Συμπληρώνεται ένα χρόνος από τη φονική πλημμύρα στον νομό Καρδίτσας, όπου 4 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, χιλιάδες σπίτια, μαγαζιά και επιχειρήσεις πλημμύρισαν, δεκάδες σπίτια κατέρρευσαν, αγροτικές καλλιέργειες, μηχανήματα και εγκαταστάσεις χιλιάδων βιοπαλαιστών της πόλης και των χωριών καταστράφηκαν. Δρόμοι κόπηκαν, γέφυρες γκρεμίστηκαν, χωριά αποκλείστηκαν, χιλιάδες νοικοκυριά έμειναν χωρίς νερό και ρεύμα για πολλές μέρες.

Οι καταστροφές αυτές επιβεβαίωσαν με τραγικό τρόπο τις διαχρονικές ευθύνες κυβερνήσεων, περιφερειακών και τοπικών αρχών, που εκθέτουν σε μεγάλους κινδύνους την ασφάλεια, τη ζωή του λαού και την περιουσία του, εξαιτίας της έλλειψης σχεδίου, μέσων, κονδυλίων, αντιπλημμυρικών υποδομών και υποδομών πρόληψης, επειδή προτεραιότητά τους είναι η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων και όχι η προστασία του λαού.

Ο «Ριζοσπάστης» πραγματοποίησε οδοιπορικό στην Καρδίτσα, μίλησε με κατοίκους, διαπίστωσε από κοντά τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων, την ανεπάρκεια αλλά και τις μεγάλες καθυστερήσεις σε ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις που τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση. Οπως σημειώνουν οι κάτοικοι, ακόμα κι αυτά που πήραν, δεν θα είχαν δοθεί, αν από την πρώτη στιγμή δεν πρόβαλλαν οργανωμένα τις διεκδικήσεις τους.

Την ώρα που οι πλημμύρες στην περιοχή αποτελούν συχνό φαινόμενο, τα έργα που γίνονται είναι κυρίως έργα αποκατάστασης, δηλαδή διορθώνουν και μπαλώνουν τη ζημιά που έγινε από την πλημμύρα.

Στην πλειοψηφία τους, μιλάμε για έργα που είναι μεταξύ τους ασύνδετα, ενώ πραγματοποιούνται χωρίς να έχει προηγηθεί ο απαραίτητος ολοκληρωμένος αντιπλημμυρικός σχεδιασμός που να περιλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο ο νομός να πλημμυρίζει κατ' επανάληψη και να υπάρχουν μικρές και μεγάλες καταστροφές, όπως άλλωστε έγινε πολλές φορές μέσα στον χρόνο.

Ταυτόχρονα, υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση μιας σειράς αναγκαίων έργων. Ενδεικτικά:

-- Η κατασκευή του φράγματος στο Μουζάκι, που θα αποθηκεύει τεράστιες ποσότητες νερού και θα προστατεύει τους οικισμούς Μουζάκι, Μαγουλίτσα, Μαγούλα, Παλαιοχώρι, Αγία Τριάδα, Καλογριανά, Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων, χωριά που πλημμύρισαν από τα νερά του Πάμισου.

-- Η αποκατάσταση ή κατασκευή των γεφυρών που έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταρρεύσει ολοκληρωτικά (Καλλίθηρο, Αμπελικό, Νεράιδα, Φυλακτή, Μουζάκι, Πευκόφυτο, Ελληνόκαστρο - Αμυγδαλή, Βλάσι, Καριτσιώτης).

-- Ο καθαρισμός και η διεύρυνση της κοίτης σε όλο το μήκος των βασικών ποταμών και ρεμάτων που συνέβαλαν στην πλημμύρα, τα οποία πλημμυρίζουν κάθε χρόνο ακόμα και με αρκετά μικρότερες καταιγίδες ή μπόρες (Καράμπαλης, Καλέντζης, Γαβράς, Σοφαδίτης, Πάμισος, Μέγας, Ενιπέας, Πηνειός) και άλλων μικρότερων ρεμάτων κοντά ή και μέσα σε χωριά.

-- Η ενίσχυση των αναχωμάτων.

-- Η κατασκευή μικρότερων φραγμάτων σε ρέματα που προκαλούν πλημμύρα κάθε χρόνο. Εναλλακτικά μικροφράγματα (δέσεις) σε χαμηλότερα σημεία σε Καράμπαλη, Καλέντζη, Γαβρά. Τα φράγματα μπορούν να αξιοποιηθούν και για την άρδευση και ύδρευση των χωριών του κάμπου που το καλοκαίρι στενάζουν από την έλλειψη νερού.

-- Εργα για την ενίσχυση της ορεινής υδρονομίας και ζώνες ανάσχεσης των ορεινών νερών που με μεγάλη ταχύτητα και κλίση ρέουν προς την Καρδίτσα, τους Σοφάδες και τον Παλαμά.

-- Η αποκατάσταση του επαρχιακού, αγροτικού και ορεινού οδικού δικτύου.

-- Η πλήρης αποκατάσταση της υδροδότησης και της ποιότητας του νερού σε ορεινά χωριά (Ραχούλα, Καστανιά).

-- Το Μουζάκι παραμένει ακόμα χωρίς Κέντρο Υγείας.

Αλλά και μέσα στην πόλη της Καρδίτσας παραμένουν τα προβλήματα. Βρεθήκαμε στη συνοικία του Αλιάκ Μαχαλά, στο σπίτι του Νίκου Μαυρατζά, που πλημμύρισε πέρυσι. Μας δείχνει ένα χαντάκι που περνά μπροστά από το σπίτι του και μας λέει:

«Αν ρίξει μια δυνατή βροχή, πάλι θα πλημμυρίσει το σπίτι. Παίρνω τηλέφωνα τις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου και μου λένε ότι δεν επαρκούν το προσωπικό και τα μηχανήματα για να καθαριστεί. Τα χαλίκια στο χαντάκι είναι μέσα εδώ και έναν χρόνο. Αλλά και ο χώρος αποθήκευσης χαλικιών, που βρίσκεται 10 μέτρα απέναντι από το σπίτι μου, δεν έχει φύγει ακόμα».

Και σε άλλες γειτονιές μέσα στην πόλη υπάρχουν πολλά τέτοια σημεία, που οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, δεν επιτρέπουν να γίνουν έστω και μικρές παρεμβάσεις, που όμως μπορεί να αποδειχτούν μοιραίες αν πέσει μια δυνατή βροχή.

Σοβαρά προβλήματα παραμένουν στη Δημοτική Πινακοθήκη, όπου έναν χρόνο μετά, παρά την προσπάθεια των λίγων εργαζομένων για τη συντήρηση των έργων, δεν υπάρχει αποθηκευτικός χώρος για τα έργα, δεν λειτουργεί ο κλιματισμός, το υπόγειο έχει νερά, συνολικά το κτίριο παραμένει μη επισκέψιμο.

Δεν πρόκειται βέβαια για ανευθυνότητα ή «ανικανότητα». Το κριτήριο του κέρδους είναι αυτό με βάση το οποίο μια σειρά από απαραίτητα για τον λαό έργα, όπως τα αντιπλημμυρικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, θεωρούνται «μη επιλέξιμα» ή χρηματοδοτούνται αφού συνδεθούν με άλλα έργα που φέρουν κέρδη σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Με βάση αυτό το «ζύγι» κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο, η πολιτική της ΕΕ ορίζει με κυνισμό ότι ανά περιπτώσεις είναι προτιμότερο να πνίγονται και να αποζημιώνονται τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, παρά να πραγματοποιούνται έργα υποδομής που θα τα προστατεύουν. Αλλά και όταν θεωρούνται επιλέξιμα, πάλι με κριτήριο το κέρδος, γίνονται με προβληματικό τρόπο, χωρίς να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδιασμού.

Παρότι, κάτω από την πίεση του κόσμου, με τη συγκρότηση Επιτροπών Πληγέντων, τις συνεχείς κινητοποιήσεις, δόθηκαν μετά από καιρό κάποιες αποζημιώσεις, αυτές σε καμία περίπτωση δεν αφορούν το 100% των ζημιών ούτε επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των πληγέντων.

Χαρακτηριστικά, για τους επαγγελματίες και για τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις τα κυβερνητικά στελέχη έχουν ανακοινώσει ότι το ποσοστό αποζημίωσης θα είναι στο 55% της ζημιάς! Οσον αφορά τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις αυτών που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, η αποζημίωση φτάνει το 27,5% της εκτιμηθείσας ζημιάς.

Την ίδια ώρα, εκατοντάδες οικογένειες δεν έχουν πάρει ούτε ευρώ ή προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με μια μικρή προκαταβολή.

Βρεθήκαμε στο χωριό Ρούσο και μιλήσαμε με τον Παναγιώτη Μπαλκαλή, που το σπίτι του πλημμύρισε, καταστρέφοντας έπιπλα, υλικοτεχνικό εξοπλισμό και την αποθήκη που υπήρχε στην αυλή. «Δεν έγιναν σωστή καταγραφή και αξιολόγηση των ζημιών, εφαρμόστηκαν "κόφτες" που απέκλεισαν ανθρώπους που δεν ήταν κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, με αποτέλεσμα να μην πάρω εγώ και άλλοι πολλοί αποζημιώσεις που να επαρκούν. Η ζημιά σε μένα υπολογίζεται κοντά στα 50.000 ευρώ και αποζημιώθηκα για λίγο παραπάνω από το 30%. Δεν αποζημιώθηκαν αποθήκες, ενώ και συγχωριανοί που ξεσπιτώθηκαν αφού γκρεμίστηκαν τα σπίτια τους, δεν ξέρουν πότε θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τα νέα σπίτια».

Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει ο Νίκος Μαυρατζάς στη συνοικία του Αλιάκ Μαχαλά. Αφού μας λέει πως αν είχε ειδοποιηθεί έγκαιρα για τη μεγάλη βροχή, θα είχε σώσει το 50% των αντικειμένων που έχασε, σημειώνει: «Ενα χρόνο τώρα, δεν μπόρεσα ποτέ να βρω τον μηχανικό για τις εκτιμήσεις, ενώ και η αποζημίωση που πήρα δεν επαρκεί. Καταρχήν, επειδή ένα δωμάτιο είναι γραμμένο στο όνομα του αδελφού μου που μένει αλλού, μας μείωσαν την αποζημίωση κατά 15%. Επειτα, τα υπόλοιπα χρήματα κάλυψαν μόλις το 30% της ζημιάς. Με τα χρήματα που πήρα ούτε να βάψω το σπίτι δεν μπορώ, τα πατώματα παραμένουν χαλασμένα και δεν ξέρω αν θα κρατήσουν».

Λίγα μέτρα παραπέρα συναντάμε την Βάσω Ξυδιά, δραστήριο μέλος της Επιτροπής Πληγέντων Αλιάκ Μαχαλά.«Στη γειτονιά υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πάρει τα έξοδα κατεδάφισης, υπάρχουν καθυστερήσεις στο επίδομα ενοικίου, υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις. Κάθε φορά που βρέχει φοβάμαι ότι θα ξαναπλημμυρίσουμε. Μόνο η πλατεία καθαρίστηκε, δεν έχει γίνει στατικός έλεγχος στις εργατικές κατοικίες, δύο πολυκατοικίες παραμένουν εκτός λειτουργίας, ξεχειλίζουν οι αποχετεύσεις, πολλά μπάζα δεν έχουν μαζευτεί».

Συνολικά, πάνω από 100 οικογένειες στην Καρδίτσα, που τα σπίτια τους είτε κατέρρευσαν είτε κρίθηκαν κατεδαφιστέα/μη κατοικήσιμα, δεν έχουν πάρει ακόμα το επίδομα ενοικίου, τους ζητήθηκε να πληρώσουν τις κατεδαφίσεις από την τσέπη τους.

Για κανέναν μέχρι σήμερα δεν έχει πληρωθεί η «στεγαστική συνδρομή» (1.000 ευρώ ανά τ.μ.). Που κι αυτή, όμως, μόνο κατά 60% θα είναι κρατική επιχορήγηση ενώ το υπόλοιπο 40% θα είναι τραπεζικό δάνειο. Δηλαδή, σαν να μην έφτανε που έχασαν το σπίτι τους, θα βρεθούν να χρωστάνε και στις τράπεζες!

Χιλιάδες αγρότες που είχαν να αντιμετωπίσουν και άλλες καταστροφές από μπουρίνια, καύσωνες και χαλάζια μέσα στον χρόνο, πήραν αποζημιώσεις που δεν επαρκούσαν. Ενας στους τρεις που έκαναν αίτηση για αποζημίωση αγροτικού εξοπλισμού έχει πάρει μόλις το 20% της ζημιάς. Στο «περίμενε» είναι 1.000 ενστάσεις για αποζημιώσεις στην παραγωγή από τον ΕΛΓΑ.

Συνολικά, την προκαταβολή του 20% έναντι της αποζημίωσης που η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα δινόταν με fast track διαδικασίες σε επιχειρήσεις και αγροτικές εκμεταλλεύσεις, πήραν μόνο 1.641 από τις 2.350 που εγκρίθηκαν! Μόλις στις 20 Αυγούστου βγήκε απόφαση για να μπουν στη διαδικασία πληρωμής της προκαταβολής του 20% άλλοι 709 δικαιούχοι.

Αυτή λοιπόν είναι η σκληρή πραγματικότητα, που επιβεβαιώνει καθημερινά ότι αυτό το κράτος, με όλες τις κυβερνήσεις, είναι εχθρικό για τον λαό και τις ανάγκες του, επειδή βρίσκεται στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων και της κερδοφορίας τους. Αυτά τα δύο δεν μπορούν πουθενά να συναντηθούν.

Κι αυτό είναι ένα πολύτιμο για τον λαό συμπέρασμα - «πυξίδα» και για την πάλη του λαού σήμερα και αύριο: Αντί σε κάθε εποχή να αγωνιά για τα φυσικά φαινόμενα και να μετρά θύματα και καταστροφές, χρειάζεται να οργανώσει την πάλη του, τον αγώνα, διεκδικώντας τις υποδομές που απαιτούνται, την ανακούφιση όσων πλήττονται με αποζημιώσεις στο 100% και ταυτόχρονα να δυναμώσει ο αγώνας που θα βάζει στο στόχαστρο την πραγματική αιτία, την ανάπτυξη με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις που το στηρίζουν.

Σε αυτήν την υπόθεση οι δυνάμεις του ΚΚΕ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, όπως από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν δίπλα στους πληγέντες.