Φέρνετε για ψήφιση ένα νομοσχέδιο που ιδιωτικοποιεί την επικουρική ασφάλιση και καταργεί κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σκληρούς ταξικούς αγώνες.

Ο συμβολισμός της ψήφισης αυτού του νομοσχεδίου, σε συνθήκες όπου ο λαός μας δοκιμάζεται, από τις τραγικές συνέπειες του 4ου κύματος της πανδημίας και ενώ μετρά ακόμα τις πληγές του από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού, έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία. Γιατί επιβεβαιώνει τη θέληση της κυβέρνησής σας, να προχωρήσει την αντιλαϊκή πολιτική της και να υλοποιήσει τη στρατηγική του κεφαλαίου σε συνθήκες όπου ο λαός μας υποφέρει.

Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται και με τον ανασχηματισμό που ανακοινώσατε, ο οποίος δεν συνιστά καμιά «επανεκκίνηση», αλλά μόνο επιτάχυνση του αντιλαϊκού έργου σας.

Μόνο να δει κάποιος ποιοι παραμένουν, αλλά και ποιοι επιστρατεύονται για να ολοκληρώσουν τις επικίνδυνες σε βάρος του λαού αποστολές, καταλαβαίνει. Και τέτοιες υπάρχουν για όλα τα υπουργεία. Και για το Εργασίας και για το Παιδείας και για το Υγείας, όπου με πρόσχημα τους εμβολιασμούς, ετοιμάζετε το νέο ιδιωτικοποιημένο ΕΣΥ.

Οσο γι' αυτούς που αποβιβάσατε από το κυβερνητικό όχημα, δήθεν γιατί έτσι αποδίδετε τις ευθύνες για τις καταστροφικές πυρκαγιές και άλλες παραλείψεις, σας το ξαναλέμε. Οι ευθύνες σας είναι εγκληματικές και δεν αφορούν επιμέρους λάθη και ελλείψεις, αλλά την παντελή απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας.

Για τον «τραγέλαφο» της παρ' ολίγον υπουργοποίησης Αποστολάκη, τι να πούμε; Αυτό που καταλαβαίνει κι ο πλέον ανίδεος, είναι ότι ανεξάρτητα αν ο Αποστολάκης έγινε ή όχι υπουργός της ΝΔ, εδώ αποδεικνύεται η δυνατότητα που υπάρχει στελέχη - στη συγκεκριμένη περίπτωση υπουργοί - να βγάζουν το ένα κοστούμι για να βάλουν το άλλο.

Δηλαδή, να μετακινούνται από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο, γιατί στα μεγάλα, στα στρατηγικά και κρίσιμα ζητήματα, υπάρχει μεταξύ σας σύγκλιση, συμφωνία, παρά τις επιμέρους διαφορές! Οπως χαρακτηριστικά είπε χτες η Αλέκα Παπαρήγα, ένα τσιγάρο δρόμος είναι αυτός. Αλλά ο ελληνικός λαός σάς παίρνει πλέον χαμπάρι! Και από δω και πέρα δεν θα σας τη χαρίσει! Γιατί, μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μέρα!

Φέρατε άλλο ένα αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, με το οποίο αυτήν τη φορά δίνετε άμεσα οκτώ δισεκατομμύρια ευρώ στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών! Και το κάνετε αυτό, την ίδια στιγμή που δεν παίρνετε κανένα μέτρο προστασίας της υγείας του λαού.

Κανένα μέτρο για τη στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας, για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων και των πανεπιστημίων, για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στους χώρους δουλειάς. Γιατί, όπως κυνικά ομολογείτε, αυτά αποτελούν «κόστος». Αντίθετα, δουλεύετε δραστήρια να αυξήσετε την πελατεία και τα κέρδη των μεγάλων ομίλων της Ιδιωτικής Υγείας, όπως άλλωστε είναι πρόθεσή σας να κάνετε για τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες με το παρόν νομοσχέδιο.

Ενώ ο λαός μας δεν έχει ακόμα συνέλθει από τις μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές, αρνείστε να προχωρήσετε στην άμεση αποκατάσταση των πληγέντων από τις πυρκαγιές με αποζημιώσεις στο 100% των ζημιών. Αρνείστε να προχωρήσετε στα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα για να μη θρηνήσουμε ζωές, μιας και μπήκαμε στο φθινόπωρο. Αρνείστε τη γενναία κρατική χρηματοδότηση για τη στήριξη του κρατικού μηχανισμού με μέσα και προσωπικό, επειδή κυριαρχεί η λογική του «κόστους - οφέλους».

Ανάγετε σε ατομική ευθύνη την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού, όχι μόνο για να κρύψετε τις δικές σας εγκληματικές ευθύνες, αλλά γιατί αυτή η κατεύθυνση γίνεται όχημα για να δικαιολογηθούν και να περάσουν μεγάλες ανατροπές.

Οπως κάνατε με το νόμο - έκτρωμα που ψηφίσατε τον Ιούνη μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, αναγορεύοντας σε δήθεν «ατομική επιλογή» την κατάργηση του 8ωρου. Ετσι και με το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, υλοποιώντας τον αντιδραστικό νόμο Κατρούγκαλου, καθιερώνετε τον ατομικό κουμπαρά. Δηλαδή, η σύνταξη και οι κοινωνικές παροχές θα εξαρτώνται αποκλειστικά από το ρίσκο και τις επενδυτικές επιλογές του κάθε ασφαλισμένου ξεχωριστά. Το κράτος δεν θα εγγυάται τίποτα.

Μάλιστα, για τα δεινά του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως και οι προκάτοχοί σας, ρίχνετε το ανάθεμα στον εργαζόμενο λαό, καθιστώντας τον αποκλειστικά υπεύθυνο για τις ανατροπές που επικαλείστε.

Καταργώντας στην κύρια και επικουρική ασφάλιση ό,τι είχε απομείνει από τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα, τη στήριξη και την αλληλεγγύη των γενεών. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που έχει δώσει ο Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Ταμείων, ότι ένας νέος εργαζόμενος που θα ασφαλιστεί με το νέο σύστημα, εάν στα 35 ή και 40 χρόνια πάθει ένα εργατικό ατύχημα, με τους μισθούς πείνας που κυριαρχούν στη μεγάλη πλειοψηφία αυτών των ηλικιών, θα πάρει επικουρική σύνταξη μόλις 7 ευρώ!!! Μάλιστα, 7 ευρώ σύνταξη!!! Αυτό είναι το μέλλον που επικαλείστε.

Μόνο ως προσχηματικός μπορεί να χαρακτηριστεί ο τίτλος που δίνετε στο νομοσχέδιο: «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά»!!! Επιδιώκοντας τάχα να πείσετε ότι ενδιαφέρεστε για τη νεολαία και ότι αυτές οι ρυθμίσεις αφήνουν άθικτο το σύστημα Ασφάλισης για τους ήδη ασφαλισμένους!

Τους νέους και τις νέες όμως, με την πολιτική σας τους καταδικάζετε στην αμάθεια, στην αβεβαιότητα, στο συνεχές κυνήγι δεξιοτήτων, καθιερώνοντας την τράπεζα θεμάτων στα σχολεία, ενισχύοντας τους ταξικούς φραγμούς στην Εκπαίδευση, αφήνοντας έξω από τις πανεπιστημιακές σχολές 40.000 μαθητές και μαθήτριες με το τραγικό, αλλά και ταυτόχρονα γελοιωδέστατο επιχείρημα της υπουργού σας «να μην εγκλωβιστούν οι νέοι στα πανεπιστήμια»!!!

Και όλα αυτά, χωρίς να παίρνετε κανένα μέτρο προστασίας, για το πώς θα ανοίξουν τα σχολεία και οι σχολές τη φετινή χρονιά. Μάλιστα είναι κοινή ομολογία ότι η νέα σχολική χρονιά ξεκινά με χειρότερους όρους απ' ό,τι τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Ομως οι αντιδραστικές ρυθμίσεις που προχωράτε στον χώρο της Παιδείας, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν γίνονται στον αέρα. Επιδιώκουν ταυτόχρονα να διαμορφώσουν το μοντέλο του νέου εργαζόμενου. Του εργαζόμενου χωρίς συλλογικά, εργασιακά, συνδικαλιστικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ενός εργαζόμενου που θα δουλεύει όποτε θέλει ο εργοδότης και για όσο θέλει ο εργοδότης, χωρίς σταθερό ωράριο. Θα είναι καταδικασμένος να ζει την οικογένειά του με μισθούς πείνας, στην καλύτερη περίπτωση λίγο πάνω από το ύψος του κατώτερου μισθού που έχετε θεσμοθετήσει κατ' εφαρμογή του άθλιου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου.

Οσο για το γεγονός ότι δεν θα αλλάξει κάτι στους σημερινούς συνταξιούχους, πάλι ψέματα λέτε. Γιατί το κόστος μετάβασης στο νέο σύστημα, το οποίο δεν μπορείτε να προσεγγίσετε ούτε εσείς οι ίδιοι, δηλαδή η τρύπα που θα δημιουργηθεί στα αποθεματικά του σημερινού συστήματος, αφού σταδιακά θα μειώνεται και τελικά θα σταματήσει η καταβολή εισφορών, θα οδηγήσει αντικειμενικά σε νέες μειώσεις συντάξεων, αφού οι δημοσιονομικοί κόφτες και τα ματωμένα πλεονάσματα του κρατικού προϋπολογισμού θα κάνουν υποχρεωτική μια τέτοια επιλογή!

Η επίθεση, που εξαπολύετε αυτήν την περίοδο στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με την επίθεση στους μισθούς, στις συλλογικές συμβάσεις, στην αλλαγή προς το χειρότερο στις εργασιακές σχέσεις.

Οι παραπάνω ώρες στην εργασία, τα 10ωρα και τα 12ωρα που φέρατε, η νόμιμη δηλαδή απλήρωτη εργασία, πέρα από τον προφανή επαγγελματικό κίνδυνο, επιδρά και στις ασφαλιστικές εισφορές. Με ένα νήμα δένονται οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στον εργάσιμο χρόνο με το Ασφαλιστικό. Σας λέμε πως η βρώμικη προπαγάνδα σας, η οποία βαφτίζει τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και τη νέα διαρροή στα ασφαλιστικά ταμεία ως καθαρή αύξηση στους ονομαστικούς μισθούς δεν θα περάσει! Μειώνετε συνολικά τον εργατικό μισθό και αυτή είναι η μόνη αλήθεια.

Η ανταποδοτικότητα που εισάγετε πλέον σε όλο το φάσμα του ασφαλιστικού συστήματος έχει πολιτικό περιεχόμενο. Αυτή αναφέρεται τάχα ως η βασική ασπίδα στη δικαιοσύνη και την ισότητα μεταξύ των ασφαλισμένων, ενώ αποτελεί το πιο εξόφθαλμο στοιχείο διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Αυτό γίνεται διότι μπαίνει η ανταποδοτικότητα στις παροχές. Και στο όνομα της ισότητας δημιουργούνται οι πιο μεγάλες ανισοτιμίες. Ετσι, χτυπιούνται όλοι στη λογική δήθεν της ενίσχυσης των πιο αδυνάτων.

Ο στόχος σας και η συρροή όλων των αντιασφαλιστικών νόμων σε αυτό, οδηγεί στο εξής: Να φτάσουμε στην εξατομίκευση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ενας εργαζόμενος να δίνει όσα, και αν, έχει και με βάση αυτό θα λαμβάνει. Αν δεν έχει θα του εξασφαλίζετε ένα υποτυπώδες πλέγμα παροχών, στα όρια της ανέχειας, μία σύνταξη στα 380 ευρώ και αυτή πάλι αν έχει 20 χρόνια εργασίας.

Θα πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, αλλά δεν θα ξέρει αν θα πάρει τελικά σύνταξη και ποιο θα είναι το ύψος της, αφού αυτή θα είναι αποτέλεσμα του χρηματιστηριακού τζόγου. Αλλά και ούτε θα ξέρει πότε θα βγει στη σύνταξη, αφού στη στρατηγική του κεφαλαίου είναι η καθιέρωση κινήτρων για παραμονή στην εργασία και μετά τη συμπλήρωση του ορίου συνταξιοδότησης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα κάνουν αναφορά διάφορα επιτελεία στην Ελλάδα και την ΕΕ, για δουλειά έως τα 74 χρόνια! Παρουσιάζετε το πρόβλημα της «γήρανσης του πληθυσμού της Ευρώπης», ποινικοποιώντας την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και κουνώντας παράλληλα το δάχτυλο στους εργαζόμενους για τη «βιωσιμότητα των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης»!

Ομως, όσο μελάνι κι αν χύσετε, όση σκόνη κι αν προσπαθείτε να ρίξετε, η πολιτική και η ταξική γραμμή που έχετε χαράξει, δεν μπορεί να κρυφτεί. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της ΕΕ με θέμα τη γήρανση του πληθυσμού της γηραιάς ηπείρου. Εκθεση που ΝΔ - ΚΙΝΑΛ στηρίξατε, υπερψηφίζοντάς την. Και ο ΣΥΡΙΖΑ την στήριξε με «λευκό», προκειμένου να μην εκτεθεί.

Εκθεση που προβλέπει την παράταση του εργάσιμου βίου, την απόσυρση του κράτους από την όποια ευθύνη φροντίδας των ηλικιωμένων, την ανάπτυξη κερδοφόρων δραστηριοτήτων για την πώληση αγαθών και υπηρεσιών που έχουν ανάγκη οι ηλικιωμένοι κ.λπ.

Ολα αυτά, βέβαια, στο πλαίσιο των δήθεν «νέων ευκαιριών» για κέρδη στους τομείς της λεγόμενης «ασημένιας οικονομίας» και της «οικονομίας φροντίδας». Εκεί, μαζί με τους συμμάχους σας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, χαρακτηρίζετε χωρίς ντροπή, ως οικειοθελή «ατομική επιλογή» την παράταση του εργάσιμου βίου.

Μάλιστα, πέρα από τη μερική απασχόληση και τα επενδυτικά προϊόντα χαμηλού ρίσκου που έχετε φέρει στις εργασιακές σχέσεις και στην Κοινωνική Ασφάλιση, κάνετε ένα βήμα ακόμα πιο αντιδραστικό, ακόμα πιο προκλητικό. Εισάγετε πλέον και τη μερική απασχόληση χαμηλού κινδύνου για τους ηλικιωμένους: Δηλαδή, δουλειά με τη μαγκούρα στο χέρι. Δεν μπορεί να κρυφτεί ο ενιαίος σχεδιασμός σας στην Ευρωπαϊκή Ενωση για νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 70 και 72 έτη, προσαρμοσμένο σε αυτό που ονομάζεται «προσδόκιμο όριο ζωής».

Το τωρινό ασφαλιστικό νομοσχέδιο που φέρνετε δεν είναι προφανώς κάποια νέα πρόταση, παίρνει τη σκυτάλη από τις αντιδραστικές αλλαγές που έχουν επιβάλει και οι προηγούμενες κυβερνήσεις: Οι δικές σας, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ.

Ακολουθεί κατά γράμμα τις ανατροπές οι οποίες βασίζονται στη «νέα αρχιτεκτονική» του νόμου Κατρούγκαλου και η οποία συμπυκνώνεται στο εξής: Οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται εφ' όρου ζωής να πληρώνουν ατέλειωτες εισφορές, είτε από το μισθό τους, είτε με φόρους, όμως στο τέλος δεν θα γνωρίζουν τι παροχές θα έχουν και αν θα έχουν.

Και επειδή βγαίνουν πολλοί στα κεραμίδια αυτές τις μέρες, θεωρώντας ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, να μιλήσουμε καθαρά. Η εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου ήταν αυτή που γονιμοποίησε το έδαφος για να προχωρήσει και στη χώρα μας η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ για τους «τρεις πυλώνες», πάγιες θέσεις δηλαδή της σημερινής κυβέρνησης.

Ηταν ο νόμος που βάθυνε την κλιμάκωση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των προηγούμενων ετών. Με αυτόν τον νόμο και με τα ίδια εργαλεία της ΕΕ, μονιμοποιήθηκαν οι περικοπές στις συντάξεις. Αυτός ήταν ο νόμος που στην ουσία αποτέλεσε το πλυντήριο για τις αντιασφαλιστικές ανατροπές μέσα στα χρόνια της κρίσης.

Ας σταματήσει επιτέλους κάπου η υποκρισία. Τα επιχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ ότι «το ασφαλιστικό σύστημα κατέστη βιώσιμο, άρα η κυβέρνηση της ΝΔ το μόνο που κάνει είναι να δίνει δωράκια στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών» δεν λένε όλη την αλήθεια.

Γιατί αυτό το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης προήλθε από το πετσόκομμα των συντάξεων κατά 30%, από την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, από τη δραστική μείωση των κοινωνικών παροχών, δημιουργώντας πρόβλημα για τη «βιωσιμότητα» των ίδιων των συνταξιούχων και των οικογενειών τους.

Οσον αφορά το ΚΙΝΑΛ, είναι έμπειρη και δοκιμασμένη δύναμη στην υλοποίηση αντιλαϊκών μέτρων και ιδιαίτερα στο Ασφαλιστικό. Οι πιο εμβληματικοί και άγριοι αντιασφαλιστικοί νόμοι έχουν τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, ξεπήδησαν μέσα από τη μήτρα του νομοσχεδίου Γιαννίτση που η πάλη των συνδικάτων και συνολικά των εργαζομένων το απέρριψε.

Εχουν την πατρότητα σε πλήθος νόμων, όπως των Ρέππα, Λοβέρδου, Κουτρουμάνη που αποτέλεσαν βάση για τις σημερινές ανατροπές. Κανένα λοιπόν από τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια δεν είναι αθώο του αίματος. Εχουν βάλει ανεξίτηλη σφραγίδα σε θεμελιακές ανατροπές και αυτό ο λαός μας δεν το ξεχνά.

Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, γιατί όσοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει μια «εντελώς διαφορετική», «χρηστή», «καλή», φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος στο οποίο βασιλεύει το «ο θάνατός σου, η ζωή μου», είναι μακριά γελασμένοι ή απλά κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, ζώντας τις αυταπάτες τους, παρασέρνοντας και άλλους καλοπροαίρετους ανθρώπους που ζητάνε ήδη να προχωρήσουν αλλαγές εκ βάθρων και να φτάσει το μαχαίρι τελικά στο κόκαλο.

Στο νέο σχέδιο νόμου που έχετε δώσει, ξεδιπλώνεται το σχέδιο συνολικής ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος, έτσι ώστε από κοινωνικό δικαίωμα να μετατραπεί σε «επένδυση» και ατομικό ρίσκο.

Προφανώς, κοροϊδεύει χοντρά ο υπουργός, όταν λέει πως ένας ασφαλισμένος θα μπορεί να έχει τον έλεγχο τάχα του κουμπαρά του. Οταν οι αποδόσεις σχετίζονται με μια σειρά ρευστούς δείκτες, όπως με την πορεία της οικονομίας, την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, τη δημοσιονομική σταθερότητα και φυσικά από τα χρηματιστηριακά παιχνίδια.

Οι αναφορές στο νομοσχέδιο γύρω από το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, με όρους μάλιστα που θα ζήλευαν και οι γιάπηδες και τα golden boys των χρηματιστηρίων, όπως «επενδυτικά προϊόντα», «επενδυτικός κίνδυνος», «αποθεματικά συσσώρευσης», οι περιγραφές γύρω από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς και τα ατομικά επενδυτικά χαρακτηριστικά τού υπό ίδρυση Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), αποδεικνύουν πως στο μυαλό σας δεν έχετε οποιονδήποτε φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά ένα εργαλείο χρηματοοικονομικών επενδύσεων στο πλαίσιο του συστήματος της εκμετάλλευσης.

Αλλωστε, αυτό αντανακλάται και από τα όργανα διοίκησης του νέου Ταμείου με σύνθεση που παραπέμπει σε αμιγώς τραπεζικό οργανισμό και οικονομικό θεσμό. Δημιουργείτε ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο για τις επόμενες δεκαετίες, με άξονα την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Το μόνο που σας απασχολεί, πλέον, είναι το πώς ο μηχανισμός υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων, οι ατομικοί κουμπαράδες, οι αντίστοιχες ράντες των πινάκων θνησιμότητας, τα επενδυτικά προφίλ των ασφαλισμένων και τα προεξοφλητικά επιτόκια, θα επεκταθούν και στο ανταποδοτικό κομμάτι της κύριας σύνταξης. Με λίγα λόγια, με αυτό το νομοσχέδιο η Επικουρική Ασφάλιση μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση του κάθε ασφαλισμένου, ο οποίος θα έχει τον ατομικό του λογαριασμό και πέρα από διαχειριστής των λογαριασμών, θα είναι ταυτόχρονα και επενδυτής. Ω ρε, μεγαλεία!

Δηλαδή, το Ταμείο θα λειτουργεί με πλήρες κεφαλαιοποιητικό σύστημα, τοποθετώντας τις εισφορές των ασφαλισμένων του σε αμοιβαία κεφάλαια και μετοχές. Οι ασφαλισμένοι θα μπορούν να επιλέξουν όποιον επενδυτικό φορέα επιθυμούν και ταυτόχρονα σε ποια κατηγορία χρηματιστηριακών προϊόντων θα θέλουν να τζογάρουν τις εισφορές τους! Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να μελετούν την αγορά, όπως ο τζογαδόρος το στοιχηματικό κουπόνι και θα στοιχηματίζουν τον κόπο τους πάνω σε χρηματιστηριακές επιλογές.

Ομως, αλήθεια, αυτά πού τα πουλάτε πλέον; Νομίζετε ξεχάσαμε πώς κατέρρευσαν ως χάρτινος πύργος οι καταθέσεις χιλιάδων ανθρώπων με τις φούσκες του χρηματιστηρίου; Πώς διαλύθηκαν δικαιώματα και περιουσίες ασφαλισμένων από την «ΑΣΠΙΣ»; Πώς ένας κολοσσός, όπως η «Thomas Cook» χρεοκόπησε και έφερε σοκ και χιλιάδες εγκλωβισμένους σε όλον τον κόσμο;

Και μη λέτε σε εμάς ότι κινδυνολογούμε! Εμείς λέμε την καθαρή αλήθεια!

Μόνο κινδυνολογία δεν είναι τα σενάρια που μετατρέπουν την Κοινωνική Ασφάλιση σε τζόγο και ρίσκο. Μας λέτε πως είναι διασφαλισμένες οι συντάξεις και πως δεν υπάρχει τζόγος. Αλήθεια, φωστήρες μου, πώς μπορούν να γίνουν συνώνυμες οι λέξεις διασφάλιση και ρίσκο; Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό;

Εσείς οι ίδιοι μιλάτε για επενδύσεις και επιλογές χαμηλού, μεσαίου ή υψηλού ρίσκου και σε «συντηρητικό», «ισορροπημένο» και «επιθετικό» επενδυτικό προφίλ. Ποιο είναι το ρίσκο λοιπόν; Τι ρισκάρει ο ασφαλισμένος; Και αν είναι όλα καλώς καμωμένα, γιατί τρέξατε αμέσως να ρυθμίσετε το ακαταδίωκτο όλων όσοι διαχειρίζονται τον ιδρώτα και τον κόπο του εργαζόμενου λαού; Ετσι ώστε αν κάτι πάει στραβά να μην πειράξει τα κοράκια κανένας.

Αλήθεια, πόσο ρεαλιστική είναι η μέθοδος με τις χρονολογικές προβολές που κάνετε για το Ασφαλιστικό με ορίζοντα 80 χρόνια μετά; Ποιος ζει ως τότε, ποιος πεθαίνει. Αλλά τι σας νοιάζει; Τα λεφτά του κοσμάκη θέλετε τώρα να τζογάρετε. Σε ποιον πραγματικό κόσμο μιλάτε για διασφάλιση χρημάτων, όταν μέσα σε 30 χρόνια έχουν νομοθετηθεί περίπου 10 αντιασφαλιστικοί νόμοι, που αλλάζουν κάθε φορά προς το χειρότερο τους όρους συνταξιοδότησης!

Πόση αξία έχει η εγγύηση που δίνει σήμερα μια κυβέρνηση, για μια σύνταξη που υποτίθεται ότι θα δοθεί μετά από 40 χρόνια; Για να σας απαντήσουμε εμείς, «δεν έχει απολύτως καμιά». Εγγυημένη με όσα λέγατε πάλι εσείς, δεν ήταν η 13η και η 14η σύνταξη; Εγγυημένες δεν τις λέγατε τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές που έχασαν οι συνταξιούχοι και μάλιστα κατοχυρωμένες υποτίθεται και από το ίδιο το Σύνταγμα; Ποιον νομίζετε ότι πάλι κοροϊδεύετε; Και την ίδια στιγμή, ανυπομονούν τα αρπακτικά στον χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης για τα νέα κέρδη τους. Και είστε μαζί τους αγκαζέ.

Μιλάτε φιλολογικά για αυξήσεις στις συντάξεις, παρουσιάζοντας αυθαίρετα νούμερα, όπως κάνουν οι τραπεζικοί και ασφαλιστικοί όμιλοι που αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως «πελάτες». Δεν λέτε όμως πως οι δήθεν υψηλές αποδόσεις των κεφαλαιοποιητικών συστημάτων ή των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών προϋποθέτουν υψηλές εισφορές των ασφαλισμένων, αλλά και τζογάρισμα σε προϊόντα μεγάλου ρίσκου, σε χρηματιστηριακές φούσκες που όταν σκάνε οδηγούν σε κοινωνική εξαθλίωση ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Αυτά τα κάνετε γαργάρα. Τα παραδείγματα είναι άλλωστε πάρα πολλά και καταγεγραμμένα. Είτε μιλάμε για την «ΑΣΠΙΣ» στη χώρα μας είτε για την «Enron» στο εξωτερικό.

Η ασφάλιση κάτω από οποιονδήποτε φορέα που λειτουργεί με τους νόμους της αγοράς είναι καθαρά κερδοσκοπική επιχείρηση, με μοναδικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους των λίγων. Με βάση αυτό, φυσικά και πάσχει από αναξιοπιστία. Είναι απλά «φτερό στον άνεμο» μπροστά στον κίνδυνο της πτώχευσης και της κατάρρευσης.

Εδώ έχει μια αξία να αναφέρουμε και πιο πρόσφατα δικά σας δημοσιευμένα στοιχεία: Περίπου 1 δισ. ευρώ είναι ο λογαριασμός από τις οφειλές που έχουν κληροδοτήσει στο Δημόσιο δεκάδες ασφαλιστικές εταιρείες που έκλεισαν ή ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας τους τα τελευταία χρόνια. Το μεγαλύτερο χρέος κοντά στα 300 εκατομμύρια ανήκει στην «Εγνατία», εταιρεία που έκλεισε το 2007, ενώ ακολουθεί η «ΑΣΠΙΣ» με περίπου 170 εκατομμύρια, η «Διεθνής Ενωσις», η «Astra Ασφαλιστική», η «Γενική Ενωση» κ.ο.κ.

Για να μην τα πολυλογούμε: 42 ασφαλιστικές εταιρείες «βάρεσαν κανόνι» και έστειλαν αδιάβαστο τον κόσμο. Μόλις πριν από 2 μήνες διαβάσαμε, ύστερα και από ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας, πως η «City Insurance» από τη Ρουμανία με παράρτημα στη χώρα μας βρέθηκε μπλεγμένη σε πλήθος φορολογικών και λογιστικών αδικημάτων και σε απάτες με εικονικούς λογαριασμούς, καταθέσεις που δεν υπάρχουν και δάνεια που γράφτηκαν στο ...χιόνι.

Αυτό έφερε ντόμινο όπως είναι λογικό και στο παράρτημα της εταιρείας που λειτουργεί στη χώρα μας και η οποία λειτουργεί με άλλο νομικό καθεστώς που μικρή σημασία έχει για τους 180.000 κατόχους αυτοκινήτων που μένουν ασφαλιστικά στον αέρα. Καταλαβαίνουμε όλοι φυσικά πως όταν η ασφάλιση φεύγει από τις ρόδες και τα σασμάν και έρχεται στον κόπο και τον ιδρώτα των εργαζομένων έχει άλλο ειδικό βάρος.

Στόχος σας λοιπόν είναι η πλήρης απαλλαγή της εργοδοσίας από την υποχρέωση που με νόμο είχε καθοριστεί να επιστρέφει, μέσω των εισφορών στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, ένα μέρος της κλεμμένης υπεραξίας, της απλήρωτης εργασίας δηλαδή του εργαζόμενου που της φέρνει κέρδη. Οι εισφορές αυτές, είτε τις ονομάζετε εργατικές, είτε εργοδοτικές, ήταν και συνεχίζουν να είναι ο ενιαίος εργατικός μισθός. Το αναφέρουμε αυτό, γιατί για το ίδιο χρονικό διάστημα που φέρνετε συνεχόμενους αντιασφαλιστικούς νόμους επικαλούμενοι και τη βιωσιμότητα των Ταμείων, μειώνετε συνεχώς τις ασφαλιστικές εισφορές και κυρίως τις εργοδοτικές.

Εχοντας ως δεδομένο ότι αποσύρεται σταδιακά το κράτος από τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, θα τεθεί άμεσα σοβαρό ζήτημα για τις σημερινές συντάξεις. Το χρηματοδοτικό κενό ή το κόστος μετάβασης, όπως το λέτε, εκτιμάται να είναι από 48 έως 78 δισ. ευρώ. Αν και δεν μπαίνουμε σε κοστολογήσεις των μέτρων, γιατί αντιμετωπίζουμε την Κοινωνική Ασφάλιση με άλλους όρους. Θεωρούμε, πως αργά ή γρήγορα θα μετατοπιστεί ξανά το βάρος των μέτρων στις πλάτες των εργαζομένων, είτε με νέες περικοπές είτε με νέους φόρους.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στους εργαζόμενους και ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες που ανήκουν στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Η δύναμη του οργανωμένου, δυναμικού, μαζικού αγώνα μακριά από Μεσσίες και σωτήρες των ίδιων κυβερνητικών εναλλαγών, μπορεί να μπλοκάρει σχεδιασμούς και μέτρα, να αποσπάσει κάποιες νίκες, ακόμα και σε ένα γήπεδο που ο συσχετισμός παραμένει αρνητικός, παλεύοντας όμως ταυτόχρονα να αλλάξει αυτός ο αρνητικός συσχετισμός.

Το δημογραφικό πρόβλημα δεν λύνεται ούτε με ευχές ούτε με τα κροκοδείλια δάκρυά σας. Αγωνιζόμαστε στο παρόν για να έχουν το δικαίωμα οι νέοι άνθρωποι να δημιουργήσουν ελεύθερα και χωρίς εμπόδια την οικογένειά τους, να κάνουν παιδιά, να μη σκέφτονται έως τα 30 και πλέον χρόνια τους την απεμπλοκή από το πατρικό σπίτι, λόγω των οικονομικών δυσκολιών.

Να έχουν πρόσβαση στη γνώση, χωρίς να είναι εμπόδιο οι ταξικοί φραγμοί που συνεχώς υψώνετε. Να μην είναι εκτεθειμένοι ούτε σε πανδημίες ούτε φυσικά στον επαγγελματικό κίνδυνο, έχοντας ένα ευρύ πλέγμα στην προστασία της υγείας τους, στο δικαίωμα στην ξεκούρασή τους, στην άθληση, στις διακοπές. Τέτοιες πλευρές καλύπτει συνολικά το ασφαλιστικό σύστημα που γκρεμίζετε κομμάτι - κομμάτι.

Το ΚΚΕ αγωνίζεται για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας. Για το ΚΚΕ το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι φυσικά πολιτικό, κατεξοχήν ταξικό, καθώς αποτελεί ένα πεδίο όπου φαίνονται πιο ευδιάκριτα τα όρια του εκμεταλλευτικού συστήματος που βρίσκεται σε σήψη και σε πλήρη αντίθεση με την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Η Κοινωνική Ασφάλιση θεωρούμε ότι πρέπει να εξασφαλίζει στους εργαζόμενους αξιοπρεπείς συντάξεις και ανθρώπινη περίθαλψη και παροχές, να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του συνταξιούχου και του εργαζόμενου. Να μην υπάρχουν αποκλεισμοί και όροι στην ένταξη εργαζομένων και ανέργων στο ασφαλιστικό σύστημα, κανένας άνθρωπος να μη βρίσκεται για οποιονδήποτε λόγο εκτός του πλέγματος προστασίας.

Η ενίσχυση της χρηματοδότησης της Κοινωνικής Ασφάλισης πρέπει να βαραίνει το κράτος και την εργοδοσία, ιδιαίτερα το μεγάλο κεφάλαιο σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και την κατάργηση των φοροαπαλλαγών και άλλων προνομίων τους. Παράλληλα, να επιστραφούν ό,τι άρπαξαν με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς για εμάς δεν υπάρχουν «περασμένα - ξεχασμένα».

Δεν τρέφουμε αυταπάτες! Το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης όπως και των μισθών, του χρόνου εργασίας, των εργασιακών σχέσεων δεν μπορούν να λυθούν μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Η λύση τους δεν εξαρτάται δηλαδή από ένα σοσιαλδημοκρατικής ή νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης σχέδιο ή έναν συνδυασμό τους, αλλά απαιτεί εντελώς διαφορετικό σχεδιασμό, απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό. Απαιτεί δηλαδή μια οικονομία που απέναντι από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων θα βάζει τις σύγχρονες συνεχώς διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει καθόλου ότι καθόμαστε και αναμένουμε ως παρατηρητές ή πως παραπέμπουμε τις λύσεις σε ένα αόριστο μέλλον. Επειδή ακριβώς δεν υποτιμάμε τις σημερινές ανάγκες, δρούμε με αποφασιστικότητα στο σήμερα, παλεύουμε μέσα από το οργανωμένο λαϊκό κίνημα συνδέοντας τη συνολική μας πρόταση με την ανακούφιση του εργαζόμενου λαού από τις συνέπειες των αντεργατικών πολιτικών.

Αυτή η σημερινή πάλη και οι καθημερινοί αγώνες εντάσσονται στη συνολική πρόταση του ΚΚΕ για έναν διαφορετικό δρόμο εξέλιξης και ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, που στηρίζεται στην αντίληψη ότι πρωταγωνιστής και παραγωγός του πλούτου είναι ο εργαζόμενος λαός.

Με βάση αυτή τη συνεπή και μοναδικά ρεαλιστική θέση από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού, εναντιωνόμαστε στο νομοσχέδιο για την Επικουρική Ασφάλιση το οποίο αποτελεί τμήμα των ευρύτερων ανατροπών συνολικά στην Κοινωνική Ασφάλιση.