Την έντονη διαμαρτυρία τους για τη συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας και των οργάνων της προς τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους διωκόμενους και κατατρεγμένους, οι οποίοι φτάνουν στη χώρα μας, για να επιβιώσουν εκφράζουν οι νοσοκομειακοί γιατροί της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων ΑΘήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) και καλούν την πολιτεία να οργανώσει αξιοπρεπείς συνθήκες υποδοχής και διαμονής τους, να μεριμνήσει για την πλήρη ενημέρωσή τους για τα δικαιώματά τους και να φροντίσει για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων τους.

«Οι πρόσφυγες, άντρες, γυναίκες, παιδιά, φεύγουν έντρομοι από τις πατρίδες τους, για να γλιτώσουν από τον πόλεμο, την πείνα, τις διώξεις και τις διακρίσεις και όσοι τελικά γλιτώνουν από τα κύματα, τις νάρκες και το κρύο, φτάνουν στη χώρα μας. Κι αντί για καλύτερη μοίρα συναντούν την αδιαφορία της πολιτείας, την έλλειψη Κέντρων Υποδοχής, την πείνα, το κρύο, τις επιχειρήσεις - «σκούπα». Διαπιστώνουν τη μη αναγνώρισή τους ως προσφύγων, εμποδίζονται με κάθε τρόπο από την άσκηση του δικαιώματός τους για αίτηση και χορήγηση πολιτικού ασύλου και γενικά, αποκλείονται από κάθε είδους ενημέρωση για τα στοιχειωδέστερα των δικαιωμάτων τους, όπως κατοχυρώνονται από διεθνείς συνθήκες που εντούτοις έχει υπογράψει η χώρα μας», τονίζει η ΕΙΝΑΠ.

«Η συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας και των οργάνων της είναι ανάξια του λαού μας που ξέρει από ξενιτιά και προσφυγιά», επισημαίνει η ΕΙΝΑΠ και τονίζει ότι σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες η χώρα μας οφείλει τη χορήγηση ασύλου σε όσους προέρχονται από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση, σε εμπάργκο κλπ. Επισημαίνει, επίσης, ότι η νομιμοποίηση και η χορήγηση κάρτας εργασίας χωρίς τη σημερινή απαράδεκτη ταλαιπωρία των μεταναστών είναι υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας.

Καταλήγοντας η ΕΙΝΑΠ υπογραμμίζει ότι η «ισχυρή Ελλάδα του ευρώ και της ΟΝΕ», ως κύρια χώρα - πύλη εισόδου μεταναστών και προσφύγων στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), οφείλει να παρεμβαίνει συνεχώς στα όργανα της ΕΕ για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα οδηγούν στην εδραίωση της ειρήνης, αλλά και στην οικονομική ανάπτυξη των χωρών προέλευσης των προσφύγων και μεταναστών, όπως για παράδειγμα με ρυθμίσεις στην κατεύθυνση του δίκαιου εμπορίου και όχι του δήθεν «ανοιχτού» και «ελεύθερου» εμπορίου.