Ενα από τα σημαντικότερα διηγήματα του Γεωργίου Βιζυηνού - σταθμός στη νεοελληνική λογοτεχνία, μια μικρή πραγματεία πάνω στο γλυκό ταξίδι της ζωής και στη «βαθιά ηρεμία» του θανάτου, μια διαδρομή που θα μας καταδιώκει για πάντα, ενέπνευσε τον Λάκη Παπαστάθη να κάνει το δικό του ταξίδι μέσα στους μύθους, και στις παραδόσεις και να μας μεταφέρει με υπερβολικό σεβασμό το θαυμαστό κομψοτέχνημα της λογοτεχνίας «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» στη μεγάλη οθόνη.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Γεώργιος Βιζυηνός έγκλειστος σε ψυχιατρείο της Αθήνας, προσπαθεί να θυμηθεί την παιδική του ηλικία στην Κωνσταντινούπολη και τη Θράκη. Φέρνει στο ταραγμένο του μυαλό, βιώματα και αναμνήσεις που τον είχαν συγκινήσει, αλλά κυρίαρχο πρόσωπο στο ταξίδι των αναμνήσεων είναι ο πολύ ηλικιωμένος παππούς, που έζησε τα πρώτα δέκα χρόνια της ζωής του ντυμένος κορίτσι... Εκρυβε το φύλο του για να μην τον πάρουν στρατιώτη. Ο παππούς έζησε ολόκληρη τη ζωή του μέσα στα «παραμύθια» και το όνειρο, διαμορφώνοντας έτσι κατά κάποιο τρόπο τον ψυχισμό του συγγραφέα - εγγονού του.

Η προσπάθεια του Λάκη Παπαστάθη να δώσει εικόνα στο διήγημα του Βιζυηνού είναι σίγουρα πετυχημένη, με σκληρή δουλιά πίσω από την κάμερα, με έξοχη φωτογραφία από τον Γιάννη Δασκαλοθανάση, που δίκαια πήρε το πρώτο βραβείο στο πρόσφατο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, καθώς και η έξοχη ερμηνεία του Ηλία Λογοθέτη κάνουν «Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον» ένα αξιέπαινο κινηματογραφικό εγχείρημα.

Αυτό που απουσιάζει από την ταινία είναι η προσωπική ματιά του σκηνοθέτη, Λάκη Παπαστάθη. Υποκλίνεται στο αριστούργημα του Βιζυηνού και σκηνοθετεί με σεβασμό. Ισως αυτό έπρεπε να κάνει. Οπως και να έχει «Το μόνο της ζωής μου ταξείδιον», είναι ένα γλυκό ελληνικό ταξίδι, που αφυπνίζει τα συναισθήματα και ταξιδεύει τις ψυχές μας σε μονοπάτια μοναδικά, όπως και η διαδρομή μας στη ζωή προς το θάνατο.

Ελληνική παραγωγή 2001. Σκηνοθεσία: Λάκης Παπαστάθης. Πρωταγωνιστούν: Ηλίας Λογοθέτης, Φραγκίσκη Μουστάκη, Ρούλα Πατεράκη, Λάζαρος Ανδρέου, Υβόννη Μαλτέζου, Μαρίνα Ψάλτη, Κώστας Κορτίδης.