει η αντίστροφη πορεία, που θα αρχίσει αργά ή γρήγορα, στην ταξική πάλη».

Ασκησε παράλληλα κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης που καλούν τον λαό να περιμένει την κατάργηση του νόμου μέσα από τις εκλογές και την αλλαγή διακυβέρνησης. «Αυτός είναι ο συνεπής αγώνας κατά της φιλελεύθερης πολιτικής της ΝΔ; Γι' αυτό και εμείς αυτά τα αντινεοφιλελεύθερα μέτωπα τα θεωρούμε ότι είναι μέτωπα που υποσκάπτουν, παροπλίζουν το εργατικό και το λαϊκό κίνημα αντί να του δίνουν ώθηση να εξελιχθεί σε ένα ορμητικό ποτάμι αντεπίθεσης», υπογράμμισε.

Επεσήμανε ακόμα ότι καμία επόμενη κυβέρνηση δεν πρόκειται να καταργήσει αυτόν τον νόμο, «όχι γιατί δεν μπορεί να βρει ψήφους να τον καταργήσει», αλλά γιατί ξέρει πάρα πολύ καλά ότι είναι «απόλυτα συνδεδεμένος με την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας» και «απόλυτα συμβατός με τις ευρωπαϊκές πρακτικές». Στην κατεύθυνση αυτή, ανέδειξε την «κοινή γραμμή πλεύσης» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, που δεν είναι άλλη από τη γραμμή της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ετσι, στους προβληματισμούς των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ανησυχούν για το αν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με χαμηλούς μισθούς, με αντεργατικούς νόμους και χωρίς συνδικαλιστικές ελευθερίες, υπενθύμισε ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν συνδέεται μόνο με την αστική δημοκρατία αλλά έχει καταγραφεί κατά την περίοδο δικτατοριών στην Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική, καθώς και σε αποικιοκρατικά καθεστώτα. «Οταν λέμε ανάπτυξη, να ξέρουμε για ποια ανάπτυξη μιλάμε», ξεκαθάρισε.

«Ο καπιταλισμός έχει μεγάλη δύναμη. Είναι δυνατός παγκόσμια, και στην Ελλάδα. Και είναι δυνατός όχι γιατί υπάρχουν χαρισματικοί ηγέτες και έξυπνα κόμματα, αλλά γιατί η αστική τάξη έχει την ιδιοκτησία και την εξουσία στα χέρια της. Ομως οι εργαζόμενοι έχουν ένα υπερόπλο στα χέρια τους. Ο πυρήνας αυτού του υπερόπλου βρίσκεται στο να συνειδητοποιήσουν το εξής πράγμα: Οτι μια κοινωνία μπορεί να ζήσει χωρίς καπιταλιστές, χωρίς εργατική τάξη όμως, εργαζόμενους, δεν υπάρχει τέτοια κοινωνία», υπογράμμισε.