Διανύουμε το τελευταίο δεκαήμερο πριν από το άνοιγμα των σχολείων όλων των βαθμίδων και τα όσα έχουν μέχρι τώρα επίσημα ανακοινωθεί από το υπουργείο Παιδείας για τους όρους που αυτά θα λειτουργήσουν φέτος κάθε άλλο παρά καθησυχάζουν την εύλογη αγωνία των μαθητών, μετά από δύο χρονιές χαμένες, τις ανησυχίες των γονιών και των εκπαιδευτικών για την ασφάλεια όλων τους.

Τα δεδομένα λένε ότι βρισκόμαστε ήδη στο 4ο κύμα της πανδημίας και υπάρχει ήδη αρκετή πείρα από τη μέχρι τώρα διαχείρισή της, από την άρνηση της κυβέρνησης να πάρει ουσιαστικά μέτρα προστασίας και την επιμονή της να πετάει το μπαλάκι στην «ατομική ευθύνη», δηλαδή στις πλάτες του ίδιου του λαού.

Λένε επίσης ότι η μετάλλαξη «Δέλτα» έχει μεγαλύτερη εξάπλωση στις μικρότερες ηλικίες, ενώ ήδη εντοπίστηκαν στη χώρα μας κρούσματα από τη νέα μετάλλαξη «Mu», και την ίδια ώρα τα ποσοστά των εμβολιασμένων μαθητών (μόνο για τις ηλικίες 12 - 17 που έχουν τη δυνατότητα εμβολιασμού) δεν ξεπερνούν το 20%. Και λένε βέβαια ότι ο αναγκαίος εμβολιασμός δεν αρκεί από μόνος του για την ανακοπή της πανδημίας, αλλά χρειάζονται και όλα τα υπόλοιπα συνδυασμένα μέτρα.

Τα αποτελέσματα της μέχρι τώρα διαχείρισης της πανδημίας στην Εκπαίδευση από την κυβέρνηση δείχνουν ότι οι συνέπειες στους μαθητές από το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων είναι πολύ αρνητικές, όμως η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τις έχει επίσημα αποτιμήσει, αλλά δεν έχει παρουσιάσει και κανένα σχέδιο για την αντιμετώπιση των μορφωτικών κενών και των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Οι μαθητές που θα δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις γνώρισαν το Λύκειο μόνο μέσω της οθόνης, τα γυμνασιόπαιδα τις Γ' Τάξης δεν γνωρίζουν τι σημαίνει σχολική εκδρομή με τους συμμαθητές τους, ενώ δάσκαλοι και καθηγητές θα πασχίζουν μέσα στις τάξεις να εντοπίζουν μέχρι πού έφτασε η ύλη και σε τι ποσοστό αυτή έχει αφομοιωθεί. Κι αυτά την ώρα που οι νόμοι για το Λύκειο, την Τεχνική Εκπαίδευση, τον τρόπο εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο, την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών διαλύουν τα μορφωτικά δικαιώματα και ορθώνουν νέους ταξικούς φραγμούς.

Και σαν να μην έφταναν αυτά καλεί μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς να αποδεχτούν ως δεδομένο ότι τα σχολεία θα ανοίξουν φέτος με ακόμα χειρότερους όρους. Με αύξηση μαθητών ανά τμήμα, μέσα από κλείσιμο σχολείων, συγχώνευση τμημάτων, κατάργηση ολιγομελών, με κοντέινερ ακόμα και στις αυλές των σχολείων για να «στοιβαχτεί» όπως όπως η Προσχολική Αγωγή.

Με κενά εκπαιδευτικών για μια ακόμα χρονιά: Πέρυσι είχαν δουλέψει 52.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στα σχολεία, ενώ άλλοι 8.000 συνταξιοδοτήθηκαν. Φέτος έγιναν 11.700 μόνιμοι διορισμοί, ενώ οι αναπληρωτές που πήρε η κυβέρνηση στην Α' φάση είναι λιγότεροι από 20.000. Αυτό σημαίνει ότι καλύπτονται μόλις οι μισές από τις ανάγκες που υπάρχουν στα σχολεία για επιπλέον εκπαιδευτικούς.

Με θεσμοθέτηση της παραπέρα «ελαστικοποίησης» των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού καθαριότητας, ομηρία και εκβιασμό του, με μείωση του ήδη πενιχρού μισθού του, που στην πράξη σημαίνει σχολεία «μισοκαλυμμένα» για κάποιες ώρες μόνο από καθαρίστριες, σημαίνει πρωτόκολλα υγιεινής που δεν μπορούν να τηρηθούν κ.ο.κ.

Ολα αυτά τα δεδομένα είναι αμείλικτα και οδηγούν μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς να αναρωτιούνται και να αγωνιούν για το τι θα γίνει φέτος.

Οι απαντήσεις της κυβέρνησης εντείνουν αυτήν την αγωνία.

Το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να καθησυχάσει ότι δεν θα κλείσουν ξανά τα σχολεία. Αντί να πάρει μέτρα όμως για αραίωση των μαθητών στις τάξεις (αφού όλες οι επιστημονικές μελέτες επιμένουν ότι είναι ζωτικής σημασίας η τήρηση των αποστάσεων στο σχολικό περιβάλλον), για επαρκές προσωπικό καθαριότητας και εκπαιδευτικών, απλά προτιμά να κάνει για άλλη μια φορά τα πρωτόκολλα... λάστιχο και να μεταφέρει τη συζήτηση στο θέμα «εμβολιασμένοι - ανεμβολίαστοι», χωρίς να έχει αναλάβει τις δικές της ευθύνες για τους ρυθμούς με τους οποίους προχωρά ο εμβολιασμός και αφήνοντάς τον στην «ατομική ευθύνη».

Το σενάριο που επιβεβαίωσε η υπουργός Παιδείας, Ν. Κεραμέως, λέει ότι ένα σχολικό τμήμα θα κλείνει μόνο όταν βγουν θετικοί πάνω από τους μισούς μαθητές του. Σύμφωνα με τα πρωτόκολλα που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, όταν εντοπίζεται κρούσμα σε μαθητή αυτός θα μπαίνει σε καραντίνα για 10 μέρες. Για τους υπόλοιπους μαθητές του Τμήματος και εκπαιδευτικούς προβλέπεται ότι αν είναι ανεμβολίαστοι θα κάνουν 2 δωρεάν rapid tests σε σταθερά σημεία του ΕΟΔΥ και ειδικότερα οι ανεμβολίαστοι μαθητές που κάθονται στο ίδιο ή στα διπλανά θρανία από τον μαθητή που βγήκε θετικός, θα κάνουν επιπλέον και καθημερινά self tests. Για τους εμβολιασμένους μαθητές και εκπαιδευτικούς του τμήματος προβλέπονται 2 self tests ανεξαρτήτως της θέσης που κάθονται.

Δεν είναι τυχαίο ότι η υπουργός επαναλαμβάνει διαρκώς το μεγάλο ποσοστό των εμβολιασμένων εκπαιδευτικών, για να εμπεδωθεί ένα αίσθημα ασφάλειας και να γίνουν αποδεκτά τα νέα πρωτόκολλα. Ομως, τα ιατρικά δεδομένα λένε ότι και οι εμβολιασμένοι μπορούν να κολλήσουν και να μεταδώσουν τον ιό, ενώ ο μεγάλος πληθυσμός των μαθητών παραμένει και αντικειμενικά (κάτω των 12 ετών) ανεμβολίαστος. Επιπλέον, η εμπειρία από το λίγο διάστημα που άνοιξαν τα σχολεία πέρυσι μετά το lockdown δείχνει ότι τα δύο self tests τη βδομάδα, που στη συνέχεια έγιναν ένα, δεν αντιμετώπισαν την εξάπλωση και είχαμε διαρκώς πάνω από 1.000 σχολεία και τμήματα κλειστά.

Ολα τα παραπάνω συγκλίνουν στην ανάγκη να υπάρχουν ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός και ένας συνδυασμός μέτρων για την ασφάλεια στα σχολεία που η κυβέρνηση για άλλη μια χρονιά αρνείται:

Αραίωση των μαθητών στις τάξεις με το ανάλογο εκπαιδευτικό προσωπικό, επαρκές προσωπικό για σχολαστική καθαριότητα, μαζικά επαναλαμβανόμενα διαγνωστικά τεστ για εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, γιατροί και νοσηλευτές στα σχολεία, κλιμάκια του ΕΟΔΥ για την επιδημιολογική επιτήρηση, για προληπτικές εξετάσεις, προώθηση του εμβολιασμού και παρακολούθηση του μαθητικού πληθυσμού.

Γιατί κανένας δεν αντέχει άλλη μια σχολική χρονιά να μπαινοβγαίνει στις οθόνες του υπολογιστή και των κινητών και στην απομόνωση των τεσσάρων τοίχων του σπιτιού. Γιατί οι σύγχρονες ανάγκες στην Υγεία, στην ασφάλεια, αλλά και τη μόρφωση των παιδιών δεν μπορούν να μπαίνουν στο ζύγι του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του.