Την προσπάθεια τρομοκράτησης, τις διώξεις συνδικαλιστών και αγωνιστών εργατών καταγγέλλει το ΚΚ Βενεζουέλας, με πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα του «Tribuna Popular», υπογραμμίζοντας την ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης.

Οπως σημειώνει, είναι σε εξέλιξη μια καμπάνια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης του ταξικού εργατικού κινήματος σε διάφορους κλάδους, με στόχο να φιμώσει όσους αντιδρούν στην παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων, στη διαφθορά των διοικήσεων, ειδικά σε κρατικές επιχειρήσεις, και στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μαδούρο που ρίχνει τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, ενώ ενισχύει τους μονοπωλιακούς ομίλους, ντόπιους και ξένους.

Επίσης, σημειώνει ότι με ευθύνη της κυβέρνησης Μαδούρο και του υπουργείου Εργασίας, η Ενωτική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Βενεζουέλας (CUTV - μέλος της ΠΣΟ) αποκλείστηκε από την αντιπροσωπεία των εργαζομένων που συμμετείχε στην ετήσια Διεθνή Συνδιάσκεψη την οποία οργανώνει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO), χωρίς να δοθεί η παραμικρή εξήγηση. Για το ζήτημα αυτό η CUTV έχει ενημερώσει την ΠΣΟ.

Την καμπάνια ποινικοποίησης έχει καταγγείλει επανειλημμένα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας και βουλευτής της «Λαϊκής Επαναστατικής Εναλλακτικής» (συμμαχίας κομμάτων), Οσκαρ Φιγκέρα, στη Βουλή και τα αρμόδια κρατικά όργανα.

Μετέφερε επίσης τη διαμαρτυρία της Επιτροπής συγγενών και φίλων φυλακισμένων εργαζομένων που έχει συσταθεί, καθώς τουλάχιστον 17 εργαζόμενοι κρατούνται και διώκονται άδικα. Πρόκειται για εργάτες από την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PDVSA και άλλες κρατικές επιχειρήσεις.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ηγέτη του Συνδικάτου Εργαζομένων Πετρελαίου, Εουντίς Χιρό, ο οποίος πρωτοστάτησε για την εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας που προβλέπονται στη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και κατήγγειλε τις διοικητικές παρατυπίες που οδηγούσαν σε συχνές ζημιές. Επίσης, σε 5 χρόνια φυλάκισης έχουν καταδικαστεί οι υπάλληλοι της PDVSA Αλφρέντο Τσιρίνος και Αριένις Τορεάλμπα, με κατηγορίες για τρομοκρατία, προδοσία κατά της πατρίδας, ένωση για έγκλημα και διαφθορά, χωρίς καμία απόδειξη για κάτι τέτοιο.

Ακόμη, στην πόλη Μαρακάιμπο 5 συνδικαλιστές συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένου του Λουίς Βάγιες, γενικού γραμματέα της Εθνικής Ομοσπονδίας Κατασκευαστών και Συνεργατών (Fenatcs), όταν, κατά την άσκηση της συνδικαλιστικής τους ευθύνης, κατήγγειλαν εργοδότη για παραβίαση της Συλλογικής Σύμβασης και των κανονισμών υγείας και ασφάλειας στην εργασία.

Ταυτόχρονα, το ΚΚ Βενεζουέλας, με ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ, καταγγέλλοντας τη «συμφωνία των ελίτ» ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Μαδούρο και την αντιδραστική αντιπολίτευση, που γίνεται προς όφελος του κεφαλαίου, τονίζει ότι με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «συμφωνίας για την προστασία της εθνικής οικονομίας και των κοινωνικών μέτρων για τον λαό», η κυβέρνηση προετοιμάζει την προσφυγή στο ΔΝΤ και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Παγκόσμια Τράπεζα, Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης).

Πρόκειται για πολιτική, όπως σημειώνει το ΚΚ Βενεζουέλας, που «συνεχίζει την παραχώρηση της κυριαρχίας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την παράδοση των πόρων και του πλούτου στο διακρατικό μονοπωλιακό κεφάλαιο μέσω του αντισυνταγματικού νόμου κατά του αποκλεισμού, του νόμου για τις ειδικές οικονομικές ζώνες και των διακηρυγμένων προθέσεων για μεταρρύθμιση του νόμου για τους υδρογονάνθρακες».

Στη συνέχεια επισημαίνει: «Πλησιάζοντας αυτούς τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, η κυβέρνηση επιδιώκει να μεταδώσει ένα μήνυμα εμπιστοσύνης στην αμερικανική κυβέρνηση και στο διακρατικό μονοπωλιακό κεφάλαιο που επιδιώκει απεγνωσμένα να προσελκύσει στο πλαίσιο της πολιτικής της οικονομικής απελευθέρωσης.

Η υποταγή στις απαιτήσεις του ΔΝΤ ή της Παγκόσμιας Τράπεζας δεν θα αποτελέσει μεγάλη αλλαγή για την εθνική κυβέρνηση. Το τρέχον πρόγραμμα οικονομικής λιτότητας που εφαρμόζει συμπίπτει πολύ με το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα αυτών των θεσμών: Απελευθέρωση τιμών, πάγωμα μισθών, απορρύθμιση της εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις, φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, μεταξύ άλλων».

Και καταλήγει: «Μπροστά στο σύμφωνο μεταξύ των ελίτ της αστικής τάξης, της κρίσης, της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής και της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, ας συνεχίσουμε να χτίζουμε τη Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική. Είναι δυνατόν να κατακτήσουμε μια διέξοδο από την κρίση που θέτει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των εργαζομένων της πόλης και της υπαίθρου στο επίκεντρο».